در ادامه تصویری کمتر دیده شده از محمدرضا پهلوی و همسر سوم اش، فرح را در فرودگاه سمدن سوئیس و در سال 1353 خواهید دید.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۹ مطلب
در ادامه تصویری کمتر دیده شده از محمدرضا پهلوی و همسر سوم اش، فرح را در فرودگاه سمدن سوئیس و در سال 1353 خواهید دید.
در ادامه تصویری کمتر دیده شده از محمدرضا پهلوی را در جشن تولد 41 سالگی اش در کاخ گلستان و در سال 1339 خواهید دید./ فرادید
انگار رسم زمانه است که دولتها و کابینهها با نام فرد تشکیلدهنده آن در تاریخ ماندگار میشوند، نه وزرای آن، به همین سبب است که نام «هوشنگ نهاوندی» که در پیش از انقلاب و در دوره نخستوزیری حسنعلی منصور و امیرعباس هویدا، وزارت «آبادانی و مسکن» و در بحبوحه انقلاب و در دولت جعفر شریفامامی وزارت «علوم و آموزش عالی» را برعهده داشت به گوش آشنا نیاید؛ هرچند همان زمان هم برای صدای نهاوندی که روز دوشنبه در بلژیک درگذشت و در دستگاه پهلوی بروبیایی داشت و تا ریاست دفتر فرح پهلوی و ریاست بر دانشگاه شیراز و…
پس از کنارهگیری از سلطنت در شهریور ۱۳۲۰، رضاشاه همراه خانوادهاش ابتدا به جزیره موریس فرستاده شد؛ جایی دورافتاده در اقیانوس هند که زندگی در آن برایش چون زندان بود. ارتباطش با ایران قطع شد و در انزوا روزهای یکنواختی را با رنج روحی و بیخوابی سپری کرد. مدتی بعد به آفریقای جنوبی منتقل شد و در ژوهانسبورگ اقامت یافت. بیماری و افسردگی او شدت گرفت تا سرانجام در مرداد ۱۳۲۳ بر اثر حمله قلبی درگذشت.
«سلطنت در ایران یک نهاد کهنِ سنتیِ محافظهکار و حافظ ثبات و نظم سیاسی موجود بوده است، اما حامیان پهلوی آن را دستمایۀ ترویج یک حرکت انقلابی خونین و سازشناپذیر و آنتاگونیستی و نفی کنندۀ رادیکال سنت قرار دادهاند!»
امام جمعه اردبیل نوشت: طرف در خارج نشسته و آرزوی حاکمیت بر ایران دارد وقتی میخواهد به جمهوری اسلامی ایراد بگیرد میگوید چرا رودخانهها خشک شده است؟
30 مرداد 1313 روزی بود که انتخاب نام خانوادگی برای ایرانیان اجباری شد؛ اما این رویداد به سادگی پذیرفته نشد.
شعبان جعفری یکی از چهرههای سیاسی پرحاشیه تاریخ معاصر ایران است. نقش شعبان جعفری در کودتای 28 مرداد بحثهای بسیاری را به دنبال داشته است.
روزنامه کیهان با اشاره به اقدامات رضاپهلوی نوشت: امثال ربع پهلوی و همسرش به حدی بزدل و خائن و بیخاصیتند که از صهیونیست درخواست کردند به خاک ایران تجاوز کرده و مردم را موشکباران کند.
در غروبی پاییزی در سال ۱۳۵۶، تهران شاهد گشایش یکی از مهمترین رویدادهای فرهنگیاش شد؛ موزه هنرهای معاصر، بنایی برخاسته از دل کویر و خیال، با گنجینهای بینظیر از هنر جهان، در بوستان فرح افتتاح شد. اما آن شب، چیزی فراتر از هنر در قاب آمد؛ نگاههایی از لابهلای جمعیت، جوانانی در مرز میان مدرنیته و اضطراب، و زمزمههایی از فردایی که در آستانهی انقلاب بود.