چرا مشارکت مردم کردستان در انتخابات پایین بود؟

اگر آقای پزشکیان یک استاندار کُرد را در استان کردستان منصوب کنند، شاهد تغییر و تحول شگرفی از نظر اجتماعی و اقتصادی در کردستان خواهیم بود.

به گزارش هم میهن، مردم قبلاً به‌خاطر گزینش و سایر موارد می‌ترسیدند و رأی یا رأی باطله می‌دادند، اما امروز مردم این موضوع را درک کرده‌اند که مشارکت در انتخابات هم یک نوع مبارزه مدنی است.

گزارش مرکز آمار ایران نشان می‌دهد، نرخ بیکاری در فصل پاییز سال ۱۴۰۲ در استان کردستان ۷/۹ درصد بوده است؛ موضوعی که حالا به نظر می‌رسد با همراهی دیگر نارضایتی‌ها در این استان، مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری را نسبت به همه استان‌ها پایین‌تر برده است.

جلال جلالی‌زاده، نماینده پیشین مجلس و یکی از کسانی است که در هر دو دور انتخابات از مسعود پزشکیان حمایت و مردم را به رأی‌دادن ترغیب کرد. آنطور که او می‌گوید، استان کردستان و دیگر مناطق کردنشین شرایط اجتماعی خاص خودشان را دارند که باید به آن‌ها توجه شود: «باتوجه به مطالباتی که از بعد از انقلاب بوده، مردم کردستان از سوی عده‌ای همیشه به تحریم انتخابات تشویق شده‌اند، اما در انتخابات شرکت کرده‌اند. کرد‌ها در دوم خرداد سال ۷۶ به آقای خاتمی و بعد در سال ۹۲ به آقای روحانی بیشترین رأی را دادند؛ اما اینکه چرا مردم در انتخابات اخیر شرکت نکردند، دلایل خودش را دارد.

برای مثال در شهر سنندج مرکز استان کردستان تابه‌حال یک‌نفر از مردم این شهر مدیرکل، استاندار یا فرماندار نشده است. وقتی بعد از ۴۵ سال، حکومت هنوز به کرد‌ها اطمینان ندارد، این مردم چه کار کنند؟ مردم قبلاً به‌خاطر گزینش و سایر موارد می‌ترسیدند و رأی یا رأی باطله می‌دادند، اما امروز مردم این موضوع را درک کرده‌اند که مشارکت در انتخابات هم یک نوع مبارزه مدنی است که فرد می‌تواند به‌واسطه رأی‌ندادن پیام خود را به حاکمیت برساند.»

جلالی‌زاده می‌گوید باتوجه به اعتراضاتی که در سال ۱۴۰۱ شکل گرفت، مسائلی پیش آمد که باعث داغدار شدن بسیاری از خانواده‌ها شد که این موضوع بر مشارکت در انتخابات اخیر تاثیرگذار بود: «آقای پزشکیان باید نگاه ویژه‌ای به مناطق کردنشین داشته باشد و فاصله‌ای که بین مردم و نظام ایجاد شده را از میان بردارد. گماشتن مدیران لایق و شایسته اهل سنت و کرد در مناطق مختلف، همچنین نگاه توسعه‌گرا به این مناطق می‌تواند این شکاف را کمتر کند.»

او هم مانند مولوی نهنگی می‌گوید، پزشکیان باید اهل سنت را ببیند: «در گذشته صدایی نبود. ابزار و رسانه‌ای هم نبود و اگر در کشوری کودتا می‌شد و اکثریت ظلم می‌کرد، کسی متوجه نمی‌شد؛ اما امروز دنیا تغییر کرده و همه مردم جهان می‌دانند که امروز در یک کشور چه می‌گذرد. من معتقدم که در هر صورت هم دولت روحانی، هم دولت رئیسی به وعده‌ی خودشان درخصوص اهل سنت و اقوام عمل نکردند. مردم کردستان نسبت به آقای پزشکیان دچار نوعی شک و تردید بودند؛ اما به‌نظر من آقای پزشکیان باتوجه به شخصیت اخلاق‌مدارش و وعده‌ای که برای عمل به قول‌هایش داده، فکر می‌کنم اگر از شایستگان اهل سنت که کم هم نیستند در مقامات مختلف استفاده کنند، قطعاً به‌نفع نظام و همبستگی ملی خواهد بود. این موضوع حتماً در راستای هدف توسعه‌گرای آقای پزشکیان هم خواهد بود. اگر همه هموطنان ایرانی به کار گرفته شوند، همبستگی ملی بیشتر خواهد شد و حتی نگاه خارجی‌ها به ایران مثبت خواهد شد.»

جلالی‌زاده می‌گوید استان ظرفیت‌های خوبی دارد که باید از آن‌ها استفاده کرد: «این استان منابع خوبی برای ایجاد اشتغال دارد. فکر می‌کنم کردستان جزو اولین مناطق از نظر دارا بودن منابع طلا، منابع آبی، زمین‌های حاصلخیز و داشتن مرز و منابع انسانی قوی و تحصیلکرده است. مشکل کردستان، نیرو‌های غیرقومی‌اند که فقط برای منافع خودشان به کردستان می‌آیند و فقط به فکر پرکردن جیب خودشان هستند. آن‌ها تلاشی برای خدمت به مردم یا تقویت پایگاه نظام در بین مردم نمی‌کنند. من معتقدم اگر آقای پزشکیان یک استاندار کُرد را در استان کردستان منصوب کنند، شاهد تغییر و تحول شگرفی از نظر اجتماعی و اقتصادی در کردستان خواهیم بود. فکر می‌کنم اگر آقای پزشکیان به وعده‌های خود عمل کنند، همبستگی ملی در مناطق مرزی تقویت خواهد شد، اما در غیر این‌صورت واگرایی بیشتر در بین مردم کردستان ایجاد خواهد شد.»