در ادامه تصویری از عصمتالدوله دختر ناصرالدین شاه قاجار را به همراه حیوان خانگیاش مشاهده می کنید.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۷۶ مطلب
در ادامه تصویری از عصمتالدوله دختر ناصرالدین شاه قاجار را به همراه حیوان خانگیاش مشاهده می کنید.
![خاطرات ناصرالدینشاه: در بغداد [...]خانه و میخانه زیاد است!](https://cdn.fararu.com/thumbnail/8ApTOp2cdf2t/aK7Sm0DF7Q-3P8iPrsvgcu9JXLjMBD6s4N9K2HBWx2P1wYIJh6J3X0BAtsEqOzpn/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86+%D8%B4%D8%A7%D9%87.jpg)
راه کالسکه بسیار بد بود. این زمینها را در طغیان شط فرات آب میگیرد، مثل دریا میشود. معلوم بود که این زمین را آب باید بگیرد.
در ادامه تصویری تاریخی از همسران و دختران ناصرالدین شاه را در کاخ سلطنتآباد و در سال 1271 شمسی می بینید.
هیکل خسرو و اسب، خیلی از اسب و آدم متعارف بزرگتر است. نیزه در دست خسرو است، با لباس حرب. از کلاهخود، زره، ترکش تیری دارد. اسب شبدیز است. پای راست اسب که برجسته از سنگ بیرون آورده، خارج کرده و ساخته بوده است، از ران نمیدانم کدام پدرسوخته شکسته است؛ اما در قدیم در استیلای خلفای عمر و عثمان این کار شده است.
«شب امینحضور، چاپاری از شهر [کرمانشاه] فرستاده بود که مردم اجماع عامی کرده در مسجد، داد و فریاد غریبی دارند که عمادالدوله [حاکم کرمانشاه] را نمیخواهیم. اوقاتم تلخ شد.»
دماغ نداشتم، بسیار کسل خیالی بودم. حکیمالممالک مدتی است ناخوش است، خیلی ناخوش است. شب خوابیدیم. عکاسباشی عکس قصبه اسدآباد را انداخته بود، آورد دیدم. نوشآفرین هم واهمه کرده مثل وبایی شده بود، اما خوب شد.
ده زره سر راه بود. ده معتبری بود، اما اشجار ندارند کثیف هستند.
بعد ازناهار قدری سواره رفتم، بعد توی جعده افتاده، سوار کالسکه شده راندیم. زمین امروز پست و بلند است. راه کالسکه خوب بود. طرفین راه همه کوه و هردهماهور است. صحرای کثیف بدی است. طرف دست چپ ده مخروبه به نظر آمد.
لزلی وارد کاریکاتوریست و نقاش انگلیسی بود که در طول چهار دهه فعالیت، بیش از هزار پرتره از شخصیتهای مختلف از جمله ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار کشید
ناصرالدینشاه قاجار (17 ژوئیهٔ 1831 – 1 مهٔ 1896) چهارمین شاه ایران از دودمان قاجار بود. وی فرزند محمدشاه سومین شاه قاجار بود. او از 1848 تا 1896 میلادی با نزدیک به 50 سال پادشاهی، طولانیترین دورهٔ پادشاهی در میان تمامی شاهان قاجار را داراست. او بهافتخار نیم قرن سلطنت بر ایران، خود را «صاحبقران» نامید.
