bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۴۶۴۵۷۷

«من پزشک آشویتس بودم»

«من پزشک آشویتس بودم»
پرل یکی از چند پزشک زندانی بود که دستور داشتند بیمارستانی در آشویتس راه‌اندازی کنند. او فقط متولی مشکلات مربوط به زنان و زایمان نبود، بلکه تلاش می‌کرد تا آثار هرگونه آزار وارد شده به همبندان خود را درمان کند. از پانسمان زخم‌های خون‌آلود گرفته، تا کشیدن دندان‌های عفونی و بانداژ دنده‌های شکسته.
تاریخ انتشار: ۱۸:۰۶ - ۱۰ آذر ۱۳۹۹

جیزلا پرل، پزشکی که شاهد فجایع آشویتس بود، تجمل عمل به سوگندنامه بقراط مبنی بر جلوگیری از آسیب به بیماران را نداشت؛ اما جان‌های زیادی را نجات داد و تلاش کرد تا آسیب به بیماران را به حداقل برساند.

به گزارش بی بی سی، در ۱۵ آوریل ۱۹۴۵، دکتر جیزلا پرل، نوزادی را به دنیا آورد که از شدت گریه جیغ می‌زد. درست مانند همه زایمان‌های یک سال گذشته، پرل هیچ گونه ابزارپزشکی و داروی بیهوشی در اختیار نداشت. اما یک تفاوت بزرگ وجود داشت. بر خلاف همه تجربه‌های قبل، این نوزاد قرار بود زنده بماند.

مادر نوزاد که زنی لهستانی بود و ماروسا نام داشت، تب‌دار و ضعیف بود. درست وقتی که ماروسا آخرین زور‌های زایمان را می‌زد، دو زن صدای ورود سربازان بریتانیایی را به اردوگاه برگن-بلزن شنیدند. اما وقتی ماروسا نوزاد را در آغوش گرفت، حالش وخیم‌تر شد. پرل می‌دانست که باید عمل جراحی انجام دهد، اما هیچ ابزاری نداشت برای همین به دنبال عالی‌رتبه‌ترین افسر بریتانیایی دوید و التماس کرد تا ضدعفونی‌کننده و آب به او برسانند.

پرل در کتاب خاطراتش با عنوان «من پزشک آشویتس بودم» نوشته است: «نیم ساعت بعد آب و ضدعفونی‌کننده داشتم که دستانم را تمیز کنم و عمل جراحی را انجام دهم. نه مثل یک زندانی بی‌پناه، بلکه مانند یک پزشک.»

«من پزشک آشویتس بودم»

جیزلا پرل، پزشکی که کتاب خاطراتش در سال ۱۹۴۸ منتشر شد، جان زنان زیادی را در آشویتس نجات داد

پرل در سال‌های پایانی قرن ۱۹ در سیگت، شهر کوچکی در مجارستان به دنیا آمد که بعد از جنگ بخشی از رومانی شد. قبل از جنگ حدود یک سوم جمعیت سیگت، شامل خانواده پرل، یهودی بودند.

«من پزشک آشویتس بودم»

پرل هم مانند دیگر اعضای خانواده‌اش وارد دانشکده پزشکی شد و سال‌ها در برلین که قبله پزشکان یهودی بود، درس خواند. در زمان جمهوری وایمار، یهودی‌ها در جامعه پزشکی آلمان بسیار جا افتاده بودند و نیمی از پزشکان برلین یهودی بودند. اما وقتی حزب سوسیالیست ملی در سال ۱۹۳۳ به قدرت رسید، یهودیان از کرسی‌های دانشگاهی، انجمن‌های تخصصی و مناصب دولتی کنار گذاشته شدند.

پرل به مجارستان بازگشت و به پزشکی محبوب تبدیل شد و در کنار شوهرش که جراح بود کارش را ادامه داد.

«من پزشک آشویتس بودم»

در سال ۱۹۴۴، نیرو‌های آلمانی به مجارستان حمله کردند. پرل و بیشتر اعضای خانواده او به گتوی پرجمعیت سیگت فرستاده شدند. در طول چند ماه بیش از ۴۰۰هزار نفر از یهودیان مجارستان به آشویتس فرستاده شدند که عملا همه یهودیان سیگت در میان آن‌ها بودند.

کسی که بر تخلیه زندانی‌های تازه رسیده به آشویتس نظارت می‌کرد، جوزف منگله «پزشک ارشد» اردوگاه بود که سرنوشت صد‌ها هزار نفر را در اختیار داشت. او با یک اشاره انگشت، زندانیان را به یک سمت یعنی مرگ می‌فرستاد یا به سمت دیگر که به معنای کار بود. البته کار اجباری و بعد مرگ. امروز منگله به عنوان نماد جهانی فجایع هولوکاست شناخته می‌شود.

وقتی که جنگ شروع شد، منگله در آغاز راه حرفه انسان‌شناسی و پزشکی بود. آشویتس برای او آزمایشگاهی با امکان‌های متعدد بود: سوژه‌های انسانی از تمام تنوع‌ها، بدون هیچ کدام از محدودیت‌های اخلاقی معمول در مورد پژوهش بر روی انسان.

«من پزشک آشویتس بودم»

جوزف منگله که پزشک ارشد آشویتس بود، بعد‌ها تبدیل به نماد جهانی فجایع هولوکاست شد

پرل یکی از چند پزشک زندانی بود که دستور داشتند بیمارستانی در آشویتس راه‌اندازی کنند. او فقط متولی مشکلات مربوط به زنان و زایمان نبود، بلکه تلاش می‌کرد تا آثار هرگونه آزار وارد شده به همبندان خود را درمان کند. از پانسمان زخم‌های خون‌آلود گرفته، تا کشیدن دندان‌های عفونی و بانداژ دنده‌های شکسته.

«من پزشک آشویتس بودم»

زنانی که در ماه مه ۱۹۴۴ «مناسب کار» در آشویتس قلمداد شدند

با اینکه موقعیت پرل او را آکنده از احساس درماندگی و ناتوانی می‌کرد، اما کمک او ارزش واقعی داشت. وقتی از زندانیان بستری در بیمارستان نمونه خون خواسته می‌شد، پرل و دیگر پزشکان نمونه‌ها را با خون خودشان جایگزین می‌کردند چرا که می‌دانستند نازی‌ها زندانی‌های مبتلا به بیماری‌های مسری را می‌کشند. روز‌هایی که پرل می‌دانست قرار است نازی‌ها بیمارستان را تخلیه کنند و همه بیماران را به کوره‌های گاز بفرستد، بیماران را از بیمارستان ترخیص می‌کرد تا شاید جان آن‌ها را نجات دهد.

وقتی منگله فهمید که تخصص پرل چیست، وظیفه جدیدی به او محول کرد: معاینه همه زنان حامله و گزارش مستقیم به منگله. او گفته بود که می‌خواهد آن زنان را به اردوگاه ویژه‌ای بفرستد تا جیره اضافی نان و حتی شیر دریافت کنند. اما پرل خیلی زود حقیقت را فهمید. یک روز در کنار کوره آدم‌سوزی گروهی از زنان حامله را دید که با باتوم کتک می‌خوردند و سگ‌ها به آن‌ها حمله می‌کردند. وقتی روی زمین می‌افتادند، سربازان آلمانی آن‌ها را زنده داخل کوره آدم‌سوزی می‌انداختند.

پرل از همان روز قسم خورد که دیگر هیچ زن حامله‌ای در آشویتس پیدا نشود.

«من پزشک آشویتس بودم»

پرل نوشته است که «بزرگترین جرم در آشویتس بارداری بود»

«وظیفه من بود که اگر هیچ راه دیگری وجود نداشت، جان مادران را با گرفتن جان نوزادان متولد نشده آن‌ها نجات دهم. »

پرل ماموریت شخصی خود را این گونه تعریف کرد که به زنان اردوگاه کمک کند تا گرفتار سرنوشتی که منگله برایشان تدارک دیده بود نشوند. او وقتی متوجه می‌شد که یک زندانی حامله است، وضعیت را برای او توضیح می‌داد: اگر نازی‌ها بفهمند که آن زن حامله است، جان مادر و جنین او را با هم می‌گیرند. پرل در مرحله اول تمام تلاش خود را می‌کرد تا حاملگی زن را مخفی کند، اما وقتی که این کار امکانپذیر نبود حاملگی را پایان می‌داد.

«من پزشک آشویتس بودم»

پرل سقط جنین را به طور شبانه انجام می‌داد که خطر بزرگی برای زندگی خودش بود. او به طور همزمان هم پزشک و هم زندانی یک اردوگاه کار اجباری و تحت خطر نسل‌کشی بود.

هانا آرنت، در مقاله خود با عنوان «مسئولیت فردی در دوران دیکتاتوری» از «اخلاقیات پاستوریزه‌ای» می‌نویسد که «نمی‌خواهد دستانش را آلوده کند.» پرل وقتی مجبور بود که دستیاری منگله را انجام دهد، این تجمل را نداشت که دستانش را تمیز نگه دارد. او به هر حاملگی که پایان می‌داد، به معنای واقعی کلمه دستانش کثیف می‌شد. در حالی که منگله همیشه دستکش به دست داشت تا دستانش آلوده نشود.

منگله خود را پزشکی می‌دانست که سرسختانه برای سلامت نژاد خود می‌جنگید. اما پرل کسی بود که تعهد واقعی خود به ارزش‌های حرفه‌اش را نشان داده بود. با اینکه او نمی‌توانست فرمان سوگند بقراط مبنی بر آسیب نزدن به بیماران را دقیقا دنبال کند، هر چه در توان داشت انجام می‌داد تا آسیب را در اطراف خود محدود کند.

«من پزشک آشویتس بودم»

سارا هورویتس، پژوهشگر جنسیت و هولوکاست در دانشگاه یورک کانادا، درباره پرل می‌گوید: «او نمی‌توانست پشت این واقعیت که من هرگز سقط جنین غیرضروری انجام نمی‌دهم پنهان شود. او چنین تجملی در اختیار نداشت. اخلاق مبتنی بر موقعیت بود، اما من فکر می‌کنم که او باور داشت هرآنچه در تقابل با نسل‌کشی وحشیانه ایدئولوژی نازی‌ها قرار می‌گرفت به طور ذاتی اخلاقی بود.»

پروپاگاندای نازی‌ها چگونه این‌قدر موثر بود؟

پیش از ماه مارس سال ۱۹۴۵، پرل از آشویتس به اردوگاه برگن-بلسن در شمال آلمان منتقل شد که در آنجا شاهد آزادسازی ارودگاه‌ها بود. پس از آن ۱۹ روز با پای پیاده در آلمان به دنبال خانواده‌اش گشت. اما فهمید که شوهرش را درست قبل از آزادسازی آنقدر کتک زده‌اند تا مرده و پسرش را در کوره آدم‌سوزی سوزانده‌اند.

پرل پس از احیای روحی از عزای خانواده‌اش، مستقیما به کار پزشکی بازنگشت. در عوض به جهانگردی رفت تا درباره آنچه شاهدش بوده سخن بگوید و برای پناهنده‌ها کمک مالی جمع کند.

او در سال ۱۹۴۸ کتاب خاطرات خود را منتشر کرد که اولین متنی بود که بر فجایع و آزار‌های جنسی زنان زندانی در اردوگاه‌های نازی‌ها شهادت می‌داد.

او همچنین اعلام آمادگی کرد تا در هر دادگاهی که برای منگله برگزار شود شهادت خواهد داد. او منگله را «فاسدترین جنایتکار جمعی قرن بیستم" نامید که تحت فرمان او "آشویتس به یک اردوگاه مرگ کاملا سازمان یافته تبدیل شد. » (اما چنین دادگاهی هرگز برگزار نشد، چرا که منگله به آمریکای جنوبی فرار کرد تا اینکه در سال ۱۹۷۹ در هنگام شنا سکته کرد و مرد.)

در همان سال انتشار کتاب خاطرات پرل، او به دنبال تصویب لایحه هری ترومن، رییس جمهور آمریکا شهروند دائمی آمریکا شد.

«من پزشک آشویتس بودم»

پرل، نشسته در سمت چپ، تنها پزشک زن بخش کودکان و زنان در بیمارستان کوه سینا در نیویورک بود

پس از آن پرل شروع به کار در بخش زایمان بیمارستان کوه سینا در منهتن کرد. اما در نهایت مطب خود را در پارک اونیو تاسیس کرد که مختص کمک به زنان نازا بود، که خیلی از آن‌ها نجات‌یافتگان هولوکاست بودند و پرل آن‌ها را از اردوگاه‌های نازی می‌شناخت.

«من پزشک آشویتس بودم»

پرل مطب خود در نیویورک تاسیس کرد و تا پیش از مهاجرت به اسرائیل در سال ۱۹۷۸ برای درمان نازایی زنان فعالیت می‌کرد

او در سال ۱۹۷۸ فهمید که دخترش از جنگ جان سالم به در برده است و برای پیوستن به دختر و نوه‌اش به اسرائیل مهاجرت کرد. پرل تا قبل از مرگش در سال ۱۹۸۸ در یک مرکز پزشکی در اورشلیم به فعالیت پزشکی و به دنیا آوردن نوزادان ادامه داد.

او هر بار که به اتاق زایمان وارد می‌شد، دعا می‌کرد: «خدایا، به من یک زندگی، یک نوزاد زنده بدهکاری.»

برچسب ها: پزشک آشویتس
bato-adv
نامmilton
Iran, Islamic Republic of
۱۵:۲۹ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۲
یک عده بی کتاب و بدبخت غرب زده چیزی از هیتلر نمیدون و حرف بیخود میزنن.چون یهود افکارشو به دنیا القا کرده .چرا از جنایت کمونیست روسیه و آمریکا چیزی نمیگن.تا الان چقدر به این فکر کردید؟ پاینده باد پیشوا
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۲۳:۵۴ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۳
«یه عده بی کتاب»؟ « یه عده هیچی ندون از هیتلر»؟ « پاینده پیشوا»؟؟؟!
سر ساقیت سلامت هپروتی
منامدار
Iran, Islamic Republic of
۰۷:۲۴ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۱
روحت شاد هیتلر که هنوز یهودیان جنایتکار ازت میترسن و داستان سرایی میکنن
نام
France
۰۲:۱۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۱
پزشکان ایرانی باید یاد بگیرند
که هچی پول نیست
نام
Iran, Islamic Republic of
۲۲:۱۶ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
لعنت برتیعیض ، لعنت بر نژاد پرستی . واقعا غم انگیز بود این حکایت. و چه شیرزنی بود این دکتر. روحت شاد
نام
Iran, Islamic Republic of
۲۱:۳۷ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
وقتی در اتمسفر وطنت زندگی کنی ولی ارتزاقت از بغل یهود باشه میشه همین کاری که فرارو کرده،
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۱۴
نام
Iran, Islamic Republic of
۱۸:۱۴ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
نفرین بر آلمان وحشی .نفرین بر نازیهای کثیف
بدون نام
Iran, Islamic Republic of
۰۷:۲۳ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۱
نفرین بر تو که زیاد فیلم هالییوودی میبینی
نام
United States
۱۸:۲۶ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
داستان پردازی های یک یهودی!
چرا باید برای المانی ها مهم باشه که حتما یه زن باردار رو زودتر از بقیه بکشن؟ قاطی داستان برای سقط جنین هم هزار تا دلیل تراشید خلاصه
ناشناس
United States
۱۹:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
اخوی اردوگاه کار اجباری بوده و طبیعتاً زن باردار نمیتوانسته کارکند و جیره غذایی بیشتری برای خودش و فرزندش احتیاج داشته.
چرا برخی از ما ایرانیان از انسانیت اینقدر دور شده ایم .
مخصوصاً حرام لقمه هایی که والدینشان در ایران با اختلاس و دزدی و تطاهر به دینداری خون مردم را در شیشه می کنند تا فرزندان ناخلفشان در آمریکا کامنتهای تهوع آمیز نژادپرستی بفرستند .
اگر امثال تو حرف نزنند هیچکس فکر نمیکند لال هستید.
ناشناس
United States
۲۰:۱۰ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
آنکه حقیقت را نمیداند نادان است و آنکه میداند و انکار میکند جنایتکار. برتولت برشت
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۰۸:۱۳ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۱
در جهت نسل کشی وپاک سازی نژادی
نام
Iran, Islamic Republic of
۲۰:۳۵ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
یه مشت اراجیف و دروغ(حروم زاده اونیکه سازمان یافته دروغ میگه ) .....چرا به یه گروه بین المللی بی طرف اجازه تحقیق نمی دن ....وقتی خود شهروند آلمانی تحریم هست و غذا نداره توقع داری غذا را بدن زندانی.....جنایت را اونی مرتکب شد که زیرساخت های غذایی آلمان را بمباران میکرد (یا خرابکاری).....تو اون شرایط بد و غیر انسانی چه جوری جفتگیری کردن (9 ماه قبل از اتمام جنگ)....بدن زن اگه سو تغذیه داشته باشه بچه را سقط میکنه....
نام
Iran, Islamic Republic of
۲۰:۵۷ - ۱۳۹۹/۰۹/۱۰
بریتانیا و در راسش خاندان سلطنتی 4 قرن علیه تمام ملل دنیا در سراسر گیتی جنایت کردن ولی امروز کتب تاریخ و روایات تاریخی و داستانها فقط علیه هیتلر منتشر میشه
مجله فرارو