شرمن در این کتاب با عنوان 'شهامت مذاکره' (Not for the Faint of Heart) می نویسد: ما هیچوقت یک توافق جامع با سایر کشورهای گروه 1+5 یا بدون بازبینی کنگره را نهایی نمی کردیم بلکه نیاز ما به کار محرمانه عمدتا ناشی از بی اعتمادی ما به ایران بود.محرمانه بودن به هر دو تیم اجازه می داد تا ایده های جدید را بررسی کنند بدون اینکه درمعرض انتقادهای سیاسی و حزبی در داخل کشورهای خود برای خراب کردن هرگونه توافقی قرار گیرند.