هر روز، جملاتی که می‌گوییم یا حتی نمی‌گوییم، روابط ما را شکل می‌دهند و باید با دقت بیشتری هر جمله را انتخاب کنیم.
فرارو- بیشتر مواقع، ارتباطات منفی ما ناخواسته‌اند، اما یک جمله‌ی نامناسب در زمان نادرست می‌تواند بذر رنجشی را بکارد که به مرور زمان، اعتماد را از بین ببرد.
به گزارش فرارو به نقل از فوربز، کلماتی که انتخاب می‌کنید یا رابطه را تقویت می‌کنند یا صمیمیت را از بین می‌برند و گاهی، حتی عذرخواهی هم نمی‌تواند زخم ناشی از یک جمله‌ی بی‌ملاحظه را جبران کند. کلید یک ارتباط سالم، آگاهی و دقت در انتخاب واژه‌ها، به‌ویژه در لحظات تنش و اختلاف نظر است. با تمرین، می‌توان مهارت ارتباطی بهتری ساخت، اما اولین گام اجتناب از این چهار جمله‌ی آسیب‌زننده است. شاید بی‌ضرر به نظر برسند، اما با گذر زمان، می‌توانند خساراتی جبران‌ناپذیر بر جای بگذارند.
این جمله نه تنها احساسات طرف مقابل را نادیده می‌گیرد، بلکه آنها را بی‌اعتبار می‌کند. وقتی به کسی می‌گویید که حساسیتش بی‌مورد است، درواقع این پیام را ارسال می‌کنید که احساساتش اشتباه یا اغراق‌آمیز هستند. این کار باعث می‌شود او به احساسات خود شک کند یا برای حفظ آرامش، مجبور به سرکوب آنها شود. با گذشت زمان، این مساله اعتماد و امنیت عاطفی را تضعیف کرده و فاصله‌ی بیشتری در رابطه ایجاد می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهند احساس امنیت یکی از نیاز‌های اساسی انسان است. وقتی احساسات دیگری را بی‌ارزش تلقی کنید، سیستم عصبی او آن را به‌عنوان یک تهدید تلقی کرده و واکنش‌های دفاعی مانند کناره‌گیری را فعال می‌کند. به جای این جمله بگویید:
«می‌دانم این موضوع برایت مهم است. می‌توانی برایم توضیح بدهی که چرا؟»
«نمی‌دانستم که این موضوع تا این حد روی تو تأثیر می‌گذارد. دوست دارم راجع بهش صحبت کنیم.»
فرض کنید روز سختی داشته‌اید و شریک زندگی‌تان متوجه تغییر رفتار شما می‌شود. با نگرانی می‌پرسد: «همه چیز روبه‌راه است؟» و شما، با وجود ناراحتی، به‌سرعت پاسخ می‌دهید: «خوبم.»، اما حقیقت این است که حالتان خوب نیست و او هم این را می‌داند. وقتی به جای بیان احساسات واقعی‌تان، از این جمله استفاده می‌کنید، به‌جای ایجاد پل ارتباطی، یک دیوار بین خود و شریک عاطفی‌تان می‌سازید. این نوع سرکوب احساسی به‌تدریج باعث فاصله‌ی عاطفی می‌شود و به طرف مقابل یاد می‌دهد که نباید درباره‌ی احساسات واقعی شما سوالی بپرسد. به جای این جمله بگویید:
«احساس عجیبی دارم، اما نیاز دارم کمی فکر کنم.»
«چیزی ذهنم را مشغول کرده، اما هنوز نمی‌دانم چطور درباره‌اش صحبت کنم.»
فرض کنید وسط یک بحث شدید هستید و از شدت ناراحتی و خستگی، می‌گویید: «هر کاری دلت می‌خواهد بکن، اصلاً مهم نیست!» در لحظه، شاید فقط بخواهید از بحث فرار کنید، اما شریک عاطفی‌تان این پیام را دریافت می‌کند که احساسات و انتخاب‌هایش دیگر برای شما اهمیتی ندارند. این جمله نشان‌دهنده‌ی کناره‌گیری عاطفی عمدی است. به‌عبارتی، شما این پیام را منتقل می‌کنید که دیگر برایتان مهم نیست که همسر چه تصمیمی می‌گیرد و این حس ناامنی و نارضایتی شدیدی در رابطه ایجاد می‌کند. به جای این جمله بگویید:
«الان احساس خستگی می‌کنم. بیایید بعداً درباره‌اش صحبت کنیم.»
«به یک لحظه نیاز دارم تا ذهنم را مرتب کنم، بعد می‌توانیم به صحبت ادامه دهیم.»
فرض کنید شریک زندگی‌تان چیزی مهم را فراموش کرده است. شما که ناراحت هستید، می‌گویید: «تو همیشه این کار را می‌کنی» یا «تو هیچ‌وقت به حرفهای من گوش نمی‌دهی.» این جملات ممکن است در لحظه برایتان منطقی به نظر برسند، اما در واقعیت، به طرف مقابل احساس ناامیدی و بی‌عدالتی می‌دهند. به‌جای تمرکز روی موقعیت خاص، شما کل شخصیت او را زیر سوال می‌برید و همین باعث می‌شود او به‌جای درک احساس شما، در حالت دفاعی قرار بگیرد. این نوع تعمیم‌های منفی، مسیر حل مسئله را مسدود کرده و رابطه را وارد چرخه‌ی بی‌پایانی از ناراحتی و درگیری می‌کند. به جای این جمله بگویید:
«وقتی این اتفاق می‌افتد، احساس می‌کنم نادیده گرفته شده‌ام. می‌توانیم در این مورد صحبت کنیم؟»
«متوجه شده‌ام که این موضوع تکرار می‌شود و روی من تأثیر بدی می‌گذارد. می‌توانیم راه‌حلی برایش پیدا کنیم؟»
روابط تنها با یک جمله ساخته یا خراب نمی‌شوند، بلکه این الگو‌های ارتباطی ما هستند که تأثیرگذارند. جملات آسیب‌زننده می‌توانند زخم‌هایی بر جای بگذارند که به‌سختی التیام می‌یابند، اما خبر خوب این است که با آگاهی و دقت در گفتار، می‌توان ارتباط سالم‌تری ایجاد کرد. هیچ رابطه‌ای کامل نیست و اشتباهات همیشه رخ می‌دهند. اما آنچه اهمیت دارد، پرهیز کردن از اشتباهات نیست، بلکه آمادگی برای شنیدن، اصلاح و رشد مشترک است.
