اخلاق اعتقادی عمدتاً در قلمرو فرد و وجدان شخصی معنا مییابد و پیامدهای آن بیش از همه متوجه خود فرد است؛ در حالی که اخلاق مسئولیتپذیر باید زیربنای منش جمعی، رفتار نهادی و فرهنگ عمومی جامعهی توسعهگرا قرار گیرد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۴۴ مطلب
اخلاق اعتقادی عمدتاً در قلمرو فرد و وجدان شخصی معنا مییابد و پیامدهای آن بیش از همه متوجه خود فرد است؛ در حالی که اخلاق مسئولیتپذیر باید زیربنای منش جمعی، رفتار نهادی و فرهنگ عمومی جامعهی توسعهگرا قرار گیرد.
به طور خلاصه شیوههای درهم و برهم باور ساز به لحاظ اخلاقی نادرست هستند زیرا ما به عنوان موجودات اجتماعی وقتی به چیزی باور داریم اتکای زیادی به آن میکنیم. طبیعیترین نقدها به دلیل اول این است که اگرچه درست است که برخی از عقاید ما منجر به اعمالی میشود که میتواند باعث ویرانی دیگران شود، در واقع اغلب چیزهایی که به آن باور داریم، احتمالا تاثیر ناچیزی بر انسانهای آینده دارد.
فردی که دارای ویژگیهای سمی است میتواند در زندگی اطرافیان خود اختلافات زیادی با خودش ایجاد کند. خوشبختانه راههایی برای ارزیابی این رفتارها و تغییر آنها وجود دارد که میتواند به بهبود زندگی و روابط شما با اطرافیانتان کمککننده باشد. اولین و شاید مهمترین راه آشنا بودن با علائم رفتارهای مشکلساز است که به شما در شناسایی رفتارهای مشکلساز کمک میکند.
همانگونه که ما حاضر نیستیم خدمات و تامین نیازهای خود را به دست یک فرد متقلب که علاوه بر تقلب در امتحانات دانشگاهی ممکن است در هر سطح دیگری از جمله ارایه خدمات تخصصی نیز متقلب باشد، بسپاریم؛ عقل سلیم و وجدان بیدار حکم میکند که خودمان هم آن فرد متقلب نباشیم؛ لذا تقلب کردن از منظر اخلاق تکلیف-گرای کانتی نیز کاملا غیراخلاقی است.
معارف عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: پرداختن به فقه حتماً نباید به معنای کم گذاشتن از عقاید و اخلاق باشد. دین سه رکن اصلی دارد. رکن اول آن، عقاید دینی مثل خداشناسی، پیامبرشناسی و معادشناسی است. رکن دوم به اخلاقیات و باید و نبایدهای اخلاقی مربوط میشود که پیامبر (ص) برای تقویت این رکن مبعوث شدند. رکن سوم دین، شرعیات یا عبادات فردی و اجتماعی است.
این موضوع کاملا روشن و بدیهی است که تمام دولتها سعی میکنند تا در چهارچوب منافع ملی خود اقدام کنند. سوال مهم در این زمینه این است که چگونه رهبران در سطح جهان، منافع ملی و پیگیری آن در شرایط مختلف را تعریف میکنند.
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی، مجموعه گفتگوهای پژوهشی اصغر زارع کهنمویی در حوزه اخلاق را روانه بازار کتاب کرد.
احتمالا کلید برای صاحب کیف مهم است، اما برخلاف پول برای کسی که کیف را پیدا کرده استفادهای ندارد. از این رو، این مساله ارتباطی به تصویر شخصی فرد از درستکار بودن یا دزد بودن ندارد. در عین حال، احتمال اینکه کیفهایی که درون آنها پول و کلید بود پیدا شود بیش از کیفهای خالی بود. این مساله نشان میدهد این تنها تصویر شخصی افراد از خود نبوده که انگیزه گزارش پیدا شدن کیف را به وجود آورده است.
