به حالِ مظلومیت و بی کَسی این مادر باید خون گریست… پینههای دستش، صدای لرزونش و مظلومیت نگاهش هیچ وقت از یادم نمیره….. مظلومیت و بی کسی این مادر رو به پای کی باید نوشت؟ بعضی از سؤالها برای همیشه بیجواب میمونه…
رسول خادم با انتشار این ویدئو نوشت: شناسنامه که ندارن، انگار هیچی ندارن … کپرنشین ی و بی آبی و بی برقی و خشکسالی و بی غذایی و … بی پناهی و … بی پناهی و … بی پناهی …! یازدهم دیماه، روستاهای کپرنشین اطراف شهر زاهدان
سال به سال به تعداد کپرنشین ان کُنارک، قدیمیترین منطقه حاشیه نشین بلوچستان افزوده و آسیبهای و مشکلات شان هم به فراخور حاضران در این کپرها بیشتر و بیشتر شده است.
دخترها با موهای بلند و کوتاه تصوری از شانه ندارند. هیچ مویی صبح به صبح شانه نمیخورد، بافته نمیشود. اینجا زن و مرد فقط رنجهای خود را میبافند.
محرومیت و فقدان جاده، ساکنان بارگدن و روستاهای اطراف آن را با مشکلات فراوانی مواجه کرده است؛ مشکلات بهداشتی، تحصیلی و بسیاری از حداقل امکانات رفاهی دیگر.
طیبه سیاوشی (نایب رییس فراکسیون پیشگیری از جرائم و آسیبهای اجتماعی مجلس شورای اسلامی) در رابطه با وضعیت محله کپرنشین شهرری با ۱۲۰۰ نفر جمعیت، گفت: در این منطقه افرادی در خانههای مخروبه زندگی میکنند و اغلب ساکنان آنجا که مهاجران پاکستانی نیز بین آنها وجود دارد به بیماری هپاتیت مبتلا هستند.