هواپیمایی ایرباس جمهوری اسلامی ایران طبق برنامه هر روزه بندر عباس را به مقصد دبی ترک کرد، اما هیچ گاه به این شهر نرسید و خلیج فارس مقصد نهایی آن شد.
فرارو- بر اثر خروج یک هواپیمای مسافربری از باند و برخوردش با دیواری در فرودگاه بین‌المللی «موان» کره جنوبی، دستکم ۶۲ نفر کشته شدند.این سانحه زمانی رخ داد که هواپیمای بوئینگ ۷۳۷ شرکت هوایی «ججو ایر» حامل ۱۷۵ مسافر و شش خدمه پروازی از تایلند در ساعت ۹ صبح به وقت محلی در حال فرود در این فرودگاه جنوب کره جنوبی بود که از باند خارج شد و بر اثر برخورد با دیوار آتش گرفت.
به گزارش فرارو، دی‌ماه ۱۴۰۳ هواپیمای مسافربری آذربایجان سقوط کرد و باری دیگر با داستانی تراژیک رخ داد. علی‌رغم تراژدی‌های کلاسیک، در عصر مدرن، سقوط هواپیما‌ها چه عمدی و چه اتفاقی امری است غم انگیز که مرگ مسافرانش قلب‌ها را در هم می‌فشرد.
از ۱۹۰۵ تا کنون پرواز‌های فراوانی به دلایل متفاوتی سقوط کردند. در برخی از موارد و به شکلی تراژیک نشانه هواپیما‌های جنگنده قرار گرفتند و تلخ‌ترین خاطرات را از خود در دفتر سرنوشت هواپیما بر جای گذاشتند.
هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ لیبی طبق برنامه پروازی‌اش با ۱۱۳ مسافر و ۹ خدمه پرواز بعد از توقف کوتاه مدت در بنغازی لیبی، عازم قاهره شد، اما آن روز خداوند سرنوشت دیگری برای آنها رقم زده بود. هوا هر لحظه بدتر می‌شد که این علامت در بیابان‌های لیبی یعنی شروع یک طوفان هولناک. بعد از گذشت مدتی دید خلبان کور شد و او دیگر جایی را نمی‌دید و بر اثر گردوغبار ارتباط رادیویی هم دیگر نداشت. دیگر همه چیز به مهارت خلبان بستگی داشت. او ارتفاع خودش را افزایش داد تا از مرکز طوفان بگریزد؛ اما این همه قصه نبود، آنها گم شده بودند. هیچ یک از مسافران نمی‌دانست چه سرنوشت تلخی در انتظارشان است و خوشحال بودند از اینکه با آرامش به سمت قاهره سرزمین فراعنه می‌روند.
خلبان هنوز نمی‌دانست وارد چه منطقه پر خطری در دل جنگ اعراب و اسرائیل شده است. اسرائیل و مصر هر دو در حالت آماده‌باش بودند و هواپیما وارد منطقه شوم نیروگاه اتمی دیمونا، خط قرمز اسرائیل شده بود. اسرائیلی‌ها در ساعت ۱۳:۵۴ متوجه یک هواپیمای غریبه در آسمان شدند آنها به خیال اینکه یک هواپیمای شناسایی جنگی است، دو جنگنده فانتوم را به سمت آسمان بلند کردند؛ اما وقتی به هواپیما رسیدند متوجه شدند که یک هواپیمای سرگردان است که راه خود را گم‌کرده است.
خلبانان جنگی سعی کردند هواپیما را مجبور به فرود کنند؛ اما خلبان مسافربری به مسیر خود ادامه داد و مورد اثبات گلوله‌های جنگی فانتوم قرار گرفت و ۱۰۸ نفر از سرنشینان هواپیما کشته شدند، کمک خلبان و ۴ نفر دیگر به صورت معجزه آسا نجات پیدا کردند.
کمک خلبان که به طور معجزه‌آسایی نجات پیدا کرده بود بعد‌ها حرف‌هایی زد که همه چیز را به هم ریخت. او گفت: «ما می‌دانستیم خلبانان اسرائیلی قصد هدایت ما برای فرود را داشتند؛ اما خلبان مجبور بود به‌خاطر روابط سیاه اسرائیل و لیبی به حرف آنها گوش نکند. در واقع تمامی سرنشینان قربانی دستورات معمر قذافی شدند.»
هواپیما از آمریکا به سمت سئول بلند شد. در روز‌هایی پیش روی این پرواز مراسمی به مناسبت سی ساله شدن پیمان دفاعی موشکی آمریکا و کره جنوبی پیش رو بود به همین دلیل در میان مسافران چهره‌های سیاسی هم بودند البته از میان آنها فقط لری مک دونالد سوار هواپیما شدند و بقیه سیاستمداران از این پرواز جا ماندند. در آن زمان تجهیزات ماهواره‌ای شبیه امروز نبود که همه چیز قابل‌کنترل باشد. البته هواپیما مسیر مستقیم را طی می‌کردند؛ اما در مسیر آمریکا به کره جنوبی باید حواس خلبان به میزان انحرافش در شمال ژاپن می‌بود. اما خلبان آن روز فراموش کرد تا میزان انحراف خود را حساب کند و وارد منطقه ممنوعه شوروی شده بودند.
نیرو‌های شوروی در حال برگزاری یک مانور قدرت در آسمان‌ها بودند تا به رزمایش‌های آمریکا، ژاپن و کره جنوبی پاسخ دهند و آسمان منطقه‌ای از ژاپن را پروازممنوع اعلام کرده بودن. خلبان و مسافران داشتند برای رسیدن به خانه لحظه‌شماری می‌کردند و آرامشی عجیب کل هواپیما را گرفته بود. شاید خلبان هم و کمکش نیز داشتند در مورد موضوعی خاص صحبت می‌کردند و حواسشان آن‌قدر پرت که بود که نفهمیدند وارد منطقه سلاح‌های محرمانه شوروی شده‌اند و به مسیر مرگبار خود ادامه می‌دادند و زمانی متوجه شدند که ایستگاه ژاپن به آنها اخطار داده بود که در حریم هوایی شوروی هستند.
آمریکا و شوروی در آن روز‌ها با هم سر جنگ داشتند و هر یک سعی می‌کردند قدرت خود را به رخ بکشند و چه اتفاقی بهتر از نشاندن یک هواپیما مسافربری با مسافران آمریکایی در شوروی به بهانه جاسوسی بخصوص حالا که سیاستمدار هم داخل هواپیما بود. به‌سرعت ۴ جنگنده میگ ۲۳ از پایگاه هوایی کامچاتکا بلند شدند تا هواپیمای مسافربری را کنترل کنند. شب طولانی برای رهبران نامی شوروی به حساب می‌آمد، رادار‌ها خراب شده بود. ژنرال کامنسکی فرمانده نیرو‌های شوروی نمی‌دانست چکار کند و در نهایت اشتباه مرگباری را انجام داد و با ژنرال کورنوکوف فرمانده نیروی هوایی شوروی صحبت کرد و هواپیمای مسافربری را یک هواپیمای نظامی- جاسوسی قلمداد کردند.
کورنوکوف به مانند استالین عمل کرد و در میان حیرت سایر فرماندهان دستور ساقط کردن هواپیما را داد و خلبانان جنگی نیز به حرفش گوش دادند و جان مسافران را گرفتند. شوروی خود اولین کشوری بود که بیشترین نیروی تجسس را به دنبال آنها فرستاد، اما بعد‌ها فاش کردند که ما خودمان زده‌ایم.
میان هواپیما‌های این لیست، این داستان تلخ‌تر و غم‌بارتر است. در تاریخ ۱۲ تیرماه سال ۱۳۶۷، گروهی از مردم از بندرعباس عازم دبی بودند تا خاطره جدیدی برای خود بسازند. اما در کمتر از نیم ساعت مانده به فرود همه چیز تغییر کرد و آب‌های نیلگون خلیج فارس منزل ابدی آنها شد. آمریکا با استفاده از جنگ ایران و عراق در خلیج‌فارس حضوری جدی داشت و در روز حادثه ناوشکن «وینسنس» در این دریا برای خود جولان می‌داد و شاید آن روز نیاز داشت تا قدرت خود را بیشتر به رخ جهانیان بکشد به همین دلیل با دو موشک هواپیمایی مسافربری را به بهانه جنگنده f۱۴ مورد اصابت قرارداد.
تمام مسافران و خدمه پرواز از جمله ۶۶ کودک کشته شدند و در خلیج فارس آرام گرفتند.
اوکراین و روسیه قصه طولانی با هم دارند. در سال ۲۰۰۱ بود که هواپیما روسی بر فراز دریای سیاه سقوط کرد و همه ۷۸ سرنشین آن کشته شد. تا مدت‌ها همه فکر می‌کردند یک حادثه بوده است و کسی به ذهنش خطور نمی‌کرد، یک موشک باعث مرگ سر نشینان شده باشد تا اینکه یک مقام اوکراینی فاش کرد کشورش به اشتباه یک هواپیمای مسافربری را با موشک زده است و مسئولیت آن را می‌پذیرند.
خلبان هواپیمای مسافربری که داشت مسیر هر روزه‌اش را به سمت کشورش می‌رفت هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد که در اوکراین زندگی خود و ۷۷ نفر دیگر تمام شود. اوکراین آنروز یک رزمایش تمرینی برگزار می‌کرد تا سطح آمادگی نیروی هوایی اش را بسنجد؛ اما ناگهان اختیار هدایت یکی از موشک‌های s۲۰۰ از دستشان خارج می‌شود و به هواپیمای نگون‌بخت می‌خورد.
