چرا امام خمینی بختیار را نپذیرفت؟

روزنامه شرق نوشت: بختیار نهم بهمن درباره علت لغوشدن این دیدار می‌گوید: «چند روز قبل خدمت آیت‌الله خمینی که برایشان احترام زیادی قائلم و ایشان را یکی از عوامل به‌حرکت‌درآوردن انقلاب باشکوه ملتمان می‌دانم، نامه نوشتم و وضعیت کشور را بیان کردم و نوشتم که بهتر است آمدن ایشان با مقدماتی همراه باشد چراکه برخی ممکن است علیه ایشان توطئه‌ای طراحی کرده باشند. من این کار را با حسن نیت انجام دادم. این نامه را با افراد مورد اعتماد حضرت امام خمینی و مردم تحریر کردم. در آن لحظه که من اعلام کردم به خدمت ایشان می‌رسم، حضرت آیت‌الله نامه من را خوانده بود و خیلی خوشحال شدم. نخستین واکنش‌ها از سوی اطرافیان ایشان حاکی از تأیید این اقدام بود، اما ناگهان در روزنامه‌های دیروز ایشان دیدار با مرا مشروط به استعفای من از سمت نخست‌وزیری دانسته بودند، این در حالی بود که من می‌خواستم به‌عنوان یک ایرانی در برابر یک ایرانی بنشینم».

بختیار همچنین می‌گوید به پاریس نخواهد رفت و فرودگاه مهرآباد تا چند ساعت دیگر باز خواهد شد و در راه ورود حضرت آیت‌الله العظمی خمینی (ره) به کشور مانعی نیست... «من به‌هیچ‌وجه استعفا نمی‌دهم و به هر کاری دست می‌زنم تا جنگ مسلحانه روی ندهد، وحدت، استقلال و تمامیت ایران از هر چیز مهم‌تر است».

بختیار در یک مصاحبه مطبوعاتی از آزادی‌های ایجادشده می‌گوید: «برای مطبوعات ساواک وجود ندارد. در نیم‌قرن پیش دستگاه استبداد ازآنجاکه حضور مطبوعات آزاد و نویسندگان آزاد را خطری برای خود می‌شمرد، به دفعات کوشید ضمن ازبین‌بردن آن‌ها نوعی مطبوعات فرمایشی جایگزین آن‌ها کند. اما نویسندگان واقعی هیچ‌گاه شرافت قلم خود را نفروختند و به حاکم وقت نه گفتند. مطبوعات آزاد ایرانی در کنار ملت ایران حرکت انقلابی توده‌ها را دنبال کردند. ازآنجاکه رهبری این حرکت در وجود امام خمینی خلاصه شده، اگر مطبوعات توجه بیشتری به محافل مذهبی نشان می‌دهند، نشان‌دهنده مرعوب‌شدن آن‌ها توسط این محافل نیست. بدیهی است که در حرکت انقلابی ایران نیرو‌های چپ نیز اهمیتی قابل توجه دارند که این نیز نمی‌تواند از نظر مطبوعات آزاد دور بماند».

آسوشیتدپرس در گزارشی نوشت: «اردشیر زاهدی دو روز قبل با فرزندان شاه از تگزاس به مغرب آمده است و شاه هم سه هفته دیگر دست‌کم در مغرب می‌ماند ولی پرنس رضا ولیعهد در این هفته به آمریکا بازخواهد گشت».

خبرگزاری فرانسه نوشته بود: «کنت دوپاری که مدعی تاج و تخت فرانسه است اظهار داشته که او با شاه ایران ملاقات کرده و دریافته که شاه به افسردگی روحی مبتلاست. کنت دوپاری گفته که او شاه را دلداری داده و ابراز امیدواری کرده که شاه بتواند به‌زودی به ایران بازگردد».

خبرگزاری فرانسه هم به نقل از شماره آخر مجله تایم درباره شاه نوشت: «شاه گفته از کارتر شکایت دارد، چون او را مسئول بحران سیاسی کنونی ایران می‌داند. به اعتقاد شاه واشنگتن در این اواخر به او فهماند که اگر به اقدامات جدی‌تری برای کنترل شورش دست بزند، نمی‌تواند روی حمایت و پشتیبانی آمریکا حساب کنند و این امر مخالفان رژیم را بیش از پیش مطمئن و ترغیب کرده و به آن‌ها اطمینان داده که شاه بیش از هر وقت دیگر آسیب‌پذیر است».

به گزارش تایم شاه واشنگتن را به تلاش برای وادارکردن او به استعفا متهم کرده و در برابر خودداری او سیا را بر آن داشته که موضعش را متزلزل کند. به نوشته تایم شاه تا وقتی در اسوان بوده به سادات گفته که آمریکایی‌ها از وسعت فشار شوروی در منطقه آگاهی ندارند.

آسوشیتدپرس هم نوشت که تعداد زیادی از افسران ارتش و پلیس که متهم به شکنجه‌دادن مردم ایران هستند به اسرائیل پناهنده شده‌اند. در این گزارش آمده بود که اکثر اعضای ساواک بهایی‌اند. اگرچه منبعی برای این گزارش ذکر نشده بود.

اخباری که از ناحیه دربار، شاه، وزرا و مقام‌های رسمی در مطبوعات بهمن‌ماه ۵۷ منتشر می‌شد، بسیار نادر بود. تقریبا ردپای اخبار رسمی در رسانه‌های آن زمان دیده نمی‌شد، مگر اطلاعیه‌ها یا اخبار استعفاها. مثلا فرمانده ژاندارمری در واکنش به اخباری که درباره نقش ژاندارمری در مقابله با انقلابیون منتشر شده بود، اطلاعیه‌ای صادر کرد؛ در این اطلاعیه آمده بود: «همان‌طور‌که کرارا به اطلاع رسیده مأموران ژاندارمری کشور شاهنشاهی در سراسر کشور فقط وظیفه برقراری انتظامات و جلوگیری از برخورد‌ها را عهده‌دار می‌باشند. در این زمینه دستورات مؤکد داده شده، اما برخی جراید به استناد خبر‌های واصله جراید از منابع غیرمسئول و اشخاص بی‌صلاحیت در برخی موارد تظاهرات برخی قشر‌های مردم را مغایر و مخالف خواسته‌های خود و هم‌فکرانشان می‌دانند و به‌اصطلاح به آن‌ها چماق‌به‌دست اطلاق می‌شود که کمال بی‌انصافی است، برای اینکه حقانیت تظاهرات واقعی و ملی را منحصر به خود نمایند و تظاهرات دسته‌جات دیگر را تحت حمایت مأموران جلوه دهند، برای رفع سوءتفاهم به استحضار کلیه هم‌وطنان می‌رساند مداخله مأموران انتظامی به نفع یا علیه هیچ‌یک از قشر‌ها و طبقات با هرگونه طرز فکر و بیان عقاید به‌هیچ‌وجه صحت نداشته و مأموران در کمال بی‌طرفی در مواردی که در نظم و آرامش اختلال ایجاد شود، اقدام خواهند کرد».