توافقی که به نفع جنگ طلبان است!

به گزارش سرویس بین الملل فرارو فارن پالسی، با بیان مطلب بالا در تحلیلی که گویا برای اقناع جنگ طلبان درون آمریکا است به توجیه توافق ژنو پرداخت. این نشریه نوشت: این نکته که این توافق مبنی بر توقف غنی سازی اورانیوم بالای پنج درصد و توقف فعالیت ها برروی راکتور آب سنگین اراک و بازرسی روزانه از تاسیسات ایران در نطنز و فردو، شرایط در کوتاه مدت را برای این تندروها خطرناکتر می کند، غیرقابل دفاع است. با نبود چنین توافقی، تمام تلاش ها برای غنی سازی و توسعه فناوری بدون توقف و بدون بازرسی ادامه می یافت.

ارگان سیاست خارجی آمریکا مدعی شد که ضمن اینکه اگر ایران در مسیر دستیابی به بمب، قصد عبور از خط قرمز تعیین شده را داشت، استفاده از گزینه نظامی علیه این کشور بدون امتحان کردن تمام کانال های دیپلماتیک ممکن، در آمریکا و سراسر جهان به شدت نامطلوب بود.

وجود این توافقنامه شش ماهه ضرب الاجل کاملا مشخصی را تعیین می کند که براساس آن ایران باید به گام هایی که به طور مداوم و آشکارا بر دارد. ایران همچنین باید به برنامه بازرسی که پایبندی این کشور به تعهدات را ارزیابی می کند، متعهد باشد. چه به تعهداتی که ایران می دهد اعتماد داشته باشید و چه نه، تعیین ضرب الاجل نه تنها تمرکز مذاکره کنندگان را به مسئله مهمتر یعنی یک توافق دائمی معطوف می کند، بلکه آنچه که امروز دستاورد دولت جدید روحانی است را در معرض خطر قرار خواهد داد.

در حالیکه جنگ طلبان در آمریکا از «رقص پیروزی» ایران در پی این توافق به خشم آمده و آن را محکوم می کنند، باید این مسئله را نیز در نظر داشته باشند که شکست این طرح—که منجر به تحریم های شدیدتر و استفاده احتمالی از گزینه نظامی می شود—شکست جدی برای ایران خواهد بود. در این صورت ضربه ای که به اعتبار ایران وارد می شود، در سطح جهانی گسترده خواهد بود و آنها را در داخل تضعیف خواهد کرد.

این نشریه آمریکایی در ادامه تحلیل خود نوشت: اه البته شکست در به سرانجام رساندن موفقیت آمیز این توافق موقت می تواند برای باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا نیز زیان بار باشد. اما وی به خوبی می داند که توانایی کسب حمایت کنگره از یک توافق دراز مدت را نخواهد داشت مگر اینکه این توافق در از بین بردن تهدید دستیابی ایران به یک بمب در کوتاه مدت، بسیار دقیق و ویژه باشد. در حال حاضر رئیس جمهور آمریکا، وزیر خارجه و تیم آنها گام خطرناکی را برداشته اند که اگر در آن شکست بخورند، تاریخ برای همیشه از آن ها به عنوان افراد خامی یاد خواهد کرد که از تهران بازی خوردند. تنها راه جلوگیری از بروز یک نتیجه آسیب رسان، یک توافق دراز مدت است که کارایی اش برای منتقدان آشکار باشد.

همچنین باید به این نکته اشاره کرد که همزمانی مذاکرات ایران با مذاکرات سوریه ریسک های دیگری را به دنبال دارد که هم آمریکا، هم ایران و هم دیگر طرف ها را در هر دو مذاکره با محدودیت روبرو می کند. اگر به نظر برسد که ایران رویکرد خوبی اتخاذ نکرده یا اگر این توافق به درستی ادامه نیابد، جامعه جهانی گزینه تنبیه ایران از طریق قطع حمایت از نتیجه مطلوب این کشور در مذاکرات سوریه (که حفظ بشار اسد در قدرت یا جایگزینی رژیمی که منافع و نفوذ ایران در سوریه را حفظ کند) را در اختیار خواهد داشت. در طرف دیگر، اگر ایران واقعا در فرآیند توافق هسته ای پیش برود، امکان امتیازگیری در میز مذاکرات سوریه را خواهد داشت. البته هیچ یک از این موارد صریح نخواهد بود و حتی مورد بحث هم قرار نمی گیرند. اما ذات دیپلماسی این گونه است که اگر چنین مواردی به موازات هم رخ دادند، چنین ارتباطی میان آن متصور شد.

فارن پالسی در ادامه ادعا کرد که در میان همین ارتباطات است که می توان دلایل لازم برای هشدار به افرادی که این توافق را یک پیروزی می دانند را یافت. حتی اگر یک توافق دراز مدت نهایی شود، تنها یکی از تهدیدات اصلی منطقه ای از بین می رود و این امر ضرورتا به معنای کاهش دیگر تهدیدات اصلی مربوط به دیگر ابتکارات، جاه طلبی ها و تاکتیک های سیاست خارجی ایران نخواهد بود و می تواند این تهدیدات را بدتر کند.

ارگان سیاست خارجی آمریکا در در انتها مدعی شد: اگر ایران به دنبال انکار رسمی تولید بمب باشد اما مشروعیت بیشتری بیابد، نقش بی ثبات آن برای تبدیل شدن به یک هژمون منطقه ای تقویت می شود. ایران دهه ها است که بدون تسلیحات هسته ای، یک تهدید بوده است. این کشور می تواند دهه های بعدی را هم بدون برخورداری از این تسلیحات، یک تهدید بماند.