اصولگرایان در روایت خود از درگیری نظامی در مرز ایران و افغانستان همچنان به دنبال تطهیر طالبان هستند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۹۱۱ مطلب
اصولگرایان در روایت خود از درگیری نظامی در مرز ایران و افغانستان همچنان به دنبال تطهیر طالبان هستند.
مهاجری در یادداشتی خطاب به وزیر کشور نوشت: یواشکی میپرسم، شما هم یواشکی جواب بدهید؛ از دوستان فارغ التحصیل دانشگاه امام صادق، سر کسی بیکلاه مانده که میخواهید مشغولش کنید؟!
در برابر تحرکات تند پایداریچیها، اما این قالیباف است که راسا وارد میدان شده و با استفاده از همان ادبیات مرسومش درخصوص «سوپرانقلابیها» تلاش میکند، ناف طیفهای رادیکال جناح راست (جبهه پایداری و عدالتخواهان) با اصولگرایان را قطع کرده و نو اصولگرایان را تنها وارث واقعی جناح راست معرفی کند.
نگرانی این جریان از تکروی با هدف سهمخواهی پایداریها که منجر به تشتت و افتراق میان خودیها خواهد شد، نتیجه انتخابات را برای این جریان به نگرانی تبدیل کرده و گرهزدن منافع مردم با منافع جریان اصولگرایی گزارهای بیحاصل است؛ زیرا عملکرد این جریان که همه ارکان اجرائی و حاکمیتی را در دست دارد، جایی برای جلب حمایت عمومی باقی نگذاشته که بخواهد پشت یک جریان در مقابل یک جبهه تندرو قرار گرفته و اینگونه دوقطبی بیحاصل شکل بگیرد.
با توجه به در پیش بودن انتخابات مجلس دوازدهم، انتظار میرود قالیباف بخواهد با نیروهای سیاسی محافظهکار، چه سنتی و چه میانهرو، خود را نزدیک کند و از ظرفیت آنها استفاده کند. به هر حال اگر چنین هم نباشد، دعوت قالیباف از روسای پیشین پارلمان در آخرین سال فعالیت مجلس یازدهم، به ذهن شائبه انتخاباتی را متبادر میکند.
به گواه بسیاری از کارشناسان و دلسوزان، اینک وقت آن فرارسیده که در مواجهه با این مسئله و رفع آن به نحوی که کمترین آسیب متوجه جامعه و ساختارهای دینی و فرهنگی آن شود، طرحی نو دراندازیم و نیازمند بازنگری در بسیاری از نگاهها و شیوههایی هستیم که از آنها تاکنون کم آسیب ندیدهایم.
جریان اصولگرا و دولت فعلی برای ماندگاری در قدرت به شدت به اتفاق اخیر و پیامدهای مثبت آن نیازمند بود. حال اگر توان حفظ و اداره آن را داشته باشد، میتواند به تثبیت و تقویت موقعیت خود در آینده از جمله انتخابات ۱۴۰۴ امید بالایی پیدا کند. این فرصت برای رییسی هم از آن جهت مغتنم است که میتواند کاندیداهای اصولگرا در انتخابات بعدی که رویای حذف او و استقرار در پاستور را دارند، سر جایشان بنشاند.
عباس عبدی درباره پیشنهاد استعفای رئیسی نوشت: مشکل این است که چنان تنش و تعارضی درون ساختار قدرت وجود ندارد، وضعیت موجود حداکثر ظرفیت فعلیتیافته میان جناح حاکم چه از لحاظ سیاستگذاری و چه از لحاظ اجرا است؛ بنابراین چنین تغییراتی بیمعنی است و اجرا هم نخواهد شد.
تاسیس و تولد قارچگونه احزاب و جریانهای اصولگرا در چند روز اخیر در فضایی اتفاق میافتد که جناح رقیب آنها، اصلاحطلبان، کمتر از هر زمان دیگری درباره انتخابات سخن میگویند. مهمترین نهاد اجماعساز اصلاحطلبان بعید است در سال جاری ترکیب جدید خود را بشناسد و چه احزاب دموکراسیخواهتر و چه احزاب تکنوکرات این جریان، فعلا در یک انزوا، تمایلی برای حضور در انتخابات مجلس دوازدهم ندارند.
اگر شریان با محوریت بذرپاش، همراهی پایداری و حضور دولتیها تنها برای یک امتیازگیری موقت از شانا، نباشد (که به نظر میرسد نیست)، احتمالا در آینده شاهد واگرایی بیشتر در جریان اصولگرایانی خواهیم بود که فکر میکردند با یکدست کردن قدرت، کارآمدی ایجاد خواهد شد. تمایل جریان پایداری و آنها که زیر سقف شریان جمع شدند، این است که قالیباف را به سرنوشت حدادعادل در مجلس هفتم دچار کنند.
