در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۱ مطلب
«مقوله گفتوگو با امریکا یک مقوله نظری نیست؛ یک مقوله سیاسی است. بخشی از جامعه ایرانی به مقاومت در برابر غرب اعتقاد ندارند. اما گفتمان انقلاب به این امر اعتقاد دارد. بحث بر سر این است که تا چه اندازه میتوان مقاومت کرد؟ آیا این مقاومت منافع ملی را تامین میکند؟ بحث بر سر زور است. اگر زورمان رسید حتما باید مقاومت کنیم، اما اگر زورمان نمیرسد باید مسیر گفتوگو و مذاکره و سایر مسیرها را امتحان کنیم. اینکه بخشی از مردم - طبقات نوگرا، تحول خواهان، طبقه متوسط روبه بالا و... - از مقاومت حمایت…
عبدالکریمی گفت: تکنوکراتها، بروکراتها، اپورتونیستها، (فرصتطلبها) ریاکاران و... که در دستگاه دولت و مقامات بالای مدیریتی پستهایی دارند به گفتمان انقلاب تعلق ندارند. به عبارت روشنتر، آنها ایمانی به گفتمان انقلاب ندارند، وجودهای استحالهشده دارند. دم از مقابله با امریکا میزنند، اما خانوادهشان در امریکا سکونت دارند. ریاکارانه از ارزشهای انقلاب دفاع میکنند و تنها به منافع خود و جناحشان میاندیشند.
دکتر بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه در مصاحبهای به نقد جریان تندرو موسوم به حزب اللهی پرداخته است.
بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه میگوید: وقتی میگویند من کلنگم زمین خورده و شکست خوردم به این معناست که سونامی بیخردی، سونامی سیاستاندیشی و ایدئولوژیک اندیشی و سونامی سیطرۀ عقل متعارف و عقل عامه آن چنان وحشتانگیز بود که نمیتوانستم تصور کنم و این عمر ۹۰ ساله من نشان داد تحولات جهانی چگونه با بسط نهیلیسم و بسط عقل متعارف همسو است.
عبدالکریمی درست میگوید. تاریخ سنتی ما نازاست از زاییدن عزیزی چون ژینا و شیرزنان همرکابش. انسان، دموکراسی، آزادی و حقوق مدنی در خاک این تاریخ مذکر نمیروید. نور روشنایی و درخشش اختیار و هیجان آریگویی به زندهگی از سیاهچاله این پدرسالاری یارای فرار ندارد. این نام تاریخ است که در این اقلیم در حال دگرگونی است.
بیژن عبدالکریمی جامعه شناس گفت: از نظر من نسلهای جدید از آن نظر که با میراث تاریخی و با سنت خود ارتباط ندارند؛ گذشته ندارند و، چون اتوپیا ندارند، امید ندارند، آینده ندارند؛ لذا اینها بی تاریخند و غرق در زمان حال هستند.
عبدالکریمی ابراز کرد: روحانیت ما دچار تأخر تاریخی است و سوژه مدرن را درک نکرده و با یک پدیده آنتولوژیک مواجه است. با یک سطل ماست نمیشود با سونامی پسامدرن مقابله کند. با تازیانه و نهاد به معروف و نهی از منکر نمیتوان با یک رویداد تاریخی مقابله کرد. این درد را به که بگوییم؟
این استاد فلسفه در عین حال یاد آور شد: نمی توان در زمینی بازی کرد که خط کشی نشده است، ما باید خطوطی را ترسیم کنیم و خطوطی که ترسیم میکنیم باید مورد پذیرش عام باشد. باید بتوانیم حول حفظ استقلال ایران، عدم تجزیه ایران و حفظ منافع ملی کشور با سلایق و گرایشات گوناگون وحدت ببخشیم.
عبدالکریمی گفت: متاسفانه قدرت سیاسی، اغلب چهرههای مقبول را سوزانده و بیشتر واسطهها را حذف کرده است. امروز هم بخشی از جامعه به خصوص نسلهای جدید، زبان حاکمیت را نمیفهمند، حاکمیت هم متاسفانه زبان این نسلها را نمیداند. در ایران، نیاز به ترجمانی است تا این شکاف پر شود. ما نیاز به افراد دو زبانه و دوزیست داریم تا هم با منطق نسلهای جدید آشنا باشند و هم با منطق حکومت.
عبدالکریمی گفت: برای اینکه ایران بماند باید این حکومت بماند. از هیچ کجای دنیا نه مالزی، نه قطر، نه نروژ و نه از سوئیس نمیتوانیم الگو بگیریم. تغییر خواست ملی است.
