وقتی همه در ووشو مقصرند جز رئیس

ووشوی ایران در هفته گذشته با اتفاقات و حواشی بسیار غیرمنتظره‌ای مواجه شد و روز‌های بسیار پرحاشیه‌ای را پشت سر گذاشت. حواشی و اتفاقاتی که پس از حدود ۲ ماه از پایان مسابقات قهرمانی آسیا در ماکائو به‌یکباره آتش آن از زیر خاکستر بیرون زد و با انتشار فیلم‌هایی در فضای مجازی، شوک سنگینی به جامعه ورزش کشورمان و به‌خصوص مدیران و ورزشکاران رشته ووشو وارد کرد. فیلم‌هایی که در آن تمامی اعضای تیم ملی ساندا در حاشیه مسابقات قهرمانی آسیا در مکانی خارج از عرف و فرهنگ کشورمان از چهارچوب‌های اخلاقی، فرهنگی و مذهبی خارج شدند و در اقدامی قابل تعمق خودشان نیز به ضبط تصاویر آن مبادرت ورزیدند تا بار دیگر مشخص شود که فدراسیون‌های ورزشی کشورمان تنها توجه و رویکرد خود را به مسائل قهرمانی ورزشکاران خود اختصاص داده‌اند و هیچ وظیفه‌ای برای خود در زمینه رشد و ارتقای فرهنگی و اخلاقی ورزشکاران قائل نیستند.  

پس از انتشار این فیلم‌ها و انتقادات بسیار تند رسانه‌ها و جامعه ورزشی، فدراسیون ووشو که به‌خوبی متوجه غفلت و کوتاهی خود شده بود، تلاش کرد در سریع‌ترین زمان ممکن با برگزاری کمیته انضباطی و محرومیت ۲ ساله این نفرات و جریمه نقدی ۵۰ میلیون تومانی واکنش قاطعانه‌ای داشته باشد و فضای ملتهب به‌وجودآمده را آرام کند.  

فدراسیون ووشو که با اتفاق اخیر احساس خطر کرده بود در حکم انضباطی خود علاوه‌بر محرومیت و جریمه نقدی ملی‌پوشان به قصور و کوتاهی سرمربی و سرپرست تیم ملی نیز اشاره و آنها را نیز توبیخ کرد تا به خیال خود تمامی عوامل و دست‌اندرکارانی که در رقم خوردن این اتفاق نقش داشتند را جریمه کرده باشد. 

احکامی که البته با توجه به اتفاقات رخ‌داده و رفتار ملی‌پوشان قطعاً اقدام درست و به‌موقعی بود، اما نکته مهم بی‌توجهی فدراسیون به نقش رئیس این فدراسیون و وزارت ورزش و جوانان در جریان این سفر بود. این در حالی است که سفر تیم ملی ووشو به مسابقات قهرمانی آسیا با توجه به تعداد همراهان غیرضروری این تیم در آن مقطع نیز حواشی بسیاری را به دنبال داشت و سؤالات بسیاری را به وجود آورد که چه دلیلی برای همراهی این تعداد افراد با توجه به شرایط اقتصادی سخت ورزش کشورمان وجود دارد. از طرفی امیر صدیقی، رئیس فدراسیون ووشو از زمان حضور در این فدراسیون پای همیشگی تمامی سفر‌های ووشو و کوراش بوده است و حتی یک اعزام را نیز از دست نداده است، اما نکته جالب این است که او در احکام صادره هیچ نقش و قصوری متوجه خود نمی‌داند.  

طبیعتاً وقتی رئیس یک فدراسیون در تمامی سفر‌ها حضور دارد باید نقشی نیز برای خود قائل شود و نظارت دقیق و بیشتری روی رفتار‌ها و اقدامات زیر مجموعه خود قائل باشد تا شاهد چنین اتفاقاتی در فدراسیون زیر مجموعه خود نباشد. اگر صدیقی اعتقاد دارد که تیم ملی سرپرست دارد، چه دلیلی برای حضور خود در این مسابقات می‌دید؟ از طرفی بلافاصله پس از بازگشت تیم ملی از ماکائو، رئیس فدراسیون ووشو بار دیگر همراه با تیم‌های پایه به بروئنی نیز اعزام شد. بهتر نبود که اگر صدیقی برای تیم ملی سرپرست انتخاب کرده است حداقل خودش کمتر راهی سفر می‌شد تا از لحاظ اقتصادی مدیریت بهتری در هزینه‌ها داشته باشد. ضمن اینکه با توجه به اینکه صدیقی پست بین‌المللی در ووشو ندارد توجیهی که بسیاری از روسای فدراسیون‌ها برای سفر‌های غیرضروری خود قائلند درمورد سفر‌های او وجود ندارد.  

اینکه ۷ عضو تیم ملی ساندا شبانه از اردوی تیم ملی خارج شدند و هیچ‌کسی متوجه غیبت آنها نمی‌شود، یک گاف بزرگ مدیریتی برای فدراسیون و امیر صدیقی است که حتی در زمان حضور او و سرپرست تیم ملی رخ داده است و‌ای کاش حداقل در احکام کمیته انضباطی شخص رئیس اشاره‌ای به نقش خود نیز داشت. از طرفی نباید فراموش کرد در تمامی اعزام‌های تیم‌های ورزشی نماینده وزارت ورزش و جوانان نیز حضور دارد که متأسفانه و بدون تعارف این همراهی‌ها در سالیان اخیر بیشتر جنبه توریستی داشته است. این نفرات به جای این حضور‌های همیشگی، می‌توانند با همکاری با فدراسیون‌ها و وزارت ورزش ضمن برگزاری کلاس‌های آموزشی برای ملی‌پوشان کشورمان در تمامی رشته‌های ورزشی با تعاملی سازنده ملی‌پوشان جوان را با وظایف خود به عنوان یک قهرمان و الگوی ورزش کشور در خارج از کشورمان آشنا می‌کردند تا شاهد این اتفاقات نباشیم. اتفاقی که باعث شد ۷ جوان ووشوی کشورمان که در راستای سیاست‌های جوان‌گرایی فدراسیون و کادرفنی قرار بود جایگزین نسل طلایی ووشوی کشور شوند، در همین شروع کار با اشتباهی بچگانه نه‌تن‌ها ۲ سال از بهترین سال‌های ورزشی خود را با محرومیت سپری کنند، بلکه هیچ تضمینی برای بازگشت دوباره آنها به تیم ملی نیز وجود نداشته باشد.  

منبع: فرهیختگان