اولياي دم پرونده معلم خوزستاني كه روز شنبه در اقدامي خداپسندانه اين معلم
را پاي چوبه دار بخشيدند با ارسال پيامي ابعاد اين تصميم بزرگ‌شان را شرح
دادند. در اين پيام آمده است در روز چهاردهم آبان ماه مطالبي در رابطه با
قتل پسر جوانم (دانشجوي ترم آخر مهندسي عمران) و همسرم در آن روزنامه به
چاپ رسيده است، كه بخش زيادي از آن تحريف شده بود، در حالي كه با خداي خود
معامله نموده‌ام و از حق قصاص خود گذشته‌ام، لازم ديدم براي تنوير افكار
عمومي ملت شريف ايران نكاتي را عرض نمايم و انتظار دارم كه اين مطالب در
اولين شماره روزنامه انتشار يابد.
1- در ساختماني كه همسر و فرزندم به قتل رسيدند، داراي سه طبقه و سه واحد
مسكوني بوده، كه مقتولان در طبقه سوم و قاتل در طبقه دوم سكونت داشته، و
بارها بين مسعود پويان راد (قاتل) باهمسرم مرحوم جهانگير افروخته و همسايه
طبقه اول درگيري توام با ضرب و شتم اتفاق افتاده است و قاتل در دو مورد
محكوم به پرداخت ديه به همسرم و همسايه مشتركمان شده است و در يك مورد
شكايت نامبرده از همسرم موجب برائت همسرم گرديد (اسناد در دادگستري شهرستان
رشت موجود مي‌باشد)
2- در آن روز سياه كه پسر عزيزم و همسرم به صورت ناجوانمردانه و فجيع به
قتل رسيدند، ما سفره ناهار را پهن كرده بوديم و منتظر همسرم بوديم تا ناهار
را به اتفاق صرف نماييم، ناگهان سر و صداي ناشي از دعواي قاتل و همسرم ما
را متوجه خود كرد و در آنجا بود كه پسر عزيزم كميل براي پايان دادن به نزاع
به طبقه دوم رفت و در حالي كه همسر مرحومم را از طريق راه پله به طبقه
بالا هدايت مي‌كرد ناگهان از پشت سر با چند ضربه چاقوي آشپزخانه نقش بر
زمين (پاگرد مقابل در منزل قاتل) گرديد و همسر مرحومم نيز با اصابت چاقوي
آشپزخانه در جا جان داد، حال قضاوت را به شما مردم فهيم ايران واگذار
مي‌نمايم، كه اين قتلها مي‌تواند فقط يك حادثه باشد؟!
در همان شب از سوي دادستاني محترم رشت بازسازي جرم با حضور قاتل و اعترافات
وي در چندين دفعه انجام گرفت كه فيلم آن در دادستاني رشت موجود مي‌باشد.
3- صرف‌نظر از قصاص فرزند و همسرم، فقط و فقط براي رضاي خداوند بزرگ و
متعال بوده است و هيچ شخصيت و گروهي... در اين تصميم بنده جاي نداشته است و
بايد اضافه كنم همه كساني كه داراي فرزند و همسر هستند مي‌دانند چه رنجي
را تحمل كرده‌ام و بايد تحمل كنم. در نتيجه اعلام مي‌نمايم بنده از حق قصاص
خود گذشتم و نمي‌توانم اين جنايت را فراموش كنم. در پايان از خداوند بزرگ
مسالت مي‌نمايم مردم ايران هيچ وقت با چنين مصيبتي روبه‌رو نشوند.
ایکاش. یک روزی همه ما بخشندگی رو از شما یاد بگیریم...
والّا؛
من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق میان من و تو چیست بگو