اگر حسن یزدانی و رفقا نبودند چه می‌شد؟

بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو در حالی به پایان رسید که کاروان ورزشی ایران نسبت به دوره قبل این مسابقات؛ از نظر مرغوبیت مدال‌ها (کسب مدال طلا) عملکرد ضعیف‌تری داشت و در نهایت پایین‌تر از کشورهایی، چون چین‌تایپه و هند در جایگاه هفتم جدول مدال‌ها ایستاد.

کاروان ایران که به عنوان یک کاروان کیفی (از نظر ورزشکاران دارای شانس مدال) با ۲۸۹ ورزشکار عازم بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو شده بود، در مجموع ۵۴ مدال (۱۳ طلا، ۲۱ نقره و ۲۰برنز) را به دست آورد. این عملکرد در حالی به ثبت رسید که دوره گذشته بازی‌های آسیایی، کاروان ایران با ۳۷۸ ورزشکار ۶۲ مدال (۲۰ طلا، ۲۰ نقره و ۲۲ برنز) را به دست آورده بود.

اگر کشتی و ووشو نباشند

در این دوره از رقابت‌های بازی‌های آسیایی نیز همانند دوره گذشته، دو فدراسیون کشتی و ووشو عملکرد بهتری نسبت به سایر رشته‌های ورزشی داشتند و به نحوی می‌توان آن‌ها را عامل اصلی جایگاه فعلی ایران در جدول مدالی دانست. به عنوان مثال، این دو فدراسیون در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا نیز روی هم رفته ۷ طلا (کشتی ۵ طلا و ووشو ۲ طلا)، ۴ نقره (ووشو) و ۳ برنز (کشتی) را به دست آورده بودند.

در این دوره از بازی‌های آسیایی فدراسیون کشتی ایران در دو بخش آزاد و فرنگی ۱۰ مدال (۵ طلا، ۴ نقره و یک برنز) را به دست آورد تا به همراه فدراسیون ووشو - کوراش که ۱۲ مدال (۳ طلا، ۷ نقره و ۲ برنز) کسب کرد، روی هم رفته ۸ طلا، ۱۱ نقره و ۳ برنز را برای کاروان ایران به ارمغان بیاورند.

حال که اگر مدال‌های این دو فدراسیون را در نظر نگیریم، آنجا است که عمق ماجرا و وضعیت ورزش ایران مشخص می‌شود. در چنین شرایطی و بدون مدال‌های کشتی و ووشو، کاروان ایران با ۵ طلا، ۱۰ نقره و ۱۷ برنز، پایین‌تر از کشور مالزی با ۶ طلا، ۸ نقره و ۱۸ برنز، در رتبه ۱۴ جدول مدالی قرار می‌گیرد.