کشف سکونتگاه ده هزار سالۀ شکارچیان عصر حجر

گروهی از باستان‌شناسان دانشگاه‌های چستر و منچستر در حفاری‌هایی که در نزدیک شهر اسکاربروی انگلستان انجام داده‌اند، بقایای یک سکونتگاه باستانی را کشف کرده‌اند که متعلق به شکارچیان عصر حجر است و حدود ۱۰۵۰۰ سال قدمت دارد.

به گزارش فرادید، در میان یافته‌های این سایت باستانی، استخوان‌های حیوانات شکار شده، ابزار‌ها و سلاح‌های ساخته‌شده از استخوان، شاخ حیوانات و سنگ و همینطور آثاری نادر از کار با چوب وجود دارد. این منطقه در گذشته در ساحل یک جزیرۀ کوچک در میان یک دریاچۀ باستانی قرار داشته است. در طی هزاران سال این دریاچه با رسوبات گیاهی پر شده و به تدریج این سایت باستانی را در زیر خود پنهان کرده است.

دکتر نیک اوورتون از دانشگاه منچستر گفت: «پیدا کردن چنین آثار کهنی که اینقدر خوب حفظ شده باشند واقعا مورد نادری است. در دورۀ میان‌سنگی در بریتانیا هنوز کوزه‌گری و کار با فلز وجود نداشته است و بنابراین پیدا کردن بقایایی مثل استخوان و چوب که معمولا دوام زیادی ندارند، می‌تواند به ما کمک کند تا دربارۀ شیوۀ زندگی این مردم اطلاعات ارزشمندی به دست بیاوریم».

تحلیل یافته‌های این سایت می‌تواند تصورات قبلی دربارۀ اجتماعات پیش از تاریخ را تغییر بدهد. مثلا تحلیل استخوان‌ها نشان می‌دهد که این مردم ردیف گسترده‌ای از حیوانات را شکار می‌کرده‌اند؛ از پستانداران بزرگ مثل انواع گوزن گرفته تا سگ‌های آبی و همینطور پرندگان آبزی. همچنین از آثار یافت شده معلوم شد که این مردمان باستانی بعضی از بخش‌های بدن حیوانات را تعمدا در باتلاق‌های منطقه می‌ریخته‌اند.

گروه باستان‌شناسان همچنین دریافتند که برخی از سلاح‌های ساخته شده از استخوان و شاخ حیوانات، دارای تزئیناتی هم بوده‌اند و قبل از اینکه دور ریخته شوند کاملا شکسته و خرد شده بودند. از نظر باستان‌شناسان این نشان می‌دهد که این مردم، شکار و مصرف حیوانات را یک جور عمل مقدس به حساب می‌آورده‌اند و قوانین دقیقی برای نوع رفتار با باقی‌مانده‌های غذا و ابزار‌های شکارشان داشته‌اند.

طبق گفتۀ دکتر امی گری جونز از دانشگاه چستر: «مردم معمولا فکر می‌کنند که شکارچی-گردآورندگان ماقبل تاریخ، تا قبل از ظهور کشاورزی، همیشه بر لبۀ پرتگاه گرسنگی زندگی می‌کرده‌اند و همیشه در جستجوی غذا از جایی به جای دیگر کوچ می‌کرده‌اند. اما ما در اینجا مردمی را می‌بینیم که در یک شبکۀ غنی از سکونتگاه‌ها زندگی می‌کرده‌اند؛ آن‌ها برای تزئین اشیاء وقت می‌گذاشته‌اند و دربارۀ نحوۀ دور ریختن بقایای حیوانات و ابزار‌های فرسوده‌شان قواعد مشخصی داشته‌اند. معلوم است که این آدم‌ها برای بقا با دشواری مواجه نبوده‌اند. آن‌ها خیلی خوب با محیط سازگار شده بودند و رفتار‌ها و عادات حیوانات ساکن منطقه را به خوبی می‌شناخته‌اند».

گروه باستان‌شناسی امیدوار است که تحقیقات آینده در این سایت و جا‌های دیگر بتواند فهم بیشتری از ارتباط مردمان ماقبل تاریخ با محیط زندگی‌شان به ما بدهد. تحلیل رسوبات گیاهی منطقه نشان می‌دهد که چه گوناگونی گیاهی و جانوری وسیعی در این منطقه وجود داشته و تحقیقات بیشتر می‌تواند به ما نشان بدهد که انسان‌ها در طول زمان چه تاثیری بر این محیط گذاشته‌اند.