۱۲۹ مطلب
هجوم نیروهای امنیتی آمریکایی به خانه جان بولتون مشاور امنیت ملی سابق آمریکا و متهم کردن وی به فروش اطلاعات به ایران و در عین حال، اخراج جنجالی جفری کروز رئیس آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا به دلیل موضعگیری مخالفِ او علیه مواضع رئیس جمهور و وزیر دفاع آمریکا در مورد حمله این کشور به تاسیسات هسته ای ایران و نابودی کل توان هسته ای این کشور، بار دیگر ترامپ و تیم متحدش در قدرت را وارد حاشیه کرده و واقعیت های معناداری را از دولت کنونی آمریکا افشا کرده است.
«دونالد ترامپ در دوره حضور خود در قدرت یک تاکتیک تکراری را بارها و بارها به نمایش گذاشته است. در این چهارچوب، او با بحرانسازی در خارج سعی داشته حواس افکار عمومی و رسانههای آمریکایی را از طیف متنوعی از بحرانهایی که آمریکا در دوره حضورش در قدرت با آن ها دست به گریبان است، منحرف کند. در واقع، ترامپ با بحران سازی در خارج، به دنبال ایجاد ثبات برای خود در داخل بوده است.»
در سال ۱۳۱۲ یک دیپلمات آمریکایی عنصر نامطلوب توصیف شده و دولت ایران خواستار اخراج آن شد.
«دانش هسته ای ایران قابل بمباران نیست. حتی به رغم ترور برخی از دانشمندان هسته ای ایران نیز نمی توان برنامه هسته ای این کشور را متوقف کرد. یکی از مسائل به شدت خطرناک، مربوط به تغییر مواضع مکرر دونالد ترامپ است. نباید از یاد برد که ترامپ در بحبوحه مذاکرات دیپلماتیک با ایران اقدام به انجام حمله علیه سایت های هسته ای این کشور کرد. اقدامی که عملا بازگشت به مسیر دیپلماسی را سخت و بیمعنی کرده است.»
تجاوزات آمریکا و رژیم اشغالگر قدس به ایران، بدعت های خطرناکی را در محیط بین المللی بنیان نهاده که به نظر میرسد در نهایت بیشترین آسیب را به بانیان نظام بین المللی فعلی جهان که همان قدرت های غربی و مخصوصا آمریکا هستند وارد خواهد کرد. معادله ای که از چشم اندازی کلان برای آن ها امنیتزدا خواهد بود.
رسانه آمریکایی در گزارشی نوشته ترامپ رئیس اطلاعات ملی خود را از جلسات مربوط به تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران کنار گذاشته است.
مدت زمان زیادی نیست که ترامپ لایحه Big Beautiful Bill را ارائه کرده است. لایحه ای که بر پایه آن، مالیات ثروتمندان آمریکایی کاهش پیدا می کند و جدای از اینکه بار مالیاتی بیشتری روی دوش خانوارهای آمریکایی قرار خواهد گرفت، برخی تخمین ها حاکی از این هستند که می تواند موجب حذف بیمه بهداشت و درمان حدودا 10 میلیون آمریکایی نیز شود. حال در این فضا، عده ای معتقدند ترامپ برای منحرفکردن حواس افکار عمومی از این لایحه، در حال جنجالسازی در لسآنجلس است.
جنس نگاه ترامپ به قدرت، نظیر نگاهِ او به جهان تجارت است. وی در قدرت هم سعی دارد مثل تجارت، برَند شخصی خودش را ایجاد کند. او قدرت سیاسی را به مثابه اهرمی برای گسترش دامنه نفوذ اقتصادیاش بهکار گرفته، نه مسئولیتی در خدمت مردم.
«برای مدت زمانی طولانی، آمریکا به دنبال تغییر جهان بود و از این رهگذر، برخی از بازیگران جهانی را آزار میداد و موجب الهام بخشی برخی دیگر بود. آن روزها به نقطه پایان خود رسیده اند با این حال، اکنون شرایط خوبی حاکم نیست. آمریکا تغییر کرده است. این کشور شبیه به کشورها و حکومتهایی شده که سال ها از آن ها انتقاد می کرد. این موضوع، هم تراژیک و هم مضحک است!»
«ترامپ به شکل بیسابقهای در حال تصفیه سازوکارهای امنیتی، نظامی و قضایی آمریکا از مخالفان سیاسیاش است. او در مسیر انتخاب مقامات کلیدی، معیار اصلی را «وفاداری شخصی» به خود قرار داده است نه توانمندی حرفهای. چنین رفتاری میتواند استقلال نهادهای حیاتی را به خطر بیندازد و آمریکا را به سمت تمرکزی بیقاعده قدرت سوق دهد. اقدامی که از نظر بسیاری از تحلیلگران، نشانهای از تمایل ترامپ به مدلهای شبهاقتدارگرا است.»
