نیمی از زیبایی بهار اصفهان به زاینده رودش بود، نه اینکه حالا که خشکی گریبان زاینده رود را گرفته، از زیبایی نصف جهان کاسته شده است، نه! اما آن زمان که صدای پای آب، از زیر سنگ فرشهایی که عابران روی آن قدم میگذاشتند به گوش میرسید کجا و حالا که آن همه زیبایی یکباره رخت بربست کجا! اولین بار که رودخانه امیدبخش اصفهان از جوش و خروش افتاد هیچ کس فکرش را هم نمیکرد روزی مردم ایران آرزو داشته باشند دوباره حیات و رقص آب در زاینده رود را ببینند. اما انگار خشکی قرار نیست به این سادگی دست از گریبان زاینده…