کیمیا در پست اینستاگرامی اش نوشته است: با سلام و احترام، به همه کسانی که مرا «هموطن» خودشان میدانند. از راه دور، به خاک خوزستان بوسه میزنم که هر چه داریم از همان خاک خشکیده است. اشکهایم از دیدن ویدیوهایتان بند نمیآمد. خواستم بگویم هزاران طلای المپیک، فدای یک تار موی شما.
در برابر محبتها و موج همدلیتان در شبکههای اجتماعی، همیشه شرمندهام و سر تعظیم فرود میآورم. قدردان حمایتهای ورزشکاران، هنرمندان، پیشکسوتان، و مربیانی هستم که مرا یکی از خودشان میدانند.
خسته نباشید میگویم به دوست عزیزم ناهید کیانی که میدانم چه فشار سنگینی را به او تحمیل کردند و اطمینان دارم به موفقیتهای بزرگی دست خواهد یافت.
سپاسگزارم از همهی رسانههایی که با جریانسازی غیراخلاقی صداوسیما همراهی نکردند. همان مردانی که سالهاست بلندگوی عادیسازی تبعیض جنسیتی شدهاند. آنها تحقیر زنانِ خود را در خانه کافی نمیدانند و در رسانه به اصطلاح ملی هم به زنستیزیشان ادامه میدهند.
من زنم. تکواندوکارم. با مبارزه بزرگ شدهام و به مبارزه ادامه میدهم.
تو المپیک ریو به زنان ظلم نمی شد؟
توی کرج که اون سکوی بلند رو برات پهن کردن و میلیون میلیون جایزه دادن، به زنان ظلم نمی شد؟
نمی تونستی به کشورت پشت نکنی و برای فراهم کردن شرایط بهتر برای زنان مبارزه کنی؟
الان همه زنان عضو تیم ملی باید ملیتشون رو عوض کنند تا برای حقوق زنان مبارزه کنند؟
نه بعید می دونم اصل مشکل شما حقوق زنان باشه.
من فکر کنم کارهای شما مشکلات زنان رو پیچیده تر می کنه تا این که مشکلی رو حل کنه. البته بازم می گم بعیده مشکل شما حقوق زنان باشه.
خوب دقیقاً و با صداقت بیا بنویس چه ظلمی به عنوان یک زن تکواندوکار تیم ملی به شما شد و از طرف چه کسی و چه کسانی این به قول شما ظلم به شما شده.
همینطوری یک چیز کلی گفتن که دردی رو دوا نمی کنه. مثلا اگر فدراسیون یه ظلمی رو به عنوان زن به شما کرده. الان که اون طرف هستی و دیگه ترسی نداری بیا دقیق بگو این ظلم های شماره 1 و 2 و 3 ... 10 در حق من شده. بگو ما منتظریم.