طرحهای تلهکابینی به شمشک هم رسید!
اگر شهرداری در اندیشه تفریح مردم است، پاکسازی و مرتب کردن مسیر رودخانه و گسترش فضاهایی برای استقرار مردم که تابستانها برای فرار از آلودگی و گرمای شهر تهران به این منطقه میآیند میباید در اولویت قرار داشته باشد.
علیرضا افشاری در عصر ایران نوشت: چند روزی است در محلهی درود از شهر شمشک - دربندسر به سوی شمشک که میرویم کارگرانی مشغول قطعه قطعه کردن صخرهی بزرگ زیبایی هستند.
آن طور که گفته میشود این کار نه به جهت کشیدن راه است، که این روزها در کوهها میکشند تا بهتر زمینخواری انجام شود و راهی هم تا کنارش آمده و ساختمان معظمی هم در بر آن و کنار رودخانه در حال ساخت است، و نه به جهت عریض کردن رودخانه است که در این سالها هم رود بیمشکل جریان داشت و اصولاً کسی میان مقامات حقی برای خانهی رود قائل نیست که پیامدهایش را هم داریم میبینیم.
گفته میشود برای ساختن پلی میان دو کوه و سپس ساخت تله کابینی بر روی کوه - لابد برای تفریح مردم و نه زمینخواری گستردهتر - است.
۱. چرا شهرداری به عنوان نهادی عمومی این موضوع را به نظرخواهی نگذاشته و اصلا به اطلاع مردم نرسانده است؟ به عنوان کسی که سه سال است از تهران به روستای پدر - مادری بازگشتهام و ساکن اینجا هستم از چنین طرحی خبری ندارم.
اگر نظرخواهی پیامکی هدفمند از ساکنان شهر مقدور نیست دستکم شهرداری میتواند اعلان و تابلویی را در محل نصب کند، کاری که برای هر رویداد حکومت پسندی به فوریت انجام میدهد اما از بهره بردنش برای کارهایی که وظیفه دارد اطلاعرسانی کند غافل است.
۲. اصلا کدام مطالبه مردمی یا کار کارشناسی پشت چنین طرحی وجود دارد که در شهری که دو پیست اسکی وجود دارد طرحی تله کابینی اجرا شود؟ اگر شهرداری در اندیشهی تفریح مردم است و بودجهای در اختیار دارد، پاکسازی و مرتب کردن مسیر رودخانه و گسترش فضاهایی برای استقرار مردم که تابستانها برای فرار از آلودگی و گرمای شهر تهران به این منطقه میآیند میباید در اولویت قرار داشته باشد.
در گام بعدی نیز میتوان به آمادهسازی انبوه درههای موجود در منطقه پرداخت که راههای عبوری برای مردم در این مسیرهای بسیار زیبا تعبیه نشده یا در جاهایی اجاره داده شدهاند به رستورانها در حالی که درهها، با آبی که در آنها عبور میکند و گیاههایی که پیرامونشان وجود دارند، بهترین جا برای استراحت و آرامش هستند و عموما آبشارهایی بلند یا کوتاه هم دارند.
برای نمونه، آبشار محلهی ما، جیرود، که تنها جای دیدنی محل است سالهاست امکان دسترسیاش به سبب ساخت و سازها از دست رفته. حتا امکان رفتن به کوهها هم به خاطر حصارهای گوناگونی که مردم در زمین هایشان گذاشتهاند سخت شده است و شهرداری بومی منطقه - که به حق مدعی است مانع بسیاری از بلندمرتبهسازیها شده - باید به این موضوعها عبور کند، نه با دخل و تصرف گسترده در طبیعت که خود راه گشای زمین خواران و نابود کنندگان محیطزیست شود.
۳. برای سازندگان غیربومی در منطقه سازمان محیطزیست حریمی ۱۵۰ متری در دو سوی رودخانه در نظر گرفته است که نه تنها نادرست و غیرواقعی است همانند سنگ بزرگی است که نشانهی نزدن باشد. این اندازه ناواقعی و غیراجرایی طبیعتا سبب تبادلات مالی ناسالم خواهد شد که امیدوارم خانم انصاری توجه کنند. اما نکته این جاست که همین اکنون در این شهر، از جمله در کنار همین طرحی که برای ساخت تله کابین وجود دارد و نیز خود همین طرح، اصلا حریم در حد سی متر هم - که به نظر من منطقی است - رعایت نمیشود! این سازمان دقیقا غیر از پاسخ دادن به استعلامهای شهرداری در این زمینه چه کاری را در منطقه انجام میدهد؟
