آن مسوول، مدیر و کارگزاری که از بیاثر بودن تحریمها سخن میگوید، باید بداند که دیگر کارد به استخوان مردم رسیده و چیزی برای از دست دادن ندارند. بنابراین اگر امروز فکری به حال معیشت این مردم شود، بهتر از فرداست...
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۲۰۹ مطلب
آن مسوول، مدیر و کارگزاری که از بیاثر بودن تحریمها سخن میگوید، باید بداند که دیگر کارد به استخوان مردم رسیده و چیزی برای از دست دادن ندارند. بنابراین اگر امروز فکری به حال معیشت این مردم شود، بهتر از فرداست...
همتی گفت: آثار تورمی آنچه که جراحی اقتصادی نامیدهاند هم خود را در آمار تورم خرداد و تیر نشان خواهد داد. قراربود سفره مردم به تحریم وصل نشود، عملاً قوت اساسی مردم به تحریم و دلار وصل شد. بپذیریم مشکل در حکمرانی غلط اقتصادی و تداوم تحریم است و مسائل اقتصادی با دستور و وعده قابل حل نیست.
اینکه مدیران اقتصادی دولت سیزدهم باید بدانند که تن رنجور و بیمار اقتصاد ایران دیگر تحمل آزمون و خطا، سیاستهای مقطعی و مسکنگونه و بدون برنامه اقتصادی و شوکهای تورمی و ارزی که تاوان آن را باید شهروندان ایرانی و دهکهای فقیر جامعه بپردازند ندارد و تنها نیازمند آرامش است.
«اگرچه چشم اندازِ رشد هشت درصدی کشور، هدف تعیین شده در برنامه پنج ساله ششم است، با این حال بعید است که دولت بتواند آن گونه که رئیس جمهوری در سخنان اخیر خود گفته است، رشد اقتصادی مذکور را به سرعت محقق کند (حداقل با توجه به شرایط کنونی). افزایش قابل توجه رشد اقتصادی کشور در شرایط کنونی تنها از دو طریق میسر است: تقویت سرمایه گذاری خصوصی در کشور و افزایش بهره وری.»
اکنون که دولت سیزدهم عزم خویش را جمع کرده تا یک بیماری مزمن اقتصادی را از پیکره اقتصاد کشور دور کند این طیف اصلاحطلب به جای همراهی با دولت برای انجام این ماموریت دشوار به اتخاذ مواضعی شبیه آنچه در سطرهای فوق آمده روی آوردهاند.
مدیریت اقتصادی میلنگد. هرقدر و در هر بخش این اشراف ضعیفتر باشد، سخن درباره تصمیمات و اقدامات، به نشستها و گعدههای غیر کارشناسی نزدیکتر میشود.
باید به استفاده حدود ۱۰ میلیون مهاجر خارجی از نان دولتی توجه داشت که بعضاً با برخورداری از رژیم غذایی نانپایه، چندبرابر خانوادههای ایرانی نان مصرف میکنند و در واقع از سرانه یارانه آرد بیشتر از ایرانیان برخوردار هستند.
«به نظر من دولت در شرایط کنونی به عنوان بازیگری که میداند بازارساز و بازارخراب کن (در بازارهای مختلف) کیست، باید اراده خود را در سامان دادن به وضعیت اقتصادی کشور نشان دهد. ارادهای جدی که با هدف کنترل مثبتِ فضای اقتصادی ایران و مقابله با حرص سوداگری، بایستی عملیاتی شود.»
در دهه ۱۳۷۰ خورشیدی، ایران قرار بود «ژاپن اسلامی» بشود. کمی بعد هم مالزی الگوی ما شد و بعد هم نوبت به ترکیه رسید. حالا اقتصاد ما از همه این کشورها عقبتر است و از نظر GDP هم با پاکستان و عراق شانه به شانه ایم. چرا چنین شد و چه باید بکنیم که روزهایی تاریک در پیش نداشته باشیم؟
افقه با اشاره به اینکه درآمدهای نفتی تا سال ۹۷ پوششی بر این ناکارآمدیها بود، اضافه کرد: پول نفت که برای چند دهه پوششی برای تمام ضعفها، کاستیها و ناکارآمدیهای مدیریتی دولتهای مختلف بود، با وضع تحریمها ابن پوشش به نوعی از بین رفت، زیرا با افت شدید درآمدهای نفتی مشکلات یکی پس از دیگری در حال هویدا شدن هستند.