در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۴۶ مطلب
قبل از انقلاب محور نهضت، حضرت امام (ره) بودند. یک عده از گروهها و جریانات سیاسی بودند که با نظام شاهنشاهی مخالف بودند و در مبارزات هم نقش اساسی داشتند، اما نتوانستند تئوری حضرت امام را هضم کنند. اینها بعد از پیروزی انقلاب قاعدتاً به دنبال سهمخواهی بودند.
در دوران پهلوی صرفا یک عده خاص از امکانات و ثروت بسیاری برخوردار بودند، اما بخش عمده جامعه فاصله زیادی با این افراد از لحاظ ثروت و قدرت داشتند. اصلا به همین دلیل بود که حضرت امام در آن دوره مباحثی مانند جنگ فقر و غنا را مطرح کردند
کاری از: مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات. ترانه سرا: مسیحا منفرد. آهنگساز: فربد یزدانفر. خواننده: شاهین آرین. عقیق نوآوران
من جمهوری اسلامی ایران را در ۴۰ سالگی عمرش، با خصیصه عدم توازن میان بعد ساخت و سازی و بعد ساز و کاری آن معرفی میکنم. نظامی سیاسی که زیرساختهای مشهودش را به مدد میلیاردها دلار منابع نفتی و استفاده گسترده از منابع طبیعی و انسانی کشور گسترش داده است، اما ساز و کارهای تنظیمکننده قواعد بازی در زمین زیرساختها، توسعهنیافته و ناهمساز با شرایط زیرساختها و ملزومات دنیای امروز هستند.
اما مصباحیزدی باور دارد که رفاه اجتماعی در زمره اهداف انقلاب نبود. او دراینباره اظهار کرد: چرا انقلاب شد؟ آیا هدف پیشرفت نظامی و علمی بود یا هدف از انقلاب، شامل دین و فرهنگ نیز میشد؟ امروز بهگونهای وانمود میشود که خواسته ما، تنها رفاه مادی است؛ همان خواستهای که در کشورهایی که با خدا هیچ رابطهای ندارند نیز مطرح است. مگر مارکسیستها چه میخواستند؟
در این ویدئو گوشههایی از نماز جمعه تهران در تاریخ ۷ فروردین ۱۳۶۰ را میبینید. کودکان عیدیهای خود را به امام جمعه وقت که آیت الله خامنهای بودند، اهدا کردند تا به جبهههای جنگ بفرستند.
۱۲ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ - امام خمینی (ره) رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، پس از ۱۴ سال دوری از وطن و سالها مبارزه علیه حکومت شاهنشاهی، به ایران بازگشتند
همه این کارها را میکنند تا مردم را از پا در آورند، برای ما مشکلات اقتصادی ایجاد میکنند تا مردم نان برای خوردن نداشته باشند تا این فکر ایجاد شود که باید آمریکا بیاید تا وضعیت را درست کند، قصد دارند این باور را که قدرت شما تمام شده و نوبت ما است به مردم و برخی مسئولین تزریق کنند، میگویند اگر آب و نان میخواهید ما بیایم و به شما بدهیم، مردم حاضرند از جانشان بگذرند، ولی از دینشان نگذرند.
بعد از چهل سال باید بتوان مقصود و مقصد آن را توضیح داد تا فراتر از قبض و بسطهای عاطفی یک «تجربه» بدل شود به تاریخ. از موقعیت متهم یا پیششرط بدل شدن «تجربه» به تاریخ دموکراتیزه کردن خوانش از انقلاب و متولیزدایی از تجربهای است چندصدایی، ترکیبی از ایدههای رقیب و جبههبندیهایی متعدد
عباس عبدی معتقد است: بازگشت به اصل انقلاب یعنی بازگشت به خواست مردم. مردم قبلا برای خواستن حق داشتند؛ اما امروز هم میتوانند حق داشته باشند که آن را بخواهند یا هر چیز دیگر را.
