یک روایت از دیدارهای مرموز رضا پهلوی در آستانه انتخابات ایران

آخرین دور از مناظرات انتخاباتی فردا شنبه ساعت ۱۷ برگزار می‌شود. در کلاب هاوس خبرگزاری خبرآنلاین به این سوال پاسخ داده می‌شود که برنده مناظره نهایی کیست؟

بخش‌هایی از این نشست مجازی را بخوانید؛

فرخ نگهدار، فعال سیاسی

الان داشتم به کمپین تحریم انتخابات در تلویزیون‌های خارج از کشور گوش می‌دادم که تاکنون سابقه نداشت. نوعی رفتار با علاقمندان به انتخابات و صندوق رای شده که انگار صدای کسانی که بر آتش تحریم انتخابات می‌دمند بلندتر از صدای دلسوزان کشور است.

اعضای شورای نگهبان و پشتیبانان آن‌ها مسئول این وضعیت هستند که ما را محروم از صندوق رای می‌کنند تا صدا‌های دیگران شنیده شود. دیروز رضا پهلوی با مایک روبیو یک سناتور بسیار تندرو آمریکایی که تکرار ترامپ و از مخالفان سرسخت ایران است ملاقات داشته و درباره ایران گفتگو کرده و امروز در کنفرانس تحریم انتخابات مشغول صحبت است.

ولی من بسیار امیدوارم این نوع همبستگی که بین طرفداران احیای کرامت صندوق رای در ایران شکل گرفته و مظهر آن هم شب‌ها و روز‌های کلاب هاوس است پیش از آنکه دیر شود صدایش را همه شهروندان ایران بشنوند و تدبیری بیاندیشند تا ما بازگردیم به عهد نخستین انقلاب یعنی جمهوریت و عهد انقلاب مشروطیت یعنی انتخابات. این دو دستاورد بزرگ تاریخ معاصر ایران است. انتخابات در ۱۱۵ سال پیش و جمهوریت در ۴۳ سال پیش.

اگر سطح مشارکت کم باشد انتخابات اساسا برنده ندارد و نمی‌توانم وجدانم را آسوده کنم از سر آرزومندی کسی را برنده بدانم. اراده‌ای که می‌خواهد انتخابات و جمهوریت را از سیمای سیاست در ایران پاک کند فعلا دست بالا را دارند.

سوال: لحن شما اخیرا خیلی امیدوارانه و خوشبینانه به آینده دارد. آقای بهنود مشهور به خوشبینی بودند دیگر خوشبین نیست. منشا خوشبینی شما کجاست؟

پاسخ فرخ نگهدار: یک کمپ پشتیبانان آقای رئیسی هستند. کمپ دوم کسانی هستند که در تمام طول تاریخ ۴۳ ساله در این نظام سهم داشتند. به اضافه محمود احمدی نژاد و تاجزاده و اصلاح طلبان. حلقه مرکزی قدرت که پروژه تصمیمات شورای نگهبان را رقم زده است، آقای قالیباف است، آقای رییسی و کسانی که پشت پرده هستند و روی صحنه نمی‌آیند، ولی از مشهد برخاسته اند. اصفهان بعد از جنگ ایران و عراق با حذف آقای منتظری به حاشیه رانده شد. آذربایجان با حذف آقایان موسوی تبریزی و میرحسین موسوی و موسوی اردبیلی به حاشیه رانده شدند. محور کرمان و رفسنجان و یزد حذف شدند و در قدرت نیستند و همه هم نگران و ناراضی اند.

شما می‌پرسید چرا امید دارید؟ یک توازن قدرتی در جمهوری اسلامی شکل می‌گیرد که تمام مولفه‌های سیاسی که اعتبار محلی داشتند یا در تهران بودند و اصلاح طلبان را تشکیل می‌دادند، همه ضمن اینکه ایستادند و در حاشیه جمهوری اسلامی هستند، ولی در حساسترین تصمیمات کشور شرکت ندارند؛ بنابراین توازن قدرت میان مدافعان روند موجود و ناراضیان روند، اگر به جامعه برگردیم، تناسب قدرت به نفع ناراضیان است. ولی آن‌ها هماهنگ نیستند، ولی کلاب هاوس می‌تواند این هماهنگی را به وجود بیاورد.

کسانی هم که به جمهوری اسلامی در بیرون کشور نه می‌گویند دو پایه دارند. اول سازمان مجاهدین (منافقین) خلق که پیر شدند و به آخر خط رسیدند. کمپین کوبنده‌ای هم هواداران رضا پهلوی برای بیرون راندن مجاهدین دارند که به شدت موفق هستند. رضا پهلوی خودش می‌گوید شاهزاده نیستم و دارد حمایت آمریکا را به دست می‌آورد. پروژه او اساسا شدنی نیست. او نهایتا وجه المصالحه آمریکا با جمهوری اسلامی می‌شود. قدرت‌های بزرگ پس از تجربه کشور‌های خاورمیانه متوجه شدند این نیروی بدون پشتوانه بین المللی تغییری نمی‌تواند بدهد و خارجی‌ها هم اراده‌ای برای تغییر ندارند. برای همین سران ریاست جمهوری آینده هم قدرت پیدا کرده اند هر قدر می‌خواهند جلو بیایند. دلیل خوشبینی من این است که توازن قدرت در جامعه در مخالفت با این وضعیت به وجود آمده و دوم هم اعتماد دارم قدرت‌های بزرگ نه می‌خواهند و نه می‌توانند تغییرات براندازانه در ایران ایجاد کنند. این ارزیابی به من امید می‌دهد در صورت ایستادن و مبارزه، ترس از این که همه چیز بر هم می‌ریزد، وجود ندارد؛ بنابراین باید جلو برویم.

مریم جمشیدی، روزنامه نگار

با توجه به دو مناظره قبلی و فرآیندی که شاهد بودیم و پیشینه دو تن از نامزد‌ها در مناظره‌ها قبل، راحت است پیش بینی کنیم چه کسانی بازنده اند. در نهایت هیچکدام از ۷ بزرگوار برنده نهایی نیستند. مناظره سوم هم برنده نخواهد داشت. علتش هم به ویژگی‌های فردی این افراد برمی گردد. برای برنده شدن در مناظره چند ویژگی از جمله قدرت استدلال و اقناع، قدرت بیان، جسارت در طرح مسایل مهم و خاص برای مخاطبان نیاز است که در هیچیک از این ۷ نفر ندیدم و فکر نمی‌کنم در مناظره سوم و فرصت آخر تغییر و تحولی را شاهد باشیم.

در دو مناظره قبلی فقدان برنامه را شاهد بودیم و اکثر نامزد‌ها نوعی پریشان گویی را شاهد بودیم، حتی نمی‌توانستند جمله بندی‌های خود را به پایان برسانند، بنابراین انتظار نابجایی است که اتفاق خاصی در مناظره سوم بیفتد.

راهبرد سوم برخی از نامزد‌ها ایجاد چالش بود که آن هم نسبتا ضعیف بود. ۳ یا ۴ نفر از نامزد‌ها از این استراتژی سعی کردند بهره ببرند که یکی دو نفر موفق بودند که تداوم نداشت، چون ویژگی جسارت و فن بیان نداشتند. شخصا فکر می‌کنم مناظره فردا هم برنده خاصی نخواهد داشت به آن معنی که در سال ۹۶ یا ۹۲ شاهد بودیم مگر آن که امیدوار باشیم برخی نامزد‌ها مانند آقای همتی بتوانند مقداری جسورانه‌تر به طرح موضوع بپردازند، چون برداشت مخاطب محافظه کاری و نگرانی داشتن او است- شاید موفق باشند.

در جلسات متعدد با آقای همتی بودیم و انتظار ظهور و بروز قوی تری از سوی او داشتم. او بدون رودربایستی و راحت‌تر پاسخ می‌داد، ولی در مناظره اینطور ظاهر نشدند. امیدوارم ایشان جسارت بیشتری در طرح برنامه‌ها داشته باشند و بگویند منظورشان از ونزوئلایی شدن یا کره شمالی شدن ایران چیست.

در مناظره کسی که اولین حمله را انجام دهد در ذهن مخاطب تاثیر گذار است و برنده می‌شود. همچنین کسی که فرصت دفاع آخر را دارد مهم است.