جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی به کشورهای در حال توسعه آسیایی در سال ۲۰۲۱ با ۱۹ درصد افزایش به ۶۱۹ میلیارد دلار رسید که رکورد تازهای برای این منطقه به حساب میآید.
تفاوتها میان چهار دسته از کشورهای آسیایی، حاکی از این است که آنها میتوانند مکمل یکدیگر باشند. این امر، ادغام و همگرایی را برای آنها تبدیل به محرکهای قوی جهت پیشرفت میکند. برای مثال، وقتی نیروی کار یک کشور پا به سن میگذارد، کشوری دیگر با جمعیتی جوانتر این شکاف را پر میکند. در سال ۲۰۱۵، متوسط سن جمعیت هند ۲۷ سال بوده است. این میزان برای چین ۳۷ سال و برای ژاپن ۴۸ سال بوده است. انتظار میرود میانگین سن هندیها تا سال ۲۰۵۰، به ۳۸ سال برسد که این موضوع حاکی از ظرفیت بالای نیروی کار هند از حیث جوان بودن است.