پیمان جبلی، رئیس جدید سازمان صداوسیما، بالاخره واقعیت موجود را با صدای بلند به زبان آورده و این پرسش را در دیداری رسمی بیان کرده که چرا مخاطبان تلویزیون کاهش پیدا کرده است؟ او با پذیرش قطعی این مورد، گامی رو به جلو برداشته و گفته همگی در این زمینه مقصر هستیم. پیمان جبلی در ضیافت افطاری با جمعی از هنرمندان، با ابراز خرسندی از میزبانی هنرمندان، آن را جلسه‌ای در خانواده صداوسیما خواند و گفت: «همه ما، چه شما به‌عنوان هنرمند، چه ما به‌عنوان مسئولان صداوسیما، باید از خودمان بپرسیم چرا احساس علاقه‌ای که مخاطب به هنرمندان و آثارشان داشت، کاهش یافته است؟ چرا بعضی آثاری که در گذشته با هزینه‌های کمتر ساخته می‌شد، ماندگارترند؟ همه ما مقصریم و نمی‌توانیم خودمان را تبرئه کنیم».
رئیس سازمان صداوسیما با پرسیدن این سؤال که در اصالت‌دادن به ذائقه مخاطب و مرجعیت و محتوای رسانه کدام را ارجح دانسته‌ایم، گفت: «به‌عنوان یک مخاطب، همکار و فردی که ۳۰ سال در رسانه کار کرده است، معتقدم ما توالی و ترتیب بین مرجعیت، جذابیت و محتوا را فراموش کرده‌ایم. دغدغه برخی سازندگان، صرفا درصد مخاطب بوده و درباره محتوا، دغدغه‌ای نداشته‌اند. اما می‌خواهم بر این نکته تأکید کنم که در دوران جدید، محتوا هم اولویت دارد». او در ادامه پرسشی هم مطرح کرده و گفته: «چقدر توانسته‌ایم در یک شبانه‌روز، خوراک خوب به مخاطب بدهیم؟».
آقای رئیس، به عمل کار بر‌آید...!
اینکه رئیس سازمان صداوسیما به جای فرافکنی و فرار رو به جلو، واقعیت را درباره ریزش مخاطبان تلویزیون پذیرفته، امری پسندیده است. این همان موردی است که بار‌ها از سوی رسانه‌ها مطرح و دلایل و عوامل مختلفی برای آن برشمرده شده است. با وجود این، آنچه موجب ریزش مخاطب برنامه‌های ورزشی شده، اتفاقا رفتار غلطی است که عوامل تلویزیون، خاصه مدیران شبکه سه، داشته‌اند. بر کسی پوشیده نیست که پربیننده‌ترین برنامه تلویزیون در یکی، دو دهه گذشته، برنامه ۹۰ با مجری‌گری و تهیه‌کنندگی عادل فردوسی‌پور بود؛ مجری‌ای که همواره خودش در بین کاندیدا‌های دریافت جایزه بهترین مجری و برنامه‌اش میان پرمخاطب‌ترین برنامه‌های تلویزیون بود.
عادل و برنامه‌اش حتی در شرایطی که برنامه‌های به‌ظاهر پرمخاطب هم از شبکه‌های مختلف متولد می‌شدند، باز عنوان پرمخاطب‌ترین را به خود اختصاص داده و در تمامی نظرسنجی‌ها گوی سبقت را از بقیه ربودند. اتفاقا تداوم برنامه با‌کیفیتی همچون برنامه ۹۰، انگیزه‌ای برای سایر تهیه‌کننده‌ها بود که هرطور شده کیفیت را ارتقا داده و خودشان را به ۹۰ نزدیک کنند. در ادامه، اما با تصمیمی بحث‌برانگیز، عادل فردوسی‌پور به‌عنوان بهترین مجری و برنامه ۹۰ به‌عنوان پربیننده‌ترین برنامه تلویزیونی از «مدار» علی فروغی و مسئولان شبکه سه خارج شدند. عادل ممنوع‌الفعالیت شد و برنامه ۹۰ جای خود را به برنامه‌ای به‌ظاهر مشابه داد؛ اما نتایج حالا به خوبی خودش را نشان داده است؛ نه کسی برای صداوسیما عادل شده و نه برنامه‌ای توانسته جایگزین ۹۰ شود.
اتفاقا همان مخاطبان بی‌شمار ۹۰ که پی برده‌اند برای صداوسیما نظراتشان پشیزی ارزش ندارد، با برنامه‌های تولیدی ورزشی در زمینه فوتبال قهر کرده‌اند؛ به‌طوری‌که برنامه جایگزین ۹۰، برخلاف انتظار مسئولان امر و به گواه نتایج نظرسنجی منتشرشده از سوی خود صداوسیما، نه در رده اول و دوم بلکه برای نیفتادن از رتبه دهم، دست‌و‌پا می‌زند. حال که پیمان جبلی، رئیس صداوسیما، این پرسش را داشته که چرا مخاطبان تلویزیونی ریزش داشته‌اند، بهتر است به این پرسش پاسخ دهند که آیا دغدغه‌ای برای افزایش مخاطب یا جلب رضایت آن‌ها داشته‌اند یا خیر؟
جبلی از زمانی که زمام امور را به دست گرفته، دست‌کم سه بار وعده بازگشت عادل فردوسی‌پور به قاب تلویزیون را داده و هر بار گفته بازگشت عادل از نظر ما منعی ندارد. او یک جای دیگر هم گفته باید از تمامی ظرفیت‌ها استفاده شود و عادل فردوسی‌پور هم در این راستا قرار می‌گیرد. برخلاف وعده‌های مذکور و در عین حال که ماه‌هاست از حضور پیمان جبلی در صداوسیما می‌گذرد، هنوز خبری از بازگشت عادل فردوسی‌پور به تلویزیون و شبکه سه نیست. با در نظر گرفتن همین یک مورد هم که شده، نمی‌توان چندان دغدغه این روز‌های جبلی را واقعی پنداشت؛ اگر او نگران ریزش مخاطب است و دغدغه‌اش را دارد، ساده‌ترین راه همان است که به خواسته مخاطبان تلویزیون احترام گذاشته و عادل فردوسی‌پور را برگرداند.
