الهه خادمی بازیگر نقش غزال در سریال «مستوران» درباره چالشهایی که در این سریال با آن روبهرو بوده است و لگد خوردن از اسب سخن گفت.
به گزارش مهر، فصل دوم مجموعه تلویزیونی «مستوران» این روزها از شبکه یک سیما پخش میشود، فصل اول این مجموعه به کارگردانی مسعود آبپرور و سیدجمال سیدحاتمی سال گذشته پخش شد و فصل دوم آن به کارگردانی سید علی هاشمی از ٢٨ آذر هر شب ساعت ٢٢ روی آنتن شبکه یک سیما میرود.
الهه خادمی بازیگر فصل اول و فصل دوم سریال «مستوران» است که در این مجموعه نقش غزال را ایفا کرده است. او در رشته کارگردانی تئاتر تحصیل کرده و بعد از دانشگاه وارد کار حرفهای شده است. خادمی ابتدا فعالیت خود را با تئاتر آغاز کرد و اولین حضور جدیاش در تلویزیون، سریال «آشپز باشی» محمدرضا هنرمند بود. در ادامه در آثار کارگردانانی، چون جلیل سامان، سیروس مقدم، تورج اصلانی و … حضور یافت. به بهانه پخش فصل دوم این مجموعه به گفتگو با این بازیگر جوان پرداختیم.خادمی در ابتدا به توضیح نقش خود در سریال «مستوران» پرداخت و در این باره به خبرنگار مهر گفت: نقش غزال در فصل اول سریال «مستوران» به اصطلاح سینمایی از نمای لانگ شات نمایش داده میشد، اما غزال فصل دوم را از نمای کلوزآپ و با جزییات بیشتر و عمیقتری میبینیم. غزال در فصل یک نوجوانی ناپخته بود که تصمیمات هیجانی میگرفت. پس از پخش فصل اول، مخاطبان بازخوردهای خوبی به من دادند و نقش را دوست داشتند، در فصل دوم، بیست سال گذشته و کاراکتر غزال پختهتر شده است، هدفهای بزرگتری دارد و رییس قبیلهای شده که برای حفظ منافع آن حاضر است از خواستههای شخصی خودش بگذرد.
وی در ادامه به بیان تفاوتهایی که بین فصل اول و دوم «مستوران» وجود دارد پرداخت و بیان کرد: فصل دوم به نسبت فصل گذشته حال و هوای شیرین تری دارد چرا که در این فصل داستانهای عاشقانهای را دنبال میکنیم و تم قصه لطیفتر و جوان پسندانهتر است. کاراکترهای اصلی فصل دوم نیز به نسبت نقشهای اصلی فصل یک جوانتر هستند.
خادمی با اشاره به تفاوت بازی در یک اثر تاریخی در مقابل یک اثر رئالیستی بیان کرد: نقشآفرینی در یک اثر تاریخی قابل مقایسه با بازی در اثر رئال نیست، در کار تاریخی از لوکیشنها و گریم گرفته تا لباس و بقیه موارد چندین برابر سختتر از کار رئال است که البته این موضوع چالش جذابی برای بازیگر به حساب میآید. در بازیگری آثار تاریخی، گاهی سلامت بازیگر به مخاطره میافتد؛ مثلاً در همین پروژه بهدلیل لنزی که در چشم داشتم و لوکیشنهایی که در فضای باز و خاکآلود بود، باعث شد تا چشم من دچار مشکلاتی شود و در هفته چندین بار به دلیل عفونت چشم به پزشک مراجعه کنم. در یک سکانس دیگر گروه تولید با ما فاصله داشت، اسبی که سوار بر آن بودم از تعادل خارج شد و من از تپه به زمین افتادم، لباسهایم به اسب گیر کرده بود و اسب برای اینکه خلاص شود مدام به من لگد میزد، معتقدم معجزه شد که در این غلت زدنها اتفاقی برایم رخ نداد.
وی افزود: با همه این موارد نمیتوان جذابیتهای یک اثر تاریخی را نادیده گرفت. خود شخصیت غزال برای من جذاب بود و بازی در این نقش را یک خوش اقبالی میدانم. در مجموعههای تاریخی بازیگر وسوسه میشود علیرغم وجود تمام مسایل و سختیها باز هم در این آثار حضور داشته باشد و نقشآفرینی کند.
بازیگر نقش غزال سریال «مستوران» اظهار کرد: همکاری با سیدعلی هاشمی کارگردان این مجموعه بسیار تجربه جذابی بود، او بسیار دقیق است و به طور مشخص میدانست که میخواهد چه کند، این موضوع باعث میشد تا همه گروه تکلیف خود را بدانند، دکوپاژها از قبل آماده بود و از این بابت زمانی سر صحنه تلف نمیشد. تعامل خوب او با بازیگران باعث میشد تا بتوانیم نظرات و پیشنهادهایی را که در ذهنم داریم ارایه دهیم که این موضوع به پختهتر شدن کاراکترها کمک میکرد.
خادمی در پاسخ به این سوال که پیش از سریال «مستوران» درگیر کدام پروژه بوده است، گفت: حدود ۵ سال درگیر پروژه «۸۷ متر» کیانوش عیاری بودم که سرنوشتش هنوز مشخص نیست، تولید آن از سال ۹۵ شروع شد و حدود دو سه سالی است که وضعیت پخش این سریال بلاتکلیف باقی مانده است، امیدوارم زودتر مشکلات پیش روی آن حل شود و به پخش برسد. همکاری تلویزیون با پروژههای تولیدی مساله خیلی مهمی است که باعث راغبتر شدن بازیگران برای حضور در آثار تلویزیونی خواهد شد.
وی با بیان این نکته که خود نقش برای بازیگر از همه چیز مهمتر است، مطرح کرد: یکی از مهمترین دلایلی که من در سریال «مستوران» حضور یافتم علاوه بر عوامل خیلی خوب و حرفهای که این اثر داشت، خود نقش غزال بود.
خادمی ادامه داد: به نظرم تلویزیون باید به فیلمنامهنویسان و کارگردانهای قوی و با سابقه و همینطور کارگردانان جوان و با انگیزه بهای بیشتری بدهد و این مجال را برای آنها فراهم کند تا به تلویزیون بیایند و کار کنند؛ تولید کارهای خوش ساخت قطعاً مورد استقبال مخاطب هم قرار خواهد گرفت.
این بازیگر با اشاره به این موضوع که مخاطب فکر میکند آثاری که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود از نظر بازی، کارگردانی و فیلمنامه کار قویتر و بهتری است، گفت: بهخاطر دارم که در زمان پخش سریال «آشپزباشی» خیابانها خلوت میشد و همه پای تلویزیون بودند. با سامان دادن شرایط و تبلیغات و بستر سازی توسط مدیران حال حاضر تلویزیون میتوان موفقیتهای گذشته را تکرار کرد.
خادمی در پایان بیان کرد: باید از محمد حنیف نویسنده «مستوران» و عطا پناهی تهیهکننده این مجموعه تشکر کنم که بعد از سالها روی متون کهن ایرانی کار کردند، این موضوع هم جسارت میخواست و هم به عزم جدی احتیاج داشت، چون موافقان و مخالفان خاص خود را داشت. ما اثر تاریخی ایرانی به ندرت داشتیم از این رو خوشحال هستم که فرصت تولید این مجموعه تاریخی فراهم شد.