اردشیر زاهدی، سفیر رژیم پهلوی در آمریکا گفت: ضرب‌المثلی فارسی داریم که بر این‌ها منطبق است: بدترین آدم کسی است که سینه مادرش را گاز گرفته است! یک عده‌ای مصداق این ضرب‌المثل هستند و تِز می‌دهند که: بروید و روی ایران بمب بیندازید! بر سر چه کسی؟ سر مردمی که بی‌جهت به آن‌ها ظلم می‌شود؟ روی سر مردمی که این‌طور شرافتمندانه مشکلات را تحمل می‌کنند تا بتوانند به مملکت‌شان کمک و خدمت کنند. این مردم قابل احترام و افتخارند. ممکن است عده‌ای از این حرف‌ها خوششان نیاید و فحش هم بدهند.
«دست من به مال و خون آلوده نیست؛ اما اگر در زمان من بعضی از جوانان از طرف مقامات شکنجه شدند و زجر کشیدند، عرض می‌کنم اطلاع نداشتم. ولی، چون در زمانی بودم که چنین کاری صورت پذیرفت، جز اینکه از آن‌ها عفو بخواهم کار دیگری از من ساخته نیست؛ اما همه کار‌های من هم بد نبوده است. من تسلیم دادگاه هستم و همیشه شعارم توکلت علی‌الله بوده است».
توکلی‌بینا گفته است: «دستگیری و انتقال هویدا [نخست‌وزیر دوران پهلوی]مردمی بود و امام دستور داد هر چه می‌خواهد برای او فراهم کنند. ابتدا در یک اتاق مستقل و اختصاصی در طبقه دوم مدرسه رفاه نگهداری می‌شد، اما چند روز بعد به زندان قصر منتقلش کردند و بعد هم [با حکم صادق خلخالی]اعدام شد.
در سال ۱۹۷۱ (۱۳۵۰) که ایران و بریتانیا در این زمینه به توافق رسیدند هنوز امارات متحده عربی شکل نگرفته بود. با شکل‌گیری امارات دوباره کشمکش‌ها آغاز شد. کمی پیش از این توافق نیز بحرین اعلام استقلال کرده بود و استقلال این کشور در رایزنی‌های مقامات انگلیس با ایران به موضوع جزایر سه‌گانه گره خورده بود. از سال ۱۹۹۲ تاکنون سال‌هاست که کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس و در رأس آن‌ها امارات متحده عربی بر طبل حلبی حاکمیت بر این جزایر می‌کوبند.
ویدیو | مبارزه کامل علی اکبری با فایتر برزیلی 
