در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۵ مطلب
سندروم شیشه خیارشور را میشود در رفتار دولتمردان و اهالی مجلس دید. آنها وقتی در راس کار قرار ندارند، مدام پشت سر هم تزهای مختلف اقتصادی میدهند. آنها به گونهای حرف میزنند که مردم فکر میکنند وقتی آنها به کرسی ریاست جمهوری یا صندلیهای سبز پارلمان تکیه بزنند، تمام مشکلات حل میشود و شیر و عسل است که در جویهای کشور جاری میشود.
تونکا رویدادی در شهر ترنتو ایتالیا است که در آن هر سال در ۱۹ ژوئن، هیئت منصفه تشریفاتی، سیاستمدار محلی را که مرتکب بدترین اشتباه سال شده است، به حبس شدن در قفس و غرق شدن در رودخانه محکوم میکند!
اگرچه محبوبیت دارمندرا پراتاپ به دلیل قد بلندش، او را به عضویت در یک حزب سیاسی سوق داد، اما در بهترین بخش زندگیاش هیچ سودی برای او نداشته است.
هر اهل سیاست و ورزش و هنری که در زمان قرارگیری در اوج موفقیتها تیتر روزنامهها و خبر رادیو و تلویزیون میشود، نباید توقع داشته باشد که در زمان ارتکاب نوعی نیرنگ و ریاکاری، مستند به حریم خصوصی از تیررس رسانه به دور باشد و خود را مصون از تعرض بداند.
با بررسی مدارک سیاستمداران شاخص دنیا به این نتیجه میرسیم که اکثر این افراد تحصیلاتی نامرتبط با سیاست دارند. در ادامه با مدرک تحصیلی برخی از سیاستمداران مطرح دنیا آشنا میشویم.
«بورس جانسون» همواره این تصور را به دیگران میدهد که همین لحظه از خواب بیدار شده است و میتوان او را حتی با لباس ورزشی هم بیرون دید. حتی او یک بار در حالیکه زیپ لاین انجام میداد در میانه راه در مقابل چشم همگان گیر افتاد.
عملکرد اندیمشندانه آنگلا مرکل در بازکردن دروازههای آلمان به روی پناهجویان و آوارگان سوری، عراقی و افغان ناشی از جنگهای خاورمیانه، ضمن متمایزکردن دولتمران آلمانی نزد نهادهای حقوقبشری سبب برطرفکردن کمبود نیروی کار خود و تنظیم جمعیتی کشورش شد.
سوای از آنکه چه تأثیری داشته باشد، عذرخواهی الزامی اخلاقی است. چه در زندگی روزمره و چه در حیات سیاسی: معذرتخواهی میتواند نشانی از ادای احترام و اذعان به کرامتِ انسانیِ کسانی باشد که آزار یا توهین دیدهاند. اما نکتۀ اصلی همچنان پابرجاست. عذرخواهی راهبرد خوبی نیست. گاهی هوشمندانهتر این است که آن شخص سکوت کند یا موضوع را عوض کند.
استاد محمدرضا شجریان در آخرین گفتگویی که از او منتشر شده است میگوید: هنرمند وظیفه دارد حرف مردم را در مقابل سیاست بزند. بعضی از هنرمندها هم حاضر نیستند این کار را انجام دهند. میگوید دلم نمیخواهد این کار را بکنم، دوست دارم زندگی خودم را داشته باشم. برخی دیگر هم نمیتوانند تحمل کنند و میگویند ما میخواهیم حرف مردم را بزنیم ...
عباس عبدی در یادداشتی مینویسد: در ایران قحطی سیاستمدار به وجود آمده است. بازی سیاست در ایران را میتوان مقایسه کرد با مسابقه فوتبالی که صدها نفر از تماشاگران وارد زمین شده باشند و هر کس دنبال زدن گل باشد. به دروازه خودی یا رقیب؟ فرق یا اهمیتی ندارد. داوری، سرگردان. مربی و نظم و انضباط هم وجود ندارد. اگر این بازی زیبا و قابل پیگیری باشد، سیاستورزی در ایران نیز زیباست و قابلیت پیگیری دارد. تا هنگامی که بازی سیاست در ایران قاعدهمند و با حضور بازیگران صاحب صلاحیت و متکی به رسانه آزاد و مسئول و…
