ماجرای حمله به شروین حاجیپور و آلبوم واقعی / شروین برای که بخواند؟
اصولاً فعالیت رسانهها، فیلمسازی، موسیقی، تئاتر و ورزش در نهایت به طرق مختلف با نهادهای رسمی کشور ارتباط پیدا میکنند. به خصوص این ارتباط زمانی که موضوع گذران زندگی برای صدهاهزار نفر شاغل در رشتههای مختلف به میان میآید، پررنگتر میشود.
فرارو – انتشار خبر صدور مجوز اولین آلبوم رسمی شروین حاجیپور، خواننده جوانی که سال ۱۴۰۱ با قطعه «برای» شناخته شد، با موجی از فحاشی در شبکههای اجتماعی با محوریت توئیتر همراه بود. موجی که واکنش تلخ حاجیپور را به دنبال داشت. این موج سپس به شبکههای تلویزیونی فارسیزبان خارج از کشور نیز رسید و آنها نیز این موضوع را زیر ذرهبین بردند.
به گزارش فرارو، واکنشها به حاجیپور بار دیگر این بحث که هنرمندان و اهالی مشاغل مختلف درون کشور چگونه باید به فعالیتهای خود ادامه بدهند را داغ کرد. به همان اندازه که بعضی تجربههای ناموفق مهاجرت هنرمندان در همین روزها مورد توجه قرار گرفت. «واقعی» نام اولین آلبوم رسمی شروین است. او در سال ۱۴۰۱ از سوی طیف دیگری از کاربران به بازی در زمین دشمن متهم شده بود.
مرز کجاست؟
این نوع از واکنشها به فعالیت هنرمندان، روزنامهنگاران و دیگر مشاغلی که ارتباط نظارتی با نهادهای رسمی کشور پیدا میکند، به خصوص پس از وقایع سال ۱۴۰۱ پررنگتر شد. موضوعی که در تحلیل واکنشها به خبر انتشار آلبوم شروین حاجیپور، در بعضی میزگردها و تحلیلها مورد توجه نیز قرار گرفت. برخی به این موضوع اشاره کردند که اصولاً فعالیت رسانهها، فیلمسازی، موسیقی، تئاتر و ورزش در نهایت به طرق مختلف با نهادهای رسمی کشور ارتباط پیدا میکنند. به خصوص این ارتباط زمانی که موضوع گذران زندگی برای صدهاهزار نفر شاغل در رشتههای مختلف به میان میآید، پررنگتر میشود.
هیچ نمایشی بدون تائید نظارت وزارت ارشاد، هیچ فیلم و سریالی بدون تائید نهادهایی مانند ساتر، صداوسیما و وزارت ارشاد ساخته یا پخش نمیشود. هیچ رسانه رسمی داخلی که روزنامهنگاران در آنها مشغول به کار دائم باشند، خارج از دایره نظارت وزارت ارشاد وجود ندارد. در چنین سازوکاری، طبیعتاً مسیر فعالیت مشخص است. مهاجرت و ادامه فعالیت در کشورهای خارجی نیز گزینه اصلی نیست.
در این فضا، برخی نیز استدلال دیگری مطرح میکنند که اگر اصل کار کردن در ایران طبق تفاسیر آنهایی که فحاشی میکنند دارای ایراد است، هیچ فردی نباید در ایران شغلی داشته باشد. چرا که کار در اداره برق و آب، بانک، یا حتی پرداخت مالیات از سوی صاحبان کسب و کار، مشمول این تعاریف میشود. نکته آن که در چنین فضایی، تحلیل خاصی برای تخطئه کردن فعالیتها داخل کشور ارائه نمیشود. فضا بیشتر مبتنی بر فحاشی، برچسبزدن و واکنشهای عصبی است که گاهی به کاربران عادی شبکههای اجتماعی نیز سرایت میکند.
