عباس عبدی: این که پس از گذشت ۳۰ ماه و برای پاسخگو نبودن به عدم انجام وعدهها و بهبود وضع عمومی، همچنان مسئولیت را به عهده روحانی میاندازند، هیچ معنایی جز حقارت و درماندگی ندارد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۵۸۳ مطلب
عباس عبدی: این که پس از گذشت ۳۰ ماه و برای پاسخگو نبودن به عدم انجام وعدهها و بهبود وضع عمومی، همچنان مسئولیت را به عهده روحانی میاندازند، هیچ معنایی جز حقارت و درماندگی ندارد.
عبدی: قضیه «ماکارونی تک» و توجیهات آن را فراموش نکردهایم. اگر مساله تولید ثروت است چرا به ایشان آپارتمان داده شده است؟
عبدی با مرور فضای دینی جامعه در ابتدای انقلاب یادآوری میکند که برخلاف ادعاهای پناهیان تبلیغ دین نیاز چندانی به پول ندارد و این ادبیات برای توجیه رفتارها و واقعیتهایی از دستدرازی به رانتهای دولتی است که نمونه آن در دولت محمود احمدینژاد بهکرات دیده شده و از آن زمان قوت گرفته است.
عباس عبدی: سکوت نمایندگان اکثریت درباره ماجرای چای دبش بسیار معنادار است.
واقعیت این است که آموزش عمومی در ایران هر روز در حال ضعیفتر شدن است. بازماندگان از تحصیل و ترککنندگان آن نیز در سال گذشته به بیش از ۲/۱ میلیون دانشآموز رسید. این وضعیت موجب شده است که بخش آموزش عمومی یکی از پُر توجهترین بخشهای اجتماعی کشور نزد افکار عمومی و مردم باشد
عباس عبدی: اگر نهجالبلاغه را بدون انتساب به امام علی برای گرفتن مجوز بدهند، بعید است که مجاز شناخته شود.
روزنامه ایران درباره عباس عبدی نوشت: به نظر میرسد نویسنده این اظهارنظر، اساساً از اخبار دولت به دور است و احتمالاً نهایت تلاشش برای پیگیری این اخبار، گروههای واتساپی با حضور سایر همسنوسالان خود است.
اولین پرسش این است، در سالی که بنا به ادعای رییسجمهور قطار پیشرفت با سرعت در حال حرکت است و بنا به ادعای دیگر تا حالا ۸۵۰ هزار شغل ایجاد شده! و ساخت مسکن هم طبق وعدهها در حال تحقق است، رشد اقتصاد هم که عالی است، پس چرا دولت از اجرای یک وظیفه مشخص مثل افزایش حقوق متناسب با تورم ناتوان است؟ کجای این معادله ایراد دارد؟
اگر دولت درصدد شفافیت است فقط به این پرسش پاسخ دهد، مقام رسمی حامی پرداخت این مبالغ کلان ارزی به «چای دبش» کیست؟ بدون حامی هیچ شانسی برای پرداخت این ارزها وجود نداشته است.
شاید سخت باشد که حکومت از سیاستهای خود عقبنشینی کند. قطعا سخت است، ولی سیاستمداران واقعی و معتبر فقط آنانی نیستند که مرغشان یک پا دارد و تا آخرین لحظه و با هر قیمتی راه خود را ادامه میدهند. چه بسا عقبنشینی یا بهتر بگوییم اصلاح سیاستها نیز ویژگی بارز سیاستمداران معتبر است. اگر قرار باشد یک درس از صادق بوقی گرفته شود، همین است که آقاجان! مردم را رها کنید، از پشت سر مردم، امنیت را برقرار کنید و نه از روبهروی آنان.
