جایگاه تفریح و سرگرمی در توسعه اقتصاد

وحید حاج سعیدی؛ اثرات مثبت تفریح، بازی، ورزش، سرگرمی، فعالیت‌های فرهنگی و هنری، تنها مختص کودکان و نوجوانان نیست. تفریحات یکی از نیاز‌های اساسی انسان امروزی است که نقش مهمی در سلامت جسمی و روحی افراد دارد. توجه به تفریحات در جامعه مهارت‌های اجتماعی افراد را توسعه بخشیده و کیفیت زندگی جمعی را بهبود می‌بخشد.

افزایش ارتباطات خانوادگی و اجتماعی، کاهش استرس و افسردگی، بالا رفتن روحیه نشاط، پیشگیری از بیماری‌های جسمی و روحی، افزایش طول عمر و استقامت بدن و ... تنها بخشی از اثرات مثبت سرگرمی و تفریح در سطح جامعه است.

اما این همه داستان نیست و ایجاد تحولات اقتصادی این مقوله نیز اخیراً مورد توجه بسیاری از دولتمردان و کارشناسان حوزه‌های مختلف به ویژه اقتصاد قرار گرفته است.

گردش مالی و ایجاد اشتغال پایدار ناشی از ساخت و نگهداری تفرجگاه ها، ورزشگاه ها، استخر ها، موزه ها، سالن‌های اجتماعات، شهر بازی‌ها و ایجاد امکانات رفاهی در مناطق طبیعی و تاریخی، احداث مراکز بوم گردی در حاشیه جنگل ها، ساحل دریا، کویر، مناطق کوهستانی، ساخت تجهیزات و اسباب بازی‌های حرکتی، فکری و رایانه ای، توسعه صنایع هنری نظیر سینما، تئاتر، کنسرت، میزبانی جشنواره‌های فرهنگی، هنری، ورزشی داخلی و بین المللی و ... به اندازه قابل اعتنا و چشمگیر است که حتی اگر روزی شاهد ارائه پیشنهاد تاسیس «وزارت تفریح و سرگرمی» باشیم، چندان عجیب نیست.

از سویی صنعت گردشگری و تفریح از طریق جذب گردشگران خارجی و تقویت حضور گردشگران داخلی به افزایش درآمد ملی نیز کمک می‌کند.  بدون شک کشوری مثل ایران که از نظر زیرساخت‌های طبیعی و تاریخی دارای ظرفیت‌های متنوعی است، در این مدیوم با توفیقات بیشتری همراه است و جذب سرمایه گذار با سهولت بیشتری انجام می‌شود.

این صنعت به دلیل پتانسیل بالای رشد و سودآوری، جذابیت و سرگرم کننده بودن، فقدان محدودیت سنی و جنس و همچنین منطبق بودن با ذائقه و سلیقه همه نژاد‌ها و مذاهب، جاذب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی فراوانی است و قطعاً سرمایه‌گذاری در مناطق مختلف به توسعه زیرساخت‌های موجود و جدید و رشد اقتصادی پایدار منجر می‌شود.

بومی سازی و حفظ و تقویت فرهنگ و هنر ملی و انتقال آن به نسل‌های نیز از دیگر مزایای توجه به این صنعت نوپا است. در حال حاضر انتقال فرهنگ غربی به سایر کشور‌ها از طریق فیلم‌ها، بازی‌ها و صنایع مشابه صورت می‌گیرد که در صورت توسعه بومی این صنایع در کشور، می‌توان به انتقال ارزش‌های معنوی و آرمانی به نسل جدید نیز امیدوار بود.

در نهایت باید اذعان داشت که امروزه رگه‌های اقتصاد را باید در مقولات مختلف کاوید و به آنها از مناظر مختلف نگریست. اشتغالزایی و کاهش بیکاری تنها با اقتصاد دولتی میسر نیست و با تقویت بخش خصوصی با رویکرد بازی و سرگرمی نیز می‌توان به داشتن اقتصادی پویا و پایدار امیدوار بود. جایگاه تفریح و سرگرمی را در توسعه اقتصاد پایدار جدی بگیریم.