سرمربی پرسپولیس و چند سؤالی بی‌جواب مانده

 میانگین امتیازی پرسپولیس همچنان خوب است، اما خیلی چیز‌ها در این تیم نیاز به توضیح دارد

قطعا فاصله ۵ امتیازی با صدر جدول در فاصله ۱۱ بازی به پایان فصل غیرقابل جبران نیست؛ مخصوصا که مصاف رودرروی پرسپولیس و استقلال هم هنوز باقی مانده است. حتی همین حالا و با وجود تساوی برابر گل‌گهر هم میانگین امتیازی پرسپولیس برای قهرمانی در شرایط عادی کافی به‌نظر می‌رسد. آن‌ها از ۱۹ بازی ۴۲ امتیاز کسب کرده‌اند و این یعنی به‌دست آوردن ۲.۲۱ امتیاز از هر مسابقه. مشکل سرخ‌ها فقط نتیجه‌گیری بالاتر از تصور استقلال بوده است. با این حال در پرسپولیس چیز‌های زیادی هست که نیاز به توضیح دارد.

۳ دفاع یا ۴ دفاع؟

رفت‌وآمد‌های کادرفنی پرسپولیس روی ۲ ایده بازی با ۳ یا ۴ دفاع، کم‌کم ملال‌آور می‌شود. این تیم با ۳ دفاع برابر نساجی بازی کرد و خوش‌شانس بود که داور گل تیم مازندرانی را نپذیرفت. پس از آن در مسابقه با آلومینیوم به ۴ دفاع بازگشت و باز خوش‌شانس بود که داور موقعیت تک‌به‌تک نیمه اول حریف را به اشتباه آفساید گرفت. پرسپولیس مسابقه با گل‌گهر را ۴ دفاعه شروع کرد، اما در نیمه دوم باز به سیستم ۳ دفاع برگشت. چرا؟ هیچ‌کس نمی‌داند. نتیجه این تغییر چه بود؟ اینکه پرسپولیس در اوج نیاز به کسب ۳ امتیاز، چهره‌ای کاملا تدافعی به‌خود گرفت و نتوانست حتی یک موقعیت دیگر روی دروازه حریف خلق کند. خب فایده این همه تغییر چیست؟ و چطور انتظار دارید بازیکنان دفاعی با وجود انبوه جابه‌جایی‌ها، هماهنگی لازم را داشته باشند؟

خوردن گل‌های مشابه تا کی؟

یحیی گل‌محمدی در نشست خبری بعد از بازی با گل‌گهر گفت: «انتظار خوردن گل به این شکل را نداشتیم.» برخلاف سرمربی پرسپولیس، اما میلیون‌ها هوادار این تیم انتظار دریافت چنین گلی را می‌کشیدند؛ چون پرسپولیس بار‌ها و بار‌ها در ۲ سال اخیر از این گل‌ها خورده است. ارسال از کناره‌ها و گشودن دروازه سرخپوشان با ضربات سر، به عادت رقبا تبدیل شده است. آلومینیوم در بازی فصل گذشته ۲ گل به این شکل به پرسپولیس زد، هوادار همین امسال ۲ بار به همین ترتیب دروازه سرخپوشان را گشود، پدیده چنین گلی به آن‌ها زد و همین گل‌گهر نیز قبلا سابقه زدن گل مشابه به قرمز‌ها را داشته است. می‌شود یک روز بهانه هند بودن گل حریف را گرفت و روزی دیگر، روی اشتباه فاحش حامد لک مانور داد. پرسش، اما اینجاست که وقتی تیمی این همه گل شبیه هم می‌خورد، آیا کادرفنی مقصر نیست؟ آیا نباید تدبیری برای رفع اشکال اندیشیده شود؟

کی نوبت جوانان می‌رسد؟

بار‌ها و بار‌ها این نقد به کادرفنی پرسپولیس وارد شده و البته پاسخ مناسبی دریافت نکرده است. یحیی گل‌محمدی همچنان به سبک مصرف‌گرایانه خود در پرسپولیس ادامه می‌دهد. درحالی‌که اعتماد فرهاد مجیدی به امثال امیرحسین حسین‌زاده و جعفر سلمانی از آن‌ها بازیکنانی مؤثر و سودمند برای حال و آینده استقلال ساخته، یحیی همچنان در بازی دادن به جوانان ناخن‌خشکی می‌کند.

بازیکنان بی‌نام و نشان در فهرست پرسپولیس صرفا جنبه تزیینی دارند. اوج رویکرد ضد‌استعداد گل‌محمدی جایی بود که او در سوپرجام، ترجیح داد با وجود مصدومیت امید عالیشاه این بازیکن را به زمین بفرستد و موجب تشدید صدمه‌دیدگی او شود، اما میدان را به یک جوان ندهد. در نتیجه امروز پرسپولیس نه عالیشاه را دارد و نه آن جوان را. لابد استدلال گل‌محمدی و هوادارانش این است که بازی در پرسپولیس برای بازیکنان جوان فشار سنگینی دارد، اما مگر شرایط استقلال همینطور نیست؟ مگر پرسپولیس دوران دایی و برانکو همین وضع را نداشت؟ بدون تعارف گل‌محمدی در این مورد اهمال کرده و این مسئله بیشتر از امروز، فردای پرسپولیس را به خطر می‌اندازد.

همشهری