در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۴ مطلب
بخش عمدهای از معضلات و مشکلات امروز گریبانگیر جامعه و ساختار حاکمیتی، برآمده و ملهم و معطوف به فقدان شجاعت و جسارت در تصمیمگیریهای بهنگام و سنجیده در بزنگاههای حساس و کلیدی است. اکنون و تا هر زمان دیگری اگر بازنگری جدی در رویکردهای مجموعه تصمیمگیری و برونداد پروسه تکوینی قوه عاقله حکمرانی، جامه عمل نپوشد؛ نمیتوان تغییر وضعیت و حلوفصل ابرچالشهای مبتلابه جامعه و ساختار حاکمیتی را انتظار داشت.
اگر جز نگاه غیرسیستمی، مدیریتها هم ملوکالطوایفی باشند؛ دراینصورت، قوزبالایقوز میشود و تصمیمات در تعارض با یکدیگر و جزیرهای میشوند. باعث تأسف است که بگوییم مدیریت در جامعه ما، نهتنها فاقد نگاه سیستمی است؛ بلکه بخشی و ملوکالطوایفی هم هست.
اگر فقط و فقط بخواهیم یک شاخص را برای حکومت سالم و کارآمد معرفی کنیم، آن را باید در ویژگی شفافیت و دسترسی آزاد به اطلاعات یا حکومتداری شیشهای تعریف کرد.
منشور کوروش میتواند الهامبخش بازتعریف حکمرانی در ایران باشد؛ حکمرانیای که بر عدالت، مدارا، آزادی و کرامت انسانی تکیه کند و از گذشته پرافتخار خود برای ساختن آیندهای امیدبخش بهره گیرد.
بچهها پدر و مادرشان را بلدند. مادرشان را بیشتر. آنها میدانند چطور شما را به عرش ببرند و چطور پرتتان کنند به فرش.
امروز سه قوه کشور در وضعیتی شبیه به استندبای قرار گرفته و بیشتر منتظر ابلاغ تصمیمهای بیرون از چارچوبهای قانونیاند تا اینکه خود کانون خلاقیت، ابتکار و تصمیمسازی باشند. همین امر کشور را در نوعی برزخ حکمرانی نگه داشته است که نه امکان اتخاذ تصمیمهای بزرگ فراهم است و نه جرئت صرفنظر از تعهدات پُرهزینه. اگر نهادهای رسمی کشور به جای اجرای صرف به تصمیمسازی واقعی بازگردند، امکان عبور از این برزخ و حرکت به سوی حکمرانی مدرن فراهم است.
«اقدامات نمادین مانند تغییر چهرههای مستقر در پستهای حساس یا پایان دادن به برخی حصرها میتواند نشانهای از میل به دگرگونی باشد و اعتماد مردم را جلب کند.»
«مسائل ریز و کوچکی وجود دارد که حکمرانان و دولتمردان از آن بیخبر هستند، درحالیکه بهشدت شهروندان را آزار میدهد، درحالحاضر قطع برق تقریبا یک روز در میان اتفاق میافتد. متأسفانه حتی در ساعت اعلام آن سیستم با مشکل مواجهه شده است.»
«الان ۸ سال است که معتقدیم اصل ۱۷۷ قانون اساسی اشاره کرده که باید بازنگری قانون اساسی صورت بگیرد. یعنی ۱۳۶۸ تا الان بیش از ۳۶-۳۵ سال گذشته ولی هیچ تغییراتی در ساختار نداشتیم. بسیاری از بن بستهایی که وجود دارد ناشی از این است. البته من نمیخواهم بگویم که ۳۵ موردی که گفتم ۳۵ اصل است.»
یکی از اساسیترین چالشهای حکمرانی در ایران، عدم تمایز روشن میان مسائل دائمی حاکمیتی و مسائل متغیر سیاست عمومی است. هرچند امنیت، دادرسی، قانونگذاری، سیاست خارجی و دیپلماسی، از جمله وظایف ذاتی و همیشگی دولتهای مدرن محسوب میشوند و باید در هر دورهای با جدیت دنبال شوند، اما آنچه در یک نظام سیاستگذاری کارآمد اهمیت دارد، تفکیک حوزههای حاکمیتی از حوزههای خدمات عمومی و سپس، تعیین اولویتهای واقعی جامعه در سیاست عمومی است.
