حدود یک سال پیش با دعوت یکی از دوستان که از خارج از کشور آمده بود به رستورانی سمت نیاوران رفتم. در آن چند دقیقهای که آنجا بودم آدمها را نگاه میکردم، اکثراً آدمهای مذهبی با ریشهای خیلی بلند و تسبیح و انگشتر بودند که با ماشینهای شاسیبلند و آخرین سیستم میآمدند. خانمهایشان هم اکثراً چادری ، اما با لباسهای بسیار فاخر و چهرههای به شدت آرایش کرده بودند. این به نظرم یکی از آسیبهای جدی است که ما را تهدید میکند، ما به باطن اسلام بیتوجهیم، اما ظاهر را سفت و سخت چسبیدهایم. ما انقلاب نکردیم که مینیژوبها به چادر و ریش سه تیغ به ریش بلند تبدیل شود و به عبارتی همان طبقه اشراف قبل از انقلاب با ظاهری جدید ادامه پیدا کند. انقلاب ما و ایدئولوژی ما هدفش این نیست که یک طبقه اشراف جدید و صد درجه بدتر از قبل خلق شود.