امروز میان «جامعهای جوان و سیال» و «نظام قانونگذاری مبتنی بر نگاههای قدیمی» یک فاصله عمیق ایجاد شده است؛ فاصلهای که پیامدهای حقوقی، اجتماعی و اقتصادی جدی به همراه دارد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۰ مطلب
امروز میان «جامعهای جوان و سیال» و «نظام قانونگذاری مبتنی بر نگاههای قدیمی» یک فاصله عمیق ایجاد شده است؛ فاصلهای که پیامدهای حقوقی، اجتماعی و اقتصادی جدی به همراه دارد.
نوجوان نسل زدی، تعامل را به خوبی میفهمد و برای همفکری با والدین و معلمینش به عنوان اولین بزرگترهایی که با آنها وارد گفت و شنود جدی شده است، علاقه نشان میدهد، اما تحدید را تحمل نمیکند.
آنچه این روزها در نسل زدیها پررنگ شده، رکگویی است که اتفاقا ناشی از میدانی است که ما والدین به جهت جبران شرایطی که خودمان داشتیم در واقع آرزوهای نزیستهمان را برای فرزندانمان فراهم کردیم.
شکاف نسلی یک واقعیت گریزناپذیر در جوامع مدرن است، اما آنچه تعیینکننده خواهد بود، شیوه مواجهه ما با آن است. اگر نسلها در فضایی امن و محترمانه بتوانند یکدیگر را بشنوند، تفاوتها به جای تهدید، به فرصتی برای یادگیری متقابل و همافزایی بدل میشود.
نسل Z برخلاف نسلهای پیشین که عمدتا در پی سازگاری با نظم موجود بودند، خواهان بازتعریف روابط اجتماعی، هویتی و حتی ارزشی است. آنان از شکاف میان گفتار و کردار رسمی، ازعدم مشارکت واقعی در تصمیمسازیها و از بیتوجهی به دغدغههایشان گلهمندند.
یکی از محرکهای عمده و محوری که اغلب جامعه شناسان در ریشه شناسی اعتراضات جاری در دانشگاههای آمریکا به آن معطوف بوده اند، مساله و چالش "شکاف نسلی" بوده است. در این چهارچوب، میان ارزشهای مقامهای ارشد و نخبگان سیاسی و به طور کلی طبقه حاکمه در آمریکا و قشر جوان و تحصیلکرده در این کشور، شکاف و گسست ایجاد شده است.
چهار سال پیش بود که سازمان بهداشت جهانی شعارش را این گونه تبیین کرد: بیایید حرف بزنیم و امسال هم شعار، ایجاد جهانی عادلانه و سالم برای همه را اعلام کرده است.
حتی اگر نسل جدید به ارزشهای نسل قبلی هم پایبند باشد، حداقل به تجربه گذشته آنان پایبند نیست. نسل قدیم نه میتواند خود را از آن گذشته جدا کند، چه از آن دفاع کند چه آن را نقد کند، چه درست باشد چه نادرست و نه میتواند با استناد به آن گذشته و دفاع از آن، با نسل جدیدی تعامل کند که به کلی ارزشهای آن متفاوت است.
