December 01 2024 - يکشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۳
- RSS
- |
- قیمت خودرو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- پیوندها و آگهی ها
- |
- آرشیو
- |
- تماس با ما
- |
- درباره ما
- |
- تبلیغات
- |
- استخدام
در طول ربع قرن گذشته، چندین فیلم ترسناک استثنایی وجود داشته است که احتمالاً چند دهه بعد بهعنوان نقاط عطف این ژانر از آنها یاد خواهد شد. از فیلمهای کالت کلاسیک اواخر دهه ۹۰ مانند Audition گرفته تا فیلمهای اورجینال مدرنتر مانند Saw، بهترین فیلمهای ترسناک ۲۵ساله گذشته را در ادامه این مطلب به شما معرفی خواهیم کرد.
از دیرباز مردم دوست داشتهاند که در سینماها بترسند. از همان اوایل حیات سینما به عنوان یک هنر، ژانر وحشت یکی از محبوبترین ژانرها بوده است. در طول سالها، سینمای وحشت به انواع و اقسام شیوههای جالب تکامل یافته است.
به گزارش روزیاتو، در طول ربع قرن گذشته، چندین فیلم ترسناک استثنایی وجود داشته است که احتمالاً چند دهه بعد بهعنوان نقاط عطف این ژانر از آنها یاد خواهد شد. از فیلمهای کالت کلاسیک اواخر دهه ۹۰ مانند Audition گرفته تا فیلمهای اورجینال مدرنتر مانند Saw، بهترین فیلمهای ترسناک ۲۵ساله گذشته را در ادامه این مطلب به شما معرفی خواهیم کرد.
۱۰.۲۸ Days Later (۲۰۰۲)
۹- The Wailing (۲۰۱۶)
۸- Train to Busan (۲۰۱۶)
۷- Saw (۲۰۰۴)
۶- One Cut of the Dead (۲۰۱۷)
۵- Audition (۱۹۹۹)
۴- Let the Right One In (۲۰۰۸)
۳- The Sixth Sense (۱۹۹۹)
۲- The Lighthouse (۲۰۱۹)
۱- Get Out (۲۰۱۷)
اگرچه دنی بویل ممکن است گاهی اوقات آثارش تفرقهانگیز باشند، اما یکی از متنوع الکارترین فیلمسازان در سینمای امروز است. فیلمشناسی او تقریباً در تمام ژانرهای قابل تصور، از جمله ترسناک را با فیلم ۲۸ روز بعد در بر میگیرد. در این فیلم علمی تخیلی دیستوپیایی، تعداد انگشت شماری از بازماندگان، چهار هفته پس از انتشار یک ویروس مرموز و غیرقابل درمان در سراسر بریتانیا، سعی میکنند پناهگاهی پیدا کنند.
نقد سیاسی تند فیلم به اندازه فضای وهمآلود آن ترسناک است، فضایی که بویل آن را در اوج قدرت خود کارگردانی میکند. این یکی از بهترین فیلمهای ترسناک با رتبهبندی R در دهه ۲۰۰۰ است، فیلمی بسیار تأثیرگذار و اساساً بریتانیایی. فیلمهای زامبی محور معمولاً تمثیلهای جالب زیادی دارند و بویل در فیلم خود، تعادل کاملی بین تمثیل متفکرانه و یک فیلم ترسناک زامبی محور پیدا میکند.
کره جنوبی با یکی از بهترین رزومههای آثار ترسناک در کشورهای آسیایی، یکی از بهترین فیلمهای خود در این ژانر به نام The Wailing را ساخته است. در این فیلم ترسناک، بلافاصله پس از ورود یک غریبه به یک روستای کوچک، یک بیماری مرموز شیوع پیدا میکند. پلیسی که درگیر این حادثه شده است برای نجات دخترش مجبور میشود این معما را حل کند. علیرغم، یا شاید به دلیل زمان دلهرهآور ۲ ساعت و نیمه آن، فضای فیلم بدون هیچ زحمتی مخاطبان را به درون یک داستان ماوراءالطبیعه دلهرهآور میکشاند که حتی یک ثانیه هم تا تیتراژ پایانی فیلم رهایتان نمیکند.
The Wailing یا شیون، به لطف فضای بسیار آزار دهنده و ناراحت کننده، مضامین قابل تامل، و تصاویر و صداگذاری استادانه نا هونگ جین، یکی از بهترین فیلمهای ترسناک فولکلور سالهای اخیر است. بازی با اصول این ژانر به انواع روشهای خلاقانه، به همان اندازه که کاملاً سرگرم کننده است، هیجانانگیز و ویرانگر نیز هست. برای کسانی که به دنبال ورود به ژانر فیلمهای ترسناک کرهای هستند، این فیلم ممکن است کوتاهترین گزینه ممکن برای شروع نباشد، اما مطمئنا یکی از بهترین هاست.
فیلم مورد علاقه طرفداران ژانر وحشت که باعث شد توجه بسیاری به فیلمهای ترسناک زامبی محور کرهای جلب شود، قطار بوسان یکی از بینقصترین فیلمهای این زیرژانر است. این فیلم ترسناک کرهای داستان گروهی از مسافران را روایت میکند که در بحبوحه شیوه یک بیماری زامبی کننده، در قطار سئول به بوسان برای زنده ماندن تلاش میکنند. این فیلم پر از نقدهای اجتماعی متفکرانه و مضامین عمیقاً انسانی، یکی از جذابترین فیلمهای ترسناک دهه ۲۰۱۰ است.
زمانی که اکران شد، چه کسی میتوانست حدس بزند که اره نسبتاً ساده جیمز وان چنین فرنچایز پرباری را خلق م کند و به یکی از تعیینکنندهترین فیلمهای ترسناک قرن بیست و یکم تبدیل میشود؟ ۲۰ سال بعد، این دقیقاً همان چیزی است که رخ داده است. داستان این فیلم ترسناک مشهور درباره دو مرد است که از خواب بیدار شده، خود را در اتاقی با یک جسد میبینند و هر کدام دستورات خاصی برای کشتن دیگری دارند و در صورتعدم تمکین به این دستورات، با عواقب هولناکی مواجه میشوند. آنها آخرین قربانیان قاتل ترسناکی به نام جیگساو هستند.
جدا از این که جهانیان را با داستانهای بسیار دیده شده این مجموعه نمادین ترسناک پر از خونریزی آشنا میکند، Saw به لطف فیلمنامه هوشمندانه، صحنههای بسیار تکان دهنده و سبک فیلمبرداری منحصربهفردش در میان همتایان خود متمایز است. در حالی که لحن تاریک و بیرحمی غیرقابل انکار فیلم مطمئناً برای همه مناسب نخواهد بود، همانطور که در سال ۲۰۰۴ برای همه مناسب نبود، این موضوع از این واقعیت که صنعت ترسناک هالیوود بدون جیمز وان و اره چیزی که امروز هست نمیبود کم نمیکند. .
هرچه بینندگان بالقوه کنجکاو، جزییات کمتری درباره فیلم ترسناک ژاپنی One Cut of the Dead بدانند، بهتر است. این از آن دسته فیلمهای ترسناک زامبی محوری است که پس از یک پیچش داستانی پیشگامانه در پایان پرده اول خود کاملاً خود را بازسازی میکند، و به این ترتیب، زمانی که نسبتاً بدون اطلاعات وارد داستان آن شوید، تجربه بسیار ارزشمندتر و رضایت بخشترین خواهید داشت. به طور خلاصه، داستان آن در مورد یک کارگردان و گروه ساخت فیلم است که در حال فیلمبرداری یک فیلم زامبی محور کمهزینه در یک ساختمان متروکه هستند، جایی که توسط زامبیهای واقعی مورد حمله قرار میگیرد.
شاید ترسناکترین فیلم ژانر وحشت نباشد، اما یک برش از مردگان مطمئناً یکی از هوشمندانهترین فیلمهای قرن بیست و یکم است و همین برای دیدن آن کافی است. این فیلم یکی از بهترین کمدیهای ترسناک دهه ۲۰۱۰ است که تعادل کاملی بین طنز احمقانه و ترسها و هیجانهای به یاد ماندنی پیدا میکند. نگاه خوشایند آن به فیلمسازی چیزی است که هر طرفدار سینمایی از آن لذت خواهد برد، خواه طرفدار ترسناک باشند یا نباشند.
تاکاشی میکه یکی از بحث برانگیزترین کارگردانانی است که تا به حال از ژاپن به سینما معرفی شده است، و شاهکار تفرقهانگیز او در سال ۱۹۹۹ به نام آزمون بازیگری همان چیزی بود که شهرت بین المللی را برای این استاد فیلمسازی به ارمغان آورده و او را به صدایی تعیین کننده در رونق ژانر ترسناک ژاپنی تبدیل کرد. این فیلم یک روایت پر از خونریزی و تکان دهنده است که در آن یک مرد بیوه تصمیم میگیرد دخترانی را در قالب یک تست بازیگری ببیند و از میان آنها یکی را به عنوان همسر بپذیرد در حالی که این دختران از واقعیت ماجرا خبر نداشته و فکر میکنند واقعا در یک تست بازیگری شرکت کرده اند. اما دختری که این کارگردان انتخاب میکند اصلاً آن چیزی نیست که به نظر میرسد.
گفتن اینکه این فیلم بحث برانگیز بود (و از بسیاری جهات هنوز هم هست)، دست کم گرفتن ماجراست. این فیلم که توسط برخی به عنوان یک فیلم فمینیستی ستایش شده، توسط دیگران به عنوان فیلمی زن ستیزانه مورد انتقاد قرار گرفته است، منبعی برای تفکر در مورد تجارب زنان در جامعهای تحت سلطه مردان است که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. آزمون بازیگری یکی از تکان دهندهترین و آزار دهندهترین فیلمهایی است که تا به حال ساخته شده است، با مجموعهای از صحنههای ویرانگر که میتواند حتی پیشکسوتهای ژانر ترسناک را نیز به هم بریزد. بدترین نوع فیلمهای ترسناک آنهایی هستند که هیچ واکنشی را برانگیخته نمیکنند. این یکی قطعا از آن نوع فیلمها نیست.
در طول ۲۵ سال گذشته، ژانر ترسناک بین المللی بیش از هر زمان دیگری شناخته شده است، و در این دوره، بهترین فیلم ترسناک غیر هالیوودی شاید فیلم خون آشامی سوئدی Let the Right One In باشد. این فیلم یک داستان مرتب با بلوغ درباره اسکار است، پسری که نادیده و مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، کسی که عشق و انتقام را در همسایه خود، الی زیبا اما عجیب و غریب و مرموز مییابد.
یکی از معدود فیلمهای خونآشامی که واقعاً بسیار بینقص است، آدم درست را راه بده در هر چیزهای که میخواهد انجام دهد خوب و باکیفیت عمل میکند. این یک داستان تکان دهنده در مورد دوران بلوغ، یک داستان انتقامی قدرتمند و یک فیلم خون آشامی حتی بهتر است. داستان هوشمندانه آن ژانری را ارتقا میدهد که، حداقل در آن مقطع، کمی دچار کلیشه و ایستایی شده بود. این فیلم شیطانی و ترسناک است، اما از نظر احساسی نیز بسیار رضایت بخش خواهد بود.
امروزه، ام نایت شیامالان به عنوان یکی از بهترین کارگردانان هالیوود با رزومهای یک در میان خوب شناخته میشود، اما زمانی که اولین فیلم مشهور و موفق او، حس ششم، منتشر شد، به نظر میرسید که به یکی از استادان جدید ژانر ترسناک تبدیل شده است. این فیلم یک تریلر روانشناختی درباره یک روانشناس کودک است که شروع به درمان پسر نوجوانی با یک راز تکان دهنده میکند: او میتواند افراد مرده را ببیند. این فیلم با حضور بروس ویلیس در بهترین بازی خود و هیلی جوئل اوزمنت نامزد اسکار که یکی از بهترین بازیهای یک کودک بازیگر تاکنون را ارائه میدهد، به راحتی بهترین اثر شیامالان است.
حس ششم یکی از بهترین داستانهای ارواح در تاریخ سینماست، با یک چرخش داستانی نهایی که امروز به همان اندازه که در سال ۱۹۹۹ بود تکاندهنده است. اگرچه برخی هستند که استدلال میکنند این فیلم بیشتر یک تریلر است تا یک فیلم ترسناک، اما حس ششم همچنان یک فیلم بسیار ترسناک است، با فضای سردی که شخصیتهای جذاب و قابل باور بر تحکیم آن میافزایند. این فیلم خیلی تصاویر خشن یا آزاردهندهای ندارد، اما از آن دسته فیلمهای ترسناکی است که مدتها پس از پخش تیتراژ پایانی با بینندگان باقی میماند.
رابرت اگرز از زمانی که اولین فیلم بلندش، جادوگر، در سال ۲۰۱۵ تماشاگران را به وحشت انداخته و مسحور کرد، یکی از استادان جدید ژانر ترسناک بوده است. بهترین فیلم او (حداقل قبل از انتشار برداشتش از داستان نوسفراتو) فیلم فانوس دریایی است، یکی از بهترین فیلمهای تریلر روانشناختی ۵ سال اخیر. در این فیلم، دو نگهبان فانوس دریایی سعی میکنند سلامت عقل خود را حفظ کنند، در حالی که در دهه ۱۸۹۰ در یک جزیره مرموز در نیوانگلند زندگی میکنند.
فانوس دریایی از قرار گرفتن در دستهبندیهای ژانری سرپیچی میکند. برخی میگویند یک فیلم ترسناک است، برخی میگویند یک فیلم تریلر روانشناختی است، و برخی میگویند که بیشتر یک مطالعه شخصیتی کمدی تاریک است. هر چه که باشد، فانوس دریایی به اندازه کافی ترسناک هست که آن را فیلمی در ژانر وحشت بدانیم. این فیلم فوقالعاده سورئال، تاریک اما بامزه، با بازیهای قدرتمند رابرت پتینسون و ویلم دفو، و با بن مایههای جنسی، یکی از هوشمندانه ترین، خوشساختترین و باکیفیتترین فیلمهای ترسناک دهه ۲۰۱۰ است.
چه کسی میتوانست تصور کند که جردن پیل، بازیگر مشهور سریالهای کمدی موقعیت، یکی از بهترین فیلمسازان ژانر ترسناک در قرن بیست و یکم باشد؟ این دقیقا همان چیزی است که او با اولین تجربه کارگردانی خود، Get Out، ثابت کرده است. این فیلم یک کمدی ترسناک تاریک است که در آن یک مرد سیاهپوست جوان برای آخر هفته با والدین دوست دختر سفیدپوستش ملاقات میکند، جایی که حس ناخوشایند او از استقبال عجیب والدین نامزدش به نقطه جوشی تغییر دهنده زندگی بدل میشود.
برو بیرون را میتوان بهترین فیلم ترسناک روانشناختی دهه ۲۰۱۰ دانست، به لطف بازیهای بسیار قوی بازیگرانش (به ویژه دانیل کالویا)، کارگردانی سرگرمکننده و فوقالعاده ترسناک پیل، و فیلمنامه فوقالعاده بامزه اما تامل برانگیزش. تصویرسازی فیلم از مضامین تجربه آفریقایی-آمریکایی تبارها در ایالات متحده جذاب است، اما Get Out بدن توجه به نقد اجتمای تند و تیزش هم به عنوان یک فیلم ترسناک تکان دهنده متمایز است. حداقل در ربع قرن گذشته، ژانر وحشت هرگز بهتر از این نبوده است.