فرارو- کبودی در دو قطب ابتدا و انتهای زندگی شایع‌تر هستند: در دوران کودکی، زیرا برخورد بدن با اجسام مختلف باعث ایجاد کبودی بر روی پوست می‌شود و در سنین بالا که به امری غیر قابل اجتناب تبدیل خواهد شد. با این وجود، برای تعداد کمی از ما کبودی یک اتفاق عادی است که شاید به دلیل بیماری و یا رژیم غذایی باشد. با این وجود، چه زمانی کمبودی زنگ هشدار را برای مان به صدا در می‌آورد؟ آیا می‌توان برای برطرف کردن کبودی و تبدیل کردن وضعیت پوست به وضعیتی شبیه پوست هلو انجام داد؟!
به گزارش فرارو به نقل از گاردین، کبودی زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های خونی آسیب دیده و اجازه می‌دهند خون به بافت‌های زیر پوست نشت کند. معمولا می‌توانید با توجه به رنگ وضعیت یک کبودی را تشخیص دهید: کبودی‌ها معمولا زمانی که برای اولین بار ظاهر می‌شوند قرمز هستند، اما ظرف مدت یک یا دو روز هِم که رنگ مشخصی به خون می‌دهد از بین می‌رود. کبودی در ابتدا بنفش مایل به آبی یا حتی سیاه به نظر می‌رسد. سپس با متابولیزه شدن هِم به ترکیبات مختلف کبودی در نهایت با رنگ‌های سبز، سپس زرد یا قهوه‌ای روشن مخصوصا در پوست‌های روشن‌تر مشخص می‌شود. بدن کاملا قادر است به تنهایی از این نوع کبودی‌ها مراقبت کند.
پس چه زمانی باید نگران بود؟ زمانی که به جایی برخورد نکرده اید، اما هم چنان متوجه کبودی‌هایی هستید که بدون دلیل یا توضیح روی بدن تان ظاهر می‌شوند این می‌تواند نگران کننده باشد. هم چنین هوشیاری نسبت به سایر علائم از جمله خونریزی غیرمعمول، عفونت‌های مکرر یا خستگی مفرط و هم چنین درد‌ها از جمله درد‌های جدید و غیرقابل توضیح نیز اقدامی منطقی است. اگر کبودی‌های شما بیش‌تر در نواحی‌ای از بدن تان ظاهر می‌شوند که انتظار دارید در معرض ضربه قرار داشته باشند مانند آرنج و ساق پا در مقایسه با نمایان شدن کبودی‌های روی تنه یا سایر نواحی بافت نرم که ممکن است مشکلات زمینه‌ای را نشان دهد کمتر نگران کننده هستند. به طور مشابه اگر کبودی به طور غیرمعمول تیره باشد یا به نظر می‌رسد که به جای محو شدن در حال رشد است می‌تواند نشانه یک مشکل اساسی باشد.
برای مثال، کبودی‌هایی که به‌عنوان علامت سرطان خون ظاهر می‌شوند اندازه شان می‌تواند از کوچک تا به اندازه بشقاب شام و رنگ بنفش تیره متفاوت باشد. آن دسته از کبودی‌هایی که کوچک‌تر هستند اغلب می‌توانند در نواحی غیر معمول ظاهر شوند. اگر نمی‌توانید دلیل کبودی خود را توضیح دهید و چنین چیزی را تجربه می‌کنید، به خصوص در کنار سایر علائم شایع زمان آن فرارسیده که به پزشک عمومی خود مراجعه کنید و درخواست آزمایش خون کنید.
با این وجود، اگر به طور معمول دچار کبودی می‌شوید علت ان چیست؟ اگر به راحتی کبودی بر روی بدن تان ظاهر می‌شود این می‌تواند بدان خاطر باشد که مویرگ‌های تان شکننده‌تر از حد طبیعی است ویژگی‌ای که با افزایش سن ایجاد می‌شود، اما می‌تواند به دلایل دیگر نیز رخ دهد. دارو‌هایی از جمله استروئیدها، رقیق کننده‌های خون و ضد التهاب‌ها می‌توانند منجر به کبودی راحت‌تر شوند، اما مُسکن‌های بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن نیز می‌توانند منجر به کبودی شوند. اگر هیچ یک از این دارو‌ها را مصرف نمی‌کنید کبودی می‌تواند نشانه یک بیماری زمینه‌ای از کم خونی گرفته تا سوء تغذیه باشد.
ساده‌ترین راه برای درمان کبودی مصرف ویتامین ث و کا است که در سبزیجات برگدار و انواع خاصی از سبزیجات چلیپایی فراوان است. بنابراین، برای یک درمان ساده مقداری اسفناج یا مارچوبه را به صبحانه خود اضافه کنید.
با این وجود، وجود کبودی به شکلی جدی‌تر می‌تواند نشانه‌ای از مصرف الکل باشد: الکل به عنوان یک گشاد کننده عروق عمل می‌کند، رگ‌های خونی را بزرگ‌تر می‌کند، اما کبودی جدی‌تر هم چنین می‌تواند نشانه‌ای از بدتر شدن عملکرد کبد باشد. هم چنین، آفتاب بیش از حد می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند و ایجاد کبودی را آسان‌تر کند. هم چنین، سیگار کشیدن می‌تواند باعث انقباض عروق یا تنگ شدن رگ‌های خونی شود به این معنی که کبودی‌ها به زمان بیش تری برای بهبود نیاز دارند.
بنابراین، به طور کلی صرفا ایجاد کبودی جای نگرانی نیست. نگرانی درباره کبودی زمانی منطقی خواهد بود که با علائم هشدار دهنده دیگری همراه باشد یا بیش‌تر از آن چه انتخاب‌های سبک زندگی شما نشان می‌دهد رخ می‌دهد. کبودی ممکن است بخشی از زندگی روزمره باشد، اما مانند بسیاری از چیز‌ها گاهی اوقات می‌تواند نشانه‌ای هشدار دهنده در این باره باشد که چیزی به اشتباه در حال رخ دادن است.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
