مدیرکل محیط زیست کرمان می‌گوید: چند روز پیش ماموران ما گزارش تلف شدن یه قلاده پلنگ ایرانی که در لیست گونه‌های در معرض انقراض جانوران قرار دارد را در ارتفاعات منطقه کوه‌شاه در نوارمرزی شهرستان فاریاب اعلام وصول کرده و بلافاصله تحقیقات در اینباره آغاز شد.
به گزارش فارس، هنوز چند روزی از خبر قطع دست پلنگ ایرانی که در ارتفاعات شرقی هرمزگان به دام افتاده بود، نگذشته که حالا دوباره خبر رسیده که یک قلاده پلنگ ایرانی دیگر در ارتفاعات شمالی هرمزگان و در مرز با کرمان کشته شده و شکارچیان آن را سوزانده‌اند!
بنابر اعلام اداره کل حفاظت محیط زیست استان کرمان، یک نفر متخلف شکار و صید یک قلاده پلنگ ایرانی که از گونه‌های در معرض خطر انقراض است را در ارتفاعات منطقه کوه‌شاه در نزدیکی شهرستان فاریاب و در نوار مرزی بین استان کرمان و هرمزگان شکار کرده است و از آن جا که این موضوع به اطلاع مأموران ما نیز رسیده بود، تحقیقات در این زمینه آغاز شد.
مرجان شاکری گفت: به دلیل اهمیت موضوع با توجه به سوزانده شدن لاشه توسط متخلف یا متخلفین، برای اینکه بتوانیم فرد متخلف را در دام بیندازیم و برای جلوگیری از هوشیاری و فرار متخلف با مشورت مقام قضایی و پلیس امنیت تصمیم بر این شد که قضیه تا دستگیری متخلف رسانه‌ای نشود. طبق تحقیقات بعمل آمده مشخص شد که فردی به نام «م - ج» این گونه بسیار ارزشمند و خارق العاده را در ارتفاعات کُجین منطقه کوه‌شاه توسط تله به دام انداخته، سپس با گلوله تلف کرده است و پس از آن به دلیل ترس از دستگیری اقدام به سوزاندن لاشه در منطقه کرده است.
به گفته مدیر کل محیط زیست کرمان، ماموران در محل سوزاندن لاشه، آثار لاشه پلنگ را روی تله زنده گیری کشف کردند. البته متهم اصلی از سوی پلیس استان کرمان دستگیر شده است.
به گفته برخی فعالان محیط زیست در هرمزگان، مجازات‌هایی که برای افراد شکارچی حیات وحش در نظر گرفته می‌شود از یک سو بازدارنده نیست و از سوی دیگر به دلیل کم بودن شمار محیط بانان، تنها درصد کمی از صید‌های غیرمجاز از سوی محیط بانان و محیط زیست کشف و ردزنی می‌شود و عملا بسیاری از شکار‌های غیرمجاز یا اساسا کشف نمی‌شود و یا پس از کشف نیز نشانه روشنی برای دستگیری و برخورد با عاملان آن وجود ندارد.
یکی از مسائلی که مجتبی صادق زاده از فعالان محیط زیست هرمزگان بر آن تأکید دارد، آموزش و توجیه مردم محلی در مجاورت با محل زندگی گونه‌های در معرض تهدید است. به گونه‌ای که اگر مردم ساکن در این روستا آموزش مناسبی برای برخورد با این حیوانات از جمله پلنگ ایرانی ببینند، هرگز به محض دیدن آن دست به سلاح نشده و یا در مسیرش تله‌های زنده‌گیری قرار نمی‌دهند.
وی افزود: بخشی از این کار وظیفه گروه‌های مردم نهاد حوزه محیط زیست است و بخش دیگر نیز وظیفه دهیاران و بخشداران است که مردم را به طور مرتب در قبال برخورد با این گونه‌های کمیاب توجیه و راهنمایی کنند. از سوی دیگر محیط زیست هر استان نیز باید بجای میزنشینی، در مراتع و مناطق مختلف استان تردد و رفت و آمد کنند و با مردم درباره این گونه‌ها سخن بگویند تا در مردم نیز حس مهم بودن حیات وحش و متولی داشتن این حوزه بوجود آید.
سیما محمد زاده یکی دیگر از فعالان محیط زیست هرمزگان نیز در این زمینه گفت: یکی از انتظارات از دولت آن است که سالانه اعتبار محدودی را برای سازمان محیط زیست به منظور جبران خسارات ناشی از حمله درندگان به دام و طیور روستاییان در نظر بگیرد تا محیط زیست بتواند پس از حمله این گونه‌ها به خانواده‌های روستایی و گرفتن دام و طیورشان و در ازای بررسی خسارت و صحنه رخداد به روستاییان خسارت پرداخت شود چرا که تجربه نشان داده که مردم مناطق روستایی برای جلوگیری از خسارت به دام‌هایشان مرتبا در نزاع با حیوانات در محیط زیست پیرامونی خود هستند و گاهی راهکار آن‌ها که مثلا استفاده از تله زنده‌گیری است، سبب تلف شدن حیوانات کمیاب و یا قطع عضو آن‌ها می‌شود.
وی همچنین خاطرنشان کرد: مردم بسیاری از مناطق روستایی هرمزگان که در مجاورت با محل زندگی گونه‌های کمیاب قرار دارند، محروم هستند و معیشت محدودی دارند و اگر محیط زیست خسارت ناشی از حمله این جانوران کمیاب را به دام آن‌ها پرداخت نکند و آن‌ها حیات و معیشت خودشان را در معرض خطر ببینند لذا به سمت شکار و یا نابودی مخفیانه این گونه‌ها می‌روند که بسیار خطرناک است.
