یک ستاره در حال مرگ به نام WOH G64 در حدود ۱۶۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و در ابر ماژلانی بزرگ، کهکشان همسایه راه شیری، واقع شده است.
یک ستاره هالیوود که نگران امنیت دخترانش بود، برای آنان نیروهای یگان ویژه استخدام کرده است.
خوشه ستاره ای کروی ۴۷ توکانا جواهری از آسمان نیمکره جنوبی است. این خوشه که به نام NGC ۱۰۴ نیز شناخته میشود، در هاله کهکشان راه شیری ما به همراه حدود ۲۰۰ خوشه ستاره ای کروی دیگر پرسه میزند.
ستاره شناسان بهطور تصادفی یک کهکشان تاریک و دست نخورده را کشف کردند که به نظر میرسد هیچ ستاره قابل مشاهدهای ندارد؛ این کهکشان J۰۶۱۳+۵۲ نام دارد و میتواند «کم نورترین کهکشان کشف شده تا به امروز» باشد.
ستاره شناسان بهطور تصادفی یک کهکشان تاریک و دست نخورده را کشف کردند که به نظر میرسد هیچ ستاره قابل مشاهدهای ندارد؛ این کهکشان J۰۶۱۳+۵۲ نام دارد و میتواند «کم نورترین کهکشان کشف شده تا به امروز» باشد.
تلسکوپ فضایی قدرتمند جیمز وب، یک ساختار فضایی در سیستم بتا سهپایه β Pictoris مشاهده کرده است که پیش از این دیده نشده بود.
یکی از اولین پاسخهایی که به ذهن میرسد این است که فاصله این ستاره ها از زمین زیاد است. هر چه ستاره ای از زمین دورتر باشد درخشندگی کمتری دارد. با این حال تنها عامل موثر در میزان تاریک یا نورانی بودن گیتی فاصله ستاره ها از زمین نیست.
یک گروه بینالمللی از دانشمندان در پژوهش جدیدی نشان دادهاند که یک ستاره ۱۰ میلیارد ساله، بیش از ۵۰ هزار سال نوری را از بیرون کهکشان راه شیری طی کرده است تا به نزدیکی سیاهچاله مرکز کهکشان برسد.
یک توضیح احتمالی برای ناپدید شدن این ستاره ها این است که آنها نتوانستهاند تا به یک ابرنواختر تبدیل شوند و در عوض داخل یک سیاهچاله فرو رفتند.
. ستاره هایی مانند خورشید تنها حدود ۱۰ میلیارد سال عمر میکنند. بنابر نظر اخترشناسان، در آیندهای دور و حدود هزار تریلیون سال دیگر، جهان تاریک شده و تنها بقایای ستاره هایی مانند کوتولههای سفید و سیاهچالهها در آن وجود خواهند داشت.
پروکسیما قنطورس (Proxima Centauri) نزدیکترین ستاره به خورشید است که در صورت فلکی قنطورس در فاصله تقریبا ۳۸ تریلیون (هزار میلیارد) کیلومتری از خورشید قرار دارد.
ستاره شناسان برای اولین بار، ستاره مردهای را بررسی کردند که در قلب یک قبرستان کیهانی از اجرام ستاره ای با سن مشابه نشسته بود.
در یک مطالعه جدید، تیمی از پژوهشگران دانشگاه نورثوسترن اولین شبیهسازیهای سهبعدی انرژی موجی را از هسته یک ستاره عظیم به سطح بیرونی آن انجام دادند. با استفاده از این مدلهای جدید، آنها برای نخستین بار نشان دادند که ستاره ها بهطور طبیعی چقدر چشمک میزنند.
ظاهراً یک سحابی گازی غنی از کربن، CW Leonis را احاطه کرده است. علت پیچیدگی سحابی ناشناخته است، اما هندسه لایهها و کمانهای آن مطمئناً جالب و جذاب است. این تصویر که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، جزئیات این پیچیدگی را نشان میدهد.
«WISE J ۰۶۲۳» دمایی در حدود ۷۰۰ کلوین دارد که معادل ۴۲۰ درجه سانتیگراد یا تقریبا برابر با دمای یک اجاق پیتزاپزی تجاری است: از نظر استانداردهای انسانی بسیار گرم، اما برای یک ستاره بسیار سرد است.
ستاره شناسان حدس میزنند که چنین ستاره هایی در نهایت ساختار الماس مانندی پیدا خواهند کرد.
سیاره فراخورشیدی LP ۷۹۱-۱۸d به دور یک ستاره کوتوله سرخ کوچک در فاصله ۹۰ سال نوری از ما در صورت فلکی پیاله در نیمکره جنوبی آسمان میچرخد.
انجیسی ۳۴۶، در «ابر ماژلانی کوچک» (SMC) قرار دارد که یک کهکشان کوتوله نزدیک به راه شیری است. ابر ماژلانی کوچک در مقایسه با راه شیری، میزان کمتری از عناصری را در بر دارد که سنگینتر از هیدروژن یا هلیوم هستند و ستاره شناسان آنها را فلز مینامند.
یک دانشمند فرانسوی با انتشار تصویری نوشت: تصویر پروکسیما قنطورس، نزدیکترین ستاره به خورشید، که در فاصله ۴.۲ سال نوری از ما قرار دارد. این تصویر با این جزئیات توسط تلسکوپ جیمز وب گرفته شده است. این دانشمند بعد از اینکه مطلبش در جاهای مختلف بازنشر شد، اعلام کرد که تصویر مربوط به سوسیس چوریزو بوده و این کار را برای هوشیار کردن مردم در برابر اخبار و تصاویر جعلی انجام داده است.
اخترشناسان اخیراً با تجزیه و تحلیل ستاره ای فراخورشیدی، دریافتند که این جرم نسبت بسیار بالایی از عناصر سنگین در پایین جدول تناوبی از جمله طلا را در خود جای داده است.