
به گفته یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، اعلام خبر وجود یک «مخزن انفجاری» در «سایت پارچین» توسط خبرگزاری «آسوشیتدپرس» آنهم در روزی که دور تازه مذاکرات فنی ایران و آژانس قرار است آغاز شود موضوع عجیب و جدیدی نیست و این خبر را باید صرفا در ادامه جنگ روانی و تبلیغاتی رسانههای غربی علیه جمهوری اسلامی ایران تعریف کرد.
فرارو- به گفته یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، اعلام خبر وجود یک «مخزن انفجاری» در «سایت پارچین» توسط خبرگزاری «آسوشیتدپرس» آنهم در روزی که دور تازه مذاکرات فنی ایران و آژانس قرار است آغاز شود موضوع عجیب و جدیدی نیست و این خبر را باید صرفا در ادامه جنگ روانی و تبلیغاتی رسانههای غربی علیه جمهوری اسلامی ایران تعریف کرد.
حسن بهشتیپور، در گفتگو با فرارو ضمن بیان این مطلب با تاکید بر اینکه رسانههای غربی در این شیوه تبلیغاتی به منظور فضاسازی یا تاثیر گذاری با هدف دستیابی بر اهداف خاص خود شگرد دارند گفت: خبرگزاریهای همچون آسوشیتدپرس، فرانس پرس، رویترز و... این شیوه را بارها و بارها به منصه ظهور رساندهاند که مثلا در آستانه مذاکرات هستهای ایران، حین آن و پس از آن جو تبلیغاتی به راه میاندازند تا بر روند گفتگوها و توافقات احتمالی تاثیر بگذارند.
وی افزود: بر این اساس برخلاف رسانههای داخلی، که برنامه ریزیهای آنها به روز، ساعت و حتی دقیقه است و کمتر رسانهای وجود دارد تا برنامهای دراز مدت داشته باشد، رسانههای غربی از ابزاریها که در اختیار دارند به خوبی و حساب شده استفاده میکنند.
این کارشناس مسائل بین المللی ادامه داد: نمونهاش همین طراحیهای جدید به منظور شکل گیری میدان تبلیغاتی برای راه انداختن بازی است تا از این طریق پای رسانهها و تحلیلگران از جمله در داخل کشور را به این بازی بکشند.
مدیر سابق شبکه جهانی العالم تصریح کرد: این در حالی است که ما باید اقدام به طراحی میدان بازی تبلیغاتی کنیم و به نوعی میزبانی را از رقبا اخذ کنیم چرا که در صورت آغاز فضا سازیهای تبلیغاتی و در اختیار گرفتن میزبانی میتوانیم از امتیاز آن نیز بهرهمند شویم در غیر این صورت اگر وارد بازی در میدانی که آنها طراحی کردهاند هر چه فریاد هم بزنیم راه به جایی نخواهیم برد.
وی با تاکید بر اینکه استراتژی تبلیغاتی رسانههای غربی علیه جمهوری اسلامی در سالهای گذشته همواره ثابت بوده و تنها تاکتیکها متغییر بوده است گفت: هدف اصلی انتشار اخباری از این دست صرفا به انفعال کشاندن هیات مذاکره کننده ایران و سنگین کردن فضای مذاکرات علیه جمهوری اسلامی است.
بهشتیپور با بیاساس خواندن ادعای اخیر رسانههای غربی مبنی بر «پاکسازی در سایت پارچین» یا وجود «مخزن انفجاری» در این سایت گفت: رسانههای غرب گاهی به شکلی دست به تبلیغات و فضا سازیهای رسانهای میزنند که به اصلیترین اصول یعنی نزدیک به واقعیت بودن اخبار خود هیچ توجهای نمیکنند.
وی افزود: مثلا بر پایه تصاویر ماهوارهای که خود این اقدام غیر قانونی است و به نوعی جاسوسی علنی محسوب میشود مدعی شستشو در سایت پارچین به منظور از بین بردن آثار فعالیت هستهای میشوند این در حالی است که برای انتشار این خبر حتی به خود زحمت نمیدهند با یک کارشناس مبتدی هستهای هم مشورت کنند چرا که آثار تششعات هستهای، به این سادگی یعنی با کمک آب از بین نمیرود.
این کارشناس مسائل بین المللی ادامه داد: یا در روز برگزاری مذاکرات هستهای ایران و آژانس مدعی وجود «مخزن انفجاری» در سایت پارچین میشود این در حالی است که اساسا این خبر جدیدی نیست چرا که از پاییز سال گذشته، یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارشهای فصلی خود درباره برنامه هستهای ایران به مدعی وجود این مخزن در پارچین شده بود.
بهشتیپور گفت: از آن زمان تاکنون هم جمهوری اسلامی ایران وجود این مخزن را به شدت رد کرده است و خواستار ارایه اسناد و مدارک متقن و دقیق شده است که تا به امروز جز تصاویر ماهوارهای هیچ سند دگیری ارایه نشده است.
وی افزود: این سند هم اساسا نمیتواند قابل استناد باشد چرا که از فاصلهای که این تصاویر گرفته شده است، بر اساس «هر کسی از ظن خود شد یار من» هر کسی میتواند به نسبت شی در تصویر هر برداشتی بکند از جمله اینکه آن شی «مخزن انفجاری» است.
این کارشناس مسائل بین المللی گفت: بر این اساس ادعاهای مطرح حول محور سایت پارچین به کل دروغ است چرا که این سایت نظامی است و در آن هیچ فعالیت فعالیت هستهای صورت نگرفته و نمیگیرد خود بازرسان آژانس نیز که سال ۲۰۰۵ از این سایت بازدید کردند بر این موضوع صحه گذاشتند.
بهشتیپور در خاتمه گفت: بنابراین با توجه به اینکه پیش از این جمهوری اسلامی ایران یکبار اجازه بازدید از سایت پارچین را به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی داده است در حالی که این سایت جزو مکانهای اعلام شده از سوی ایران نبوده و براساس پیمان انپیتی، آژانس تنها مجاز به بازدید و بازرسی از تاسیسات هستهای اعلام شده از سوی کشورهای عضو است، دیگر ضرورتی وجود ندارد که ایران برای نشان دادن حسن نیت، اسرار نظامی خود را که باید محرمانه بماند را در اختیار بازرسانی قرار دهد که ثابت کردهاند به حفظ اسرار پایبند نیستند.