در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۹۱۱ مطلب
آیا راه حل خروج از بحران این است که همچنان به دعواهای حیدری، نعمتی ادامه دهیم؟ یکی بگوید برجام خیانت روحانی و ظریف بود و باید آنان را محاکمه و اعدام کرد و آن طرفیها هم بگویند لااقل ده سال همین تحریمها را به تأخیر انداخت. این یکی علم مناظره برافرازد و دیگری کودک دبستانیاش بخواند. این حرفها در کجای وضع موجود و الزامات آن جای میگیرد؟
یکی از کارشناسان بینالملل [فواد ایزدی]با طعنهای به دو نفر از فرماندهان شهید گفت که این افراد در جریان جنگ نبودند. به همان اندازه که بیان اظهارات غیردقیق میتواند روان افکار عمومی را مخدوش کند، بیان این اظهارات نیز احساس منفی به مردم منتقل میکند و برداشت این است که نیروهای نظامی هوشمندی لازم را نداشتند.
«اسنپبک به معنای مجوز جنگ نیست، مجوز جنگ توسط شورای امنیت وقتی صادر میشود که کشوری ذیل بند ۴۲ باشد، اما ایران هیچوقت ذیل این بند نبوده. در واقع با فعال شدن اسنپبک کشور در خطر جنگ قرار نمیگیرد.»
از اصولگرایان نمیخواهم که خلاف حقیقت را بگویند ولی معتقدم که اگر خواهان قدرتمندی نظام مورد حمایت خود هستید سکوت و بدتر از آن ریاکاری نکنید و حقیقتی را که میبینید با ادبیاتی متین و سازنده بگویید والا شما هم در زیانهایی که دیر یا زود به این نظام وارد خواهد شد، شریک هستید.
بیپردهتر و عریانتر از این، هیچ تصویری نمیتوانست راوی نگاه برادران جلیلی به «ملیت» و «منافع ملی» باشد. دو چهرهای که سالها در سطوح بالای سیاستگذاری دیپلماسی و رسانه نقشآفرین بودهاند، اینبار بیهیچ تعارفی به مخالفان خود تاختند.
آش اظهارات سعید جلیلی به اندازهای شور شد که صدای رسانههای خالص اصولگرایی را هم در آورد. پیشتر خبرگزاری تسنیم، هم به تندی به این سخنان آقای جلیلی واکنش نشان داد و نوشت: «جز حلقهای از طرفداران ایشان که برایشان «هر چه آن خسرو کند شیرین بود!» مصداق دارد، باقی مخاطبان، از انقلابی گرفته تا دیگران به ایشان انتقاد کردهاند. »
«چگونه میتوان انتظار داشت ملتی زخمخورده از جنگ، بهسوی همدلی حرکت کند، وقتی میبیند افرادی با گذشته مسئلهدار بار دیگر به تریبون رسمی بازمیگردند؟ جامعه این بازگشت را نه نشانه ثبات و اطمینان، بلکه علامتی از تحقیر افکار عمومی و نادیدهگرفتن مطالبات بر حق خود تلقی میکند وقتی پاداش سوابق مسئلهدار، تریبون رسمی میشود، چه پیامی به جامعه داده میشود؟
اگر چمبرلین را سادهلوح و خوشباور و خاماندیش و غافل بدانیم آنگاه چرچیلِ سَیّاس و دوراندیششان کیست و کجاست و آیا رشتۀ کار را در دست داشت و از او گرفتند یا هنوز در دست نگرفته است و باید بگیرد؟
«مدتی است برخی که خود را با وصف «انقلابی» و «ولایتمداری» تعریف میکنند، برخلاف آنچه از خود مینمایانند، درست برخلاف مشی و مرام رهبری حرکت میکنند. این جریان که رگههایی از عناصر آنها در مجلس شورای اسلامی، برخی نهادها و دستگاهها دیده میشود و از رسانههای متعدد و البته پرخاشگر برخوردارند، اگرچه در اقلیت هستند، اما صدایشان در بوق است.»
عبدالله رمضان زاده تصمیم مجلس هفتم را برای طرح ثبیت قیمت انرژی را آغاز فاجعه ناترازی ها دانست.
