در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۸۶۶ مطلب
توافق آتشبس اخیر در غزه بیش از آنکه نشانه صلح باشد، ترفندی برای تجدید قوای اسرائیل و حذف فشارهای داخلی نتانیاهو بود. اسرائیل با نقض مکرر آتشبس و ادامه بمبارانها، سیاست اشغال و سلطه را زیر نام صلح دنبال میکند. طرح مشترک تلآویو و واشنگتن با تقسیم غزه به دو بخش و بازسازی گزینشی، در عمل تثبیت اشغال را هدف دارد. نتیجه آن، تداوم محاصره، فقر و بیثباتی در نوار غزه و دورتر شدن صلح واقعی فلسطینی–اسرائیلی است.
مقاله به تحلیل شکنندگی آتشبس اخیر غزه میپردازد که در قالب «طرح ۲۰ مادهای ترامپ» اجرا شده اما فاقد سازوکار اجرایی، جدول زمانی و ضمانت نظارتی است. اسرائیل شرط ورود به مرحله دوم را بازگرداندن پیکر گروگانها میداند و حماس آن را رد میکند، در حالیکه بحران انسانی غزه شدت گرفته است. نویسنده تأکید میکند بدون نهاد ناظر مستقل، جدول زمانی خروج نیروها و ضمانت امنیت غیرنظامیان، این آتشبس چیزی جز تعلیق موقت در چرخه خشونت نخواهد بود.
مقاله به تناقض سیاستهای نتانیاهو در قبال غزه و رقابت فزایندهٔ اسرائیل و ترکیه بر سر نفوذ منطقهای میپردازد. در حالیکه تلآویو بر کنترل امنیتی خود در غزه تأکید دارد، طرح نیروی چندملیتی به عرصهای برای تقابل با آنکارا تبدیل شده است. ترکیه با استفاده از دیپلماسی نظامی و نفوذ بشردوستانه در غزه، جایگاه خود را در معادلات خاورمیانه تقویت کرده است؛ رقابتی که میتواند مسیر روابط آنکارا–تلآویو و طرح ترامپ برای غزه را دگرگون سازد.
روابط آمریکا و اسرائیل وارد مرحلهای تازه شده است؛ جایی که دونالد ترامپ، برخلاف گذشته، نقش قیم و ناظر را بر بنیامین نتانیاهو ایفا میکند. از واداشتن او به عذرخواهی تا رد صریح طرح الحاق کرانهٔ باختری، نشانههایی از تغییر توازن قدرت میان واشنگتن و تلآویو دیده میشود. هرچند ترامپ همچنان از اسرائیل حمایت میکند، اما کنترل بیشتری بر تصمیماتش اعمال میکند و دیگر از آن شیفتگی بیقید و شرط دوران نخست ریاستجمهوریاش خبری نیست.
در وضعیت فعلی این نکته آشکار شده که اسرائیل با آتشبس کنونی شبیه به یک سوئیچ رفتار می کند. آن را هر زمان که بخواهد روشن یا خاموش می کند. روز یکشنبه گذشته، اسرائیل مجددا بمباران ها علیه نوار غزه را از سر گرفت و روز دوشنبه دوباره به فضای آتشبس برگشت. اسرائیل به نحوی رفتار می کند که گویی زندگی مردم فلسطین هیچ ارزشی ندارد.
اسرائیل در حالیکه ظاهراً از طرح الحاق کرانهٔ باختری عقبنشینی کرده، در عمل با گسترش شهرکسازی و انتقال اختیارات به نهادهای غیرنظامی، روند الحاق را پیش میبرد. اختلافات ظاهری میان نتانیاهو، راستگرایان افراطی و ترامپ، بیش از آنکه واقعی باشد، بخشی از یک مانور سیاسی هماهنگ است. ترامپ نیز با مخالفت تاکتیکی خود تلاش می کند روابطش با اعراب و تصویر «قهرمان صلح» را حفظ کند؛ درحالیکه پروژهٔ «اسرائیل بزرگ» همچنان هدف اصلی تلآویو باقی مانده است.
واشنگتن با میانجیگری دونالد ترامپ بر حفظ آتشبس شکننده غزه تأکید دارد، اما اختلافات داخلی اسرائیل و فشارهای جناح راست بر سر الحاق کرانه باختری این توافق را تهدید میکند. مارکو روبیو هشدار داده اقدامات یکجانبه تلآویو میتواند حمایت آمریکا را تضعیف کند. همزمان، مخالفان نتانیاهو او را متهم به محدود کردن ارتش تحت نفوذ ترامپ میکنند. درگیریهای پراکنده، بیاعتمادی متقابل و ابهام در اجرای خلع سلاح حماس نشان میدهد ثبات آتشبس و روابط واشنگتن–تلآویو در آستانه بحران تازهای قرار دارد.
روزنامه القدسالعربی با نگاهی تحلیلی به سیاست خارجی دولت دوم ترامپ، آن را تکرار دکترین بوش پسر میداند کع بر پایه جنگ پیشدستانه، قدرتمحوری و بیاعتنایی به نهادهای بینالمللی است. نویسنده حمله مستقیم آمریکا به تأسیسات هستهای ایران در ژوئن ۲۰۲۵ را نمونهای از این رویکرد میخواند و آن را تلاشی برای نمایش اقتدار ترامپ در داخل توصیف میکند. گزارش همچنین از جانبداری کامل او از اسرائیل، تناقضگویی درباره حماس و ادعاهای غیرواقعیاش درباره «توقف هشت جنگ جهانی» پرده برمیدارد و نتیجه میگیرد ترامپ با…
با وجود بازگشت گروگانها و میانجیگری ترامپ در آتشبس، بنیامین نتانیاهو همچنان در وضعیتی شکننده میان فشار داخلی و بحران مشروعیت قرار دارد. توافق آتشبس بر پایهای سست بنا شده و چالشهایی چون خلع سلاح حماس و آیندهٔ غزه را بیپاسخ گذاشته است. مخالفت راست افراطی و بیاعتمادی افکار عمومی موقعیت او را تهدید میکند. حتی در صورت سقوط نتانیاهو، میراث راستگرایانه و امنیتمحور او همچنان بر سیاست اسرائیل سایه خواهد انداخت.
جامعه ای که در داخل خود با درگیری مواجه باشد نمی تواند به شکلی متحد در برابر اشغالگری که سرزمینش را تصرف کرده بایستد. رژیم اسرائیل با تشویق و تسهیل ظهور گروه های تروریستی و شبهنظامی در نوار غزه، ربه دو هدف مهم دست پیدا می کند: تضعیف وحدت فلسطینی ها و کاهش بار از روی دوشِ ارتش خود. البته که این رژیم عملا از تمرکز توجهات بینالمللی بر اقدامات خود در نوار غزه نیز جلوگیری می کند.
