در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۰۵ مطلب
مهدی پیرصالحی، رئیس سازمان غذا و دارو، گفت: پلن توزیع برخی داروها توسط خود سازمان غذا و دارو طراحی شده است. توزیع قطره چکانی برای داروهایی است که نیازمند برنامه خاصی هستند تا رهاسازی یکباره در بازار باعث کمبود در آینده نشود. این توزیع توسط اداره کل دارو و معاونت های غذا و داروی دانشگاه ها انجام می شود و داروها به تعداد مشخصی در برخی داروخانه های خاص عرضه می شوند تا دسترسی مردم به این داروها حفظ شود.
توجه به بند «د» ماده «1» ضوابط اختصاصی اقلام دارویی و تجهیزات و ملزومات پزشکی، داروخانهها به دلیل عدم اطلاع از شرایط نگهداری دارو در منازل و به منظور تضمین و اطمینان از سلامت داروی تحویلی به بیماران، اجازه دریافت و پس گرفتن دارو از مردم را ندارند. همچنین برای جلوگیری از اشتباه در مصرف، دارو باید در بستهبندی اصلی خود نگهداری شود.
پس از صدور نسخههای جعلی پزشکی به نام «ن. ح» که دارای تخصص بیماریهای داخلی است، خبرنگاران پیگیری از نهادها و سازمانهای متولی این امر را در دستور کار قرار دادند. سازمان تأمین اجتماعی از همان ساعات اولیه در جریان دریافت پیامکهای مشکوک قرار گرفت، اما پس از پیگیریها نخستین واکنش این سازمان برخورد جدی با تخلف خانم دکتر «ن. ح» بود.
۸۰ سال پیش ۱۱ داروخانه در تهران به افراد دارای مجوز حب تریاک عرضه میکردند.
بررسیهای میدانی نشان میدهد اکثر داروخانهها مطابق دستورالعملها فعالیت میکنند و تنها موارد معدودی تخلف مشاهده شده که سریعاً اصلاح شده است.
کمبود شدید شیرخشک با مراجعه به داروخانههای سطح کشور محسوس است. داروخانهها از تامین نشدن نیاز خود از طرف شرکتها گلایه دارند.
مطالبات داروخانهها از بیمهها به دو دسته اصلی تقسیم میشود: سهم پایه که توسط بیمههای تأمین اجتماعی، سلامت و نیروهای مسلح پرداخت میشود، و سهم ارزی که سازمان برنامه و بودجه و سازمان هدفمندی یارانهها مسئول پرداخت آن هستند. در حال حاضر، پرداختهای این سازمانها با تأخیرهای قابل توجهی همراه است.
«مطالبات مراکز خصوصی و داروخانهها تا شهریورماه تسویه شده و مطالبات مهرماه نیز تا چند روز آینده پرداخت خواهد شد. همچنین مطالبات دو ماه از سایر مراکز طرف قرارداد اعم از بیمارستانهای خصوصی، پزشکان و آزمایشگاهها و… نیز پرداخت شده و الباقی مطالبات تا شهریورماه طی هفته آینده پرداخت میشود.»
اگر بیمار، نسبت به مداوای خود بی تفاوت شده باشد و بسیار فقیر هم باشد، ممکن است تصمیم بگیرد چنین کاری انجام دهد و داروهای خود را بفروشد. این اقدام، درواقع ماحصل افزایش قیمت دارو نیست، بلکه حاصل گسترش فقر و تنگدستی برخی بیماران است. فردی که داروی کمیاب ویژه بیماری خاص خود را میفروشد از سر تنگدستی این کار را میکند. درواقع برخی از افرادی که به مرحله «بالاتر از سیاهی رنگی نیست» رسیدهاند در اوج استیصال معیشتی اقدام به فروش داروهای شخصی خود میکنند.
