گزارش کیهان از خانه اندیشمندان علوم انسانی

روزنامه کیهان نوشت: به فاصله دو روز از دعوت رئيس‌جمهور به منظور ورود حقوق‌دانان به موضوع توافق‌نامه ژنو با هدف بررسی محتوای توافق هسته‌ای با غرب و اطلاع‌رسانی به جامعه، یک تشکل پیش‌قدم شد.

خانه اندیشمندان علوم انسانی با همین هدف جلسه‌ای با موضوع «جایگاه منطقه‌ای و بین‌المللی ایران پس از گفت‌وگوهای هسته‌ای» را با دعوت از چند حقوقدان هم نظر  و همسو با موضع دولت، ترتیب داده است. در این جلسه از حقوق‌دانانی چون محمدکاظم سجادپور، کیهان برزگر، جهانگیر کرمی و صادق زیباکلام دعوت به عمل آورده شده تا در دوشنبه 28 بهمن ماه رأس ساعت 16 در مرکزی وابسته به شهرداری تهران گردهم آیند.

ترکیب دعوت‌شدگان به این جلسه به صورت واضح حاکی از آن است که هدف از این گردهمایی نقد و بررسی مفاهیم و محتوای بندهای توافق‌نامه ژنو نیست بلکه تصمیم بر این است که مجموعه‌ای از نیروهای همسو به منظور هم آوردی قوا با انگیزه یکسان‌سازی برداشت‌ها و تحلیل‌ها گرد هم آیند. البته این موضوع هیچ نسبتی با درخواست شخص رئيس جمهور محترم مبنی بر «نقد منصفانه» توافق‌نامه ژنو و اطلاع‌رسانی در این خصوص به جامعه ندارد. با این وجود به نظر می‌رسد کماکان پروژه ضربه زدن به دولت از سوی برخی دوستان- یا دوست‌نمایان- ایشان  با انگیزه کمک اجباری حزبی و گروهی، ادامه دارد!

خانه اندیشمندان علوم انسانی در سال 1391 ابتدا با نام «اندیشه آرمان ایرانیان» به ثبت رسید و سپس با گذشت اندک زمانی ضمن تغییر نام با انگیزه ایجاد فضای مناسب برای تبادل اندیشه و گفت‌وگو میان نخبگان و اندیشمندان در حوزه‌های مختلف علوم انسانی آغاز به کار کرد. رئيس هیئت مدیره و مدیر عامل این مرکز در سال 1392 به سمت مشاور شهردار تهران و مدیر کل دفتر شهردار تهران منصوب گردید. علاوه بر آن خانه اندیشمندان علوم انسانی در زمینه هزینه‌ها و امکانات سخت‌افزاری وابستگی کامل به مجموعه شهرداری تهران دارد. نائب رئيس هیئت مدیره این مرکز نیز اخیراً توسط «علی جنتی»، به سمت مدیر کلی فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران منصوب شده است. وی همچنین دبیر و عضو شورای سیاست‌گذاری کتاب شهرداری تهران نیز می‌باشد.

حال مشخص نیست برگزاری چنین جلساتی که به واسطه تیم کارشناسان همگن و هم‌نظر مدعو، چندان چالشی با هدف گره‌گشایی از سؤالات بی‌پاسخ مانده مردم و متخصصین در مورد پرونده توافق‌نامه ژنو به نظر نمی‌رسند، چگونه می‌تواند رئيس جمهور و دولت وی را در ادامه مسیر دشوار پیش رو به منظور کسب مجدد حمایت و اعتماد حداکثری مردم در گفت‌وگوهای پیش رو با غرب جلب کند.