پرکاری تیروئید یک اختلال شایع ولی قابل درمان است. تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از عوارض جدی آن جلوگیری کند. در صورت مشاهده علائم، به پزشک مراجعه کنید و برنامه درمانی خود را به‌دقت دنبال نمایید.
فرارو- پرکاری تیروئید به حالتی اشاره دارد که غده تیروئید بیش از حد طبیعی فعالیت کرده و مقادیر بالایی از هورمون‌های تیروئیدی تولید می‌کند. این هورمون‌ها در تنظیم بسیاری از فرآیندهای بدن نقش کلیدی دارند.
به گزارش فرارو، شایع‌ترین نوع پرکاری تیروئید بیماری گریوز است که بیشتر در زنان و افراد ۲۰ تا ۵۰ساله دیده می‌شود.
فعالیت بیش از اندازه و بی‌قراری
احساس گرما یا داغی مداوم
لرزش بدن یا دست‌ها
تعریق زیاد
تپش قلب سریع و نامنظم
کاهش وزن علی‌رغم افزایش اشت‌ها (در افراد مسن ممکن است افزایش وزن رخ دهد)
اضطراب و استرس شدید
بیرون‌زدگی چشم‌ها و گاهی دوبینی
ریزش مو
گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید)
اسهال گاه‌به‌گاه
علل پرکاری تیروئید
اختلالات خودایمنی: مانند بیماری گریوز که پادتن‌هایی تولید می‌شوند که تیروئید را تحریک به تولید بیش از حد هورمون می‌کنند.
گرهک‌ها یا تومورهای تیروئیدی
تیروئیدیت: التهاب غده تیروئید
عوامل تشدیدکننده
سابقه خانوادگی پرکاری تیروئید
استرس‌های شدید
جنسیت زن
وجود سایر بیماری‌های خودایمنی
راه خاصی برای پیشگیری از پرکاری تیروئید وجود ندارد، اما کنترل استرس و پیگیری مشکلات تیروئید در خانواده می‌تواند مفید باشد.
با درمان مناسب، پرکاری تیروئید معمولاً کنترل می‌شود.
در برخی موارد، این بیماری ممکن است بدون درمان نیز بهبود یابد.
درمان کامل ممکن است تا ۶ ماه زمان ببرد.
نارسایی قلبی: به دلیل افزایش بار قلب.
طوفان تیروئیدی: بدتر شدن ناگهانی علائم که می‌تواند خطرناک و تهدیدکننده زندگی باشد.
تشخیص اشتباه به عنوان اضطراب روانی: به دلیل شباهت علائم.
آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌های تیروئیدی (T۳ و T۴) و هورمون محرک تیروئید (TSH).
اسکن ید رادیواکتیو: برای بررسی میزان فعالیت غده تیروئید.
درمان به شدت بیماری، اندازه گواتر، علت اصلی و سن بیمار بستگی دارد.
بیشتر بیماران با دارو درمان می‌شوند، اما در برخی موارد نیاز به جراحی یا استفاده از ید رادیواکتیو وجود دارد.
داروهای ضد تیروئید: مانند متی‌مازول یا پروپیل‌تیوراسیل برای کاهش تولید هورمون‌های تیروئید.
مسدودکننده‌های بتا آدرنرژیک: مانند پروپرانولول برای کاهش تپش قلب و لرزش.
ید رادیواکتیو: برای تخریب سلول‌های بیش‌فعال تیروئید.
در موارد شدید یاعدم پاسخ به درمان دارویی، بخشی از غده تیروئید ممکن است برداشته شود.
فعالیت‌های خود را تا زمان کنترل علائم محدود کنید.
شدت فعالیت‌ها را با مشورت پزشک تنظیم نمایید.
مصرف غذاهای غنی از پروتئین برای جبران بافت‌های از دست رفته.
در صورت اضافه وزن، رعایت رژیم غذایی مناسب کاهش وزن.
اگر علائم پرکاری تیروئید دارید.
اگر علائم شما به‌طور ناگهانی بدتر شدند، خصوصاً پس از جراحی.
در صورت بروز علائم جدید یا عوارض جانبی ناشی از داروهای مصرفی.
پرکاری تیروئید یک اختلال شایع ولی قابل درمان است. تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از عوارض جدی آن جلوگیری کند. در صورت مشاهده علائم، به پزشک مراجعه کنید و برنامه درمانی خود را به‌دقت دنبال نمایید.
