یک فضای بی‌انت‌ها و عجیب و غریب پر از هزاران تانک زنگ‌زده، زمانی خانه ارتش شخصی صدام حسین، دیکتاتور سابق عراق بود. پایگاه نظامی مخفی تاجی واقع در ۲۷ کیلومتری شمال بغداد، محل تولید بی‌شمار سلاح‌های شیمیایی بود که ارتش صدام برای ایجاد هرج و مرج در جهان از آن استفاده می‌کرد.
به گزارش روزیاتو، صدام از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳ رهبر عراق بود، زمانی که آمریکا و انگلیس به عراق حمله کردند. در طول این مدت، رژیم سرکوبگر او منجر به مرگ هزاران نفر شد. او در سال ۲۰۰۶ به خاطر جنایات علیه بشریت اعدام شد، اما بسیاری نمی‌توانند قساوت فراوانی را که او حتی علیه مردم خودش روا داشت را فراموش کنند.
پایگاه تاجی نقش محوری در قدرت صدام داشت؛ جایی که ارتش عراق سلاح خود را تولید می‌کرد و تانک‌های خود را تعمیر می‌کرد؛ هرچند که امروز بیشتر به یک گورستان عجیب و غریب شباهت دارد تا به یک پایگاه ترسناک.
در میان تانک‌ها و خودرو‌ها که تا آنجا که چشم کار می‌کند پراکنده شده‌اند، ده‌ها توپ ساخت فرانسه نیز وجود دارد. گفته می‌شود ۸۵ عدد از این سلاح‌ها در اواسط دهه ۱۹۸۰ در جنگ ایران و عراق مورد استفاده قرار گرفته‌اند. پس از تحریم تسلیحاتی که پس از تهاجم صدام به کویت بر عراق اعمال شد، تأمین این سلاح‌ها نیز قطع شد.
پایگاه نظامی پهناور تاجی یکی از بزرگترین پایگاه‌های عراق به وسعت ۱۳ کیلومتر مربع است و تنها چند قدم با شهر‌های مهم رمادی و فلوجه فاصله دارد.
کمیسیون ویژه سازمان ملل ۶،۰۰۰ محفظه‌ی خالی طراحی شده برای پر کردن با سلاح‌های شیمیایی و استفاده در موشک‌های ۱۲۲ میلی‌متری در پایگاه تاجی کشف کرده است.
اکنون این پایگاه به عنوان یکی از مراکز کلیدی در جنگ علیه داعش و به عنوان یک محل آموزشی برای نیرو‌های ائتلاف به‌کار گرفته می‌شود.
سربازان این پایگاه در کانکس زندگی می‌کنند و در حال حاضر خطر جدی‌ای ان‌ها را تهدید نمی‌کند، اما همچنان ملزم به پوشیدن جلیقه ضدگلوله و کلاه ایمنی در صورت حمله هستند.
در سال ۲۰۲۰ یک پزشک ارتش بریتانیا و دو آمریکایی در حمله ۱۵ موشک به این پایگاه نظامی کشته شدند. این حمله بزرگترین حمله به یک پایگاه آمریکایی در عراق از زمانی بود که ایران در همان سال موشک‌های بالستیک به سمت پایگاه‌های نگهداری نیرو‌های آمریکایی شلیک کرده بود.
میراث دردناک صدام در بیش از ۱۰۰ کاخ و ویلای فرسوده او و همچنین در پایگاه تاجی همچنان زنده است.
بسیاری از ترور‌های انجام شده توسط دیکتاتور بغداد در داخل دیوار‌های مجتمع‌های مجلل و نزدیک به اقامتگاه او رخ داده است که در سراسر عراق وجود داشتند. بازدید از املاک او نشان می‌دهد که وی علاقه ویژه‌ای به نقاشی‌های دیواری از خودش، پله‌های مرمرین، تزئینات مجلل سقف، دروازه‌های سنگین و اتاق‌هایی با چشم‌انداز زیبا داشته است.
