روضه خانگی، یعنی یکدل شدن یک خانواده و حتی یک محله برای احیای امری که شاید قدمتی طولانی‌تر از سن اعضای آن دارد. یعنی صفای جمعی که دور از نور پروژکتورها، به نور خلوص نیت منور شدند و گرچه چشم دوربین‌های فراوانی آن‌ها را نمی‌بیند، اما از چشمان علمدار حسین دور نیستند، گرچه این روز‌ها برپایی روضه‌های خانگی، نسبت به گذشته کمی کمرنگ شده است. ولی هنوز هستند خانواده‌هایی که این گونه مراسمات را برای پاسداشت ماه محرم و زنده نگهداشتن شعاعر حسینی در منزل برگزار می‌کنند.
