وعده های دولت

«جناب آقای رئیس‌جمهور! قلب ایران زمین به قول شاعر "از درد ورم نموده یک چند" از درد تورم و گرانی؛ تورمی که ضعیف‌ترین اقشار جامعه را که حداقل شصت درصد جمعیت کشور را شامل می‌شود، زیر شدیدترین فشار‌ها قرار داده است. در روز‌های انتخابات بار‌ها و بار‌ها تأکید کردید که صدای بی‌صدایان خواهید بود، بی‌صدایانی که با درآمد‌های ناچیز نسبت به نرخ تورم در حال نابود شدن هستند.»

مهاجری نوشت: شاید اگر مسوولان دولتی برخلاف توصیه رییس‌جمهور، حرف نزنند، وعده ندهند، توجیه نکنند، سکوت پیشه سازند و کمتر روی اعصاب مردم یورتمه بروند، اینقدر از چشم خلق نیفتند.

اسماعیل گرامی مقدم گفت: با گذشت دو سال از عمر دولت نه تنها نشانه‌ای از تحقق این وعده‌ها مشاهده نمی‌شود؛ بلکه شاخص‌های کلان اقتصادی، اجتماعی و راهبردی کشور به سمت نزول حرکت کرده است.

مسئولان می‌بایست به جای طرح وعده‌های بدون پشتوانه، به صورت واقع‌بینانه با گام‌های کوچک موثر در مسیر کارآمدی حرکت کنند و ظرفیت‌ها، منابع، مشکلات و البته راه‌حل‌های عینی را با جامعه به صورت شفاف در میان بگذارند.