من از سینما بیرون نمیروم. اگر قصد چنین کاری را داشتم، همان ۱۰ سالی که فیلمنامه میدادم و رد میشد از سینما خداحافظی میکردم که یازدهمین فیلم من «بوی کافور عطر یاس» مجوز ساخت گرفت؛ بنابراین نمیتوان من را از میدان بهدر برد، مگر اینکه دستور رسمی مبنیبر کارنکردن من صادر شود. همان چهار سال دوم حضور آقای احمدینژاد کار نکردم و فیلم نساختم، اما در همان زمان کتاب ترجمه کردم و نوشتم و نمایشنامهای را کامل کردم. من عاطل و باطل روزگارم را نمیگذرانم. برای اینکه به جملهای که در «بوی کافور عطر یاس» هست اعتقاد دارم که هراس من از مرگ نیست، از بیهودهزیستن است.